Öz
Vakıf idaresi, merkezi otoritesini her alanda kurmuş olan Osmanlı
Imparatorluğu'nda aynı hizmete yönelmiş, fakat farklı idarecilerce ayn
ayn yönetilen bir sistemler manzumesidir. OSJIlanlı hakimiyetinde belki
de bağımsız idare ve idarecilere sahip tek m~essese vakıflar olsa gerektir.
1826 yılında EvkM Nezareti'nin kuruluşuna kadar; merkezi bir teşkiUıtdan mahrum olan vakıflann idari şekli vakıflar tarafından tayin edilen şartlara göre yapılmaktadırı). Mütevelli ise, bu idareyi vakfiye şartlan
ve şer'i hükümler dairesinde idare ve rü'yet eden kişidir2
). Sivas vakıflan
için mütevelli haricinde kısmen kadı, nazır ve taşrada evkM müdürlüklerinin kurulmasından sonra ise, evkM müdürü bu organizasyon içerisinde
söz sahibi olmuştur. Ancak hemen her dönemde birinci derecede vakıf
idarecisi olarak mütevelliler görev yapmışlardır.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 1995 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1995 |