Tea production in Turkey causes serious problems due to application of chemical fertilizer. For this reason, it is necessary to evaluate the environment-friendly strategies and additional alternative resources that will reduce the need for chemical fertilizers and increase tea production in the Eastern Black Sea Region, where the only agricultural activity is tea growing. The objective of this study was to evaluate possible effects of mineral NPK fertilizer (800 kg ha-1 a compound fertilizer 25:5:10%), one commercial liquid bio-fertilizer and ACC deaminasecontaining, N2 -fixing, and P-solubilizing bacteria based bio-fertilizers in triple strains combinations (BFV1: B. subtilis RC521+B. megaterium RC07+P. fluorescens RC77; BFVII: B. subtilis RC11+B. megaterium RC07+P. putida RC06)) on the growth, yield, enzyme activities and nutrient uptake in tea under acidic field conditions in three years. The experiment was arranged as a completely randomized design with five treatments and three replicates (each having five tea bushes). Bio-fertilizer formulations and mineral fertilizer stimulated overall plant
growth, including fresh and dry leaf yield, second and third leaf area, macro- and micro-nutrient concentrations chlorophyll and anthocyanin content in tea leaves, and activities of oxidative, catalytic, hydrolytic and antioxidative enzymes of Turkish tea clones Fener-3. In addition, inoculation with bacterial formulation also changed the activities of the enzyme like glutathione reductase (GR), glutathione S-transferase (GST), glucose-6-phosphate dehydrogenase (G6PD), 6-phosphogluconate dehydrogenase (6PGD), polyphenol oxidase (PPO), peroxidase (POD), urease, 5-dehydroshikimate reductase (DHSK), and alcohol dehydrogenases (ADH). This study clearly indicates that the development of stable formulation of plant growth promoting bacteria is of great importance and a promising approach to a sustainable tea agriculture.
Plant growth promoting rhizobacteria bio-formulation yield and quality enzyme activity organic farming
Türkiye’de çay üretimi, kimyasal gübre uygulaması nedeniyle ciddi sorunlara neden olmaktadır. Bu nedenle, adeta tek tarımsal uğraşının çay yetiştiriciliği olduğu Doğu Karadeniz Bölgesi’nde, kimyasal gübre ihtiyacını azaltacak ve çay üretimini arttıracak yeni çevre dostu strateji ve ilave alternatif kaynakların değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışma, mineral NPK gübrelemesi (80 kg/da kompoze %25:5:10), bir ticari sıvı biyolojik gübre ve azot fikseri ve fosfat çözücü üçlü kombinasyon halinde bakteri esaslı iki farklı biyolojik gübre formülasyonunun (BFV1: Bacillus subtilis RC521 + Bacillus megaterium RC07 + Pseudomonas fluorescens RC77; BFVII: Bacillus subtilis RC11 + Bacillus megaterium RC07 + Pseudomonas putida RC06) asidik tarla koşullarında üç yıl süreyle çay gelişme, verim, enzim aktivitesi ve bitki besin element içeriği üzerine etkisinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Deneme, beş uygulama ve her bir tekerrürde altı çay öbeği olacak şekilde üç tekerrürlü olarak tesadüf blokları deneme desenine göre düzenlenmiştir. Bakteri süspansiyonları bitki kök bölgesine enjekte edilerek uygulanmıştır. Biyolojik gübre formülasyonları ve mineral gübreleme Fener-3 Türk çay klonunda yaş ve kuru yaprak verimi, ikinci ve üçüncü yaprak alanı, yaprak makro ve mikro element, klorofil ve antioksidan içeriği, oksidatif, katalitik, hidrolitik ve antioksidan enzim aktivitesi dahil gelişmeyi teşvik etmiştir. Ayrıca, bakteri formülasyonu aşılamaları, glutatyon redüktaz (GR), glutatyon S-transferaz (GST), glukoz 6-fosfat dehidrogenaz (G6PD), 6-fosfoglukonat dehidrogenaz (6PGD), polifenol oksidaz (PPO), peroksidaz (POD) ve alkol dehidrogenaz (ADH), 5-dehidroksişikimat redüktaz (DHSK) enzim aktivitesini değiştirebilmiştir. Bu araştırma bitki gelişmesini teşvik edici bakterilerle geliştirilen kararlı formülasyonların büyük önem taşıdığını ve sürdürülebilir çay tarımı için umut verici olduğunu göstermiştir.
Bitki gelişmesini teşvik edici rizobakteriler (PGPR) biyo-formülasyon verim ve kalite enzim aktivitesi
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 30, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 26 |