Abstract
Temporal and spatial fluctuations in climate and significant differences among locations used in regional yield trials and the management practices applied by farmers are the main obstacles of plant breeders when they try to overcome the substantial yield reduction during the production process. These drawbacks are especially more pronounced under rainfed conditions.
The objective of the study was to evaluate the performance of barley varieties for stability and adaptability. So seven two- rowed winter facultative barley varieties were tested in eight locations in Central Anatolia for three various (favorable, unfavorable and average ) growing seasons.
The results indicated that Tarm-92 and Efes-3 cultivars were the most adaptive for the locations with average yield of more than 3.5 t/ha and under 3 t/ha, respectively. Hamidiye and Obruk-86 seemed slightly better than the average response in case of more than 4 t/ha seasonal yield. Considering locations and seasons combined Tarm-92 was outstanding.
It can be concluded that relatively small genotype by environment (GE) interaction, in spite of being statistically significant, implies that all varieties were well suited to the environments
References
- EBERHART S. A. and W. A. RUSSELL, 1969. Yield and stability for a 10-line diallel of single-cross and double cross maize hybrids. Crop Science 9: 357-361
- SIS, 1994. General agricultural census results of the 1991 agricultural holdings survey. State Institute of Statistics. No. 1691, Ankara, Turkey.
- LIN, C.S., and M.R. BINNS, 1994. Concept and methods of analysing regional trial data for cultivar and location selection. Plant Breeding Reviews 12: 271-297.
Abstract
İklimdeki geçici ve uzun süreli dalgalanmalar, bölge denemelerinde kullanılan yerler arasındaki farklılıklar ve çiftçiler tarafından uygulanan farklı yetiştirme teknikleri kararlı bir verim seviyesine ulaşmak için çalışan bitki ıslahçıları için temel engeller teşkil etmektedir. Bu durum özellikle kurak alanlar için daha çok geçerlidir.
Bu araştırmanın amacı uyum ve kararlılık yönünden arpa çeşitlerinin durumlarını değerlendirmekti. Böylece yedi tane iki sıralı kışlık arpa çeşidi sekiz yerde birbirinden farklı uç yıl boyunca denendi.
Elde edilen sonuçlara göre Tarm-92 ve Efes-93 çeşitleri verimleri 3,5 ton/'ha ve 3ton/ha olan yerlere sırasıyla en iyi uyumu olan çeşitler olarak bulundu. Hamidiye-85 ve Obruk-86 çeşitleri ise yıllık verimleri 4 ton/ha'dan fazla olan yerlere biraz daha iyi tepki verdiler. Yıllar ve yerleri birlikte değerlendirdiğimizde ise Tarm-92 en iyi çeşitti.
Oransal olarak küçük de olsa çeşitxçevre etkileşiminin istatistiksel önemine rağmen, tüm çeşitlerin kullanılan çevrelere uyumlu olduğu söylenebilir.
References
- EBERHART S. A. and W. A. RUSSELL, 1969. Yield and stability for a 10-line diallel of single-cross and double cross maize hybrids. Crop Science 9: 357-361
- SIS, 1994. General agricultural census results of the 1991 agricultural holdings survey. State Institute of Statistics. No. 1691, Ankara, Turkey.
- LIN, C.S., and M.R. BINNS, 1994. Concept and methods of analysing regional trial data for cultivar and location selection. Plant Breeding Reviews 12: 271-297.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 1998 |
| Published in Issue | Year 1998 Volume: 7 Issue: 2 |
