Military coups are significant course of Ottoman/Turkish history like countries trying to modernize and develop, taking European civilization as an example. The coup plotters are disconnected with people, even have a mindset against people and act for people in defiance of people. This is a sign that modernization movement is working to engrave people and state in a Western-style pattern as a project. Revolt tradition of military class in Ottoman period became military coups after Tanzimat reform period. It is possible to assume Kuleli case during the reign of Abdülmecit as the beginning of this tradition. It is not a mistake labeling 27th of May 1960 as a milestone of military coup tradition. Democratic Party, which put an end to 27 year rule of CHP by elections held in 14th of May 1950, promised establishing democratic state order when in opposition but it was unfortunately unsuccessful. In fact, Democratic Party later broke this promise, besides its anti-democratic implementations got reactions first by intellectuals then by people. As a matter of fact, National Unity Committee seized control of the country by military coup held in 27th of May 1960. Menderes realized economic growth of Turkey and recovery seen clearly by people through works in economic field during early period of his rule. But this situation changed during later period of DP. The country came to an edge of a crisis because of the relations with US and the effects of Korean War, as well as first recession, then devolution and inflation were seen on reformed agricultural economy. There were common views that the reason of inflation during third period of DP rule was improper foreign policy of government. The people lost their confidence. DP tried to balance internal and foreign policies but displayed two-sided attitude. It was forced to ally with Soviet Union sometimes while trying to follow pro-US foreign policy due to the conditions of that time. It is possible to say that Menderes, annoyed with US policy in Middle East, took advantage of the moderation of two poles after 1958 and approached to Soviet Union since he did not get Western support. The opposition criticizing strongly unstable internal and foreign policy of DP, especially CHP incited people and caused an anti-government attitude among them. In this study, some important events before and after May 27, internal and foreign policy of government, decisions of parliament, relations between ruling party and opposition parties and some issues are studied.
Kendine Avrupa medeniyetini örnek alarak kalkınmaya veya modernleşmeye çalışan ülkelerde olduğu gibi Osmanlı/Türk tarihinde de darbeler tarihin kayda değer bir kulvarını oluşturur. Darbeci kadronun, halktan kopuk, hatta halka karşıt bir zihniyet yapısında olması ve halka rağmen halk için anlayışı içinde hareket etmesi, modernleşme hareketinin halkı ve devleti bir proje ile Batı tipinde bir kalıba sokma çabası içinde olduğunu gösterir. Osmanlı döneminde padişahın iktidarına karşı askerî sınıfın kazan kaldırma geleneği Tanzimat’tan sonraki dönemde askerî darbe biçimine dönüşmüştür. Abdülmecit dönemindeki Kuleli Vakası’nı bu geleneğin başlangıcı saymak mümkündür. 27 Mayıs 1960’ı ise askerî darbe geleneğinin dönüm noktası olarak nitelendirmek yanlış olmaz. 14 Mayıs 1950 seçimleri ile CHP’nin 27 yıllık iktidarına son veren Demokrat Parti’nin (DP) muhalefette iken halka vaat ettiği demokratik bir devlet düzeni kurma çabası maalesef başarılı olamamış, hatta bir vakit sonra bu vaadinden vazgeçmiş, üstelik kimi anti-demokratik uygulamaları önce aydınların sonra halkın tepkisine neden olmuştur. Nitekim 27 Mayıs 1960’ta yapılan askerî müdahale ile Milli Birlik Komitesi (MBK) ülkenin yönetimine el koymuştur. Menderes, iktidarının ilk devrinde ekonomi alanında yaptığı çalışmalarla Türkiye ekonomisinde hızlı büyüme ile halkın refahında gözle görünür bir iyileşme gerçekleştirmiş, ancak bu durum DP iktidarının ikinci devrinde değişmiştir. ABD ile ilişkilerin ve Kore Savaşı’nın etkileri ile özellikle tarım alanında iyileşen ekonomik hayatta önce durgunluk, sonra gerileme ve enflasyon olmuş, sonunda krizin eşiğine gelinmiştir. DP iktidarının üçüncü devrinde enflasyonun nedeni olarak hükümetin yanlış bir politika izlediği görüşleri yayılmaya başlamış ve halkın güveni sarsılmıştır. DP dış ve iç politikada bir denge oluşturmak istemiş, fakat iki yanlı bir tutum sergilemiştir. Dönemin şartları gereği ABD yanlısı bir dış politika izlemeye çalışsa da kimi zaman SSCB’nin yanında yer almak zorunda kalmıştır. ABD’nin Ortadoğu’da izlediği siyasetten rahatsız olan Menderes’in 1958 yılından sonra iki kutup arasında yaşanan yumuşamadan yararlanarak -Batı’dan istediği desteği alamaması nedeniyle- SSCB’ye yaklaştığı söylenebilir. DP’nin değişken dış ve iç politikalarını ağır bir dille eleştiren muhalefet, özellikle CHP halkı kışkırtmış, halkın hükümete karşıt bir tutum takınmasına neden olmuştur. Bu makalede 27 Mayıs darbesi öncesinde ve sonrasında etkili olan dönemin bazı olayları ile hükümetin iç ve dış politikası, meclis kararları ve iktidar (DP) ile muhalefet partileri arasındaki ilişkiler ve bazı sorunlar irdelenecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | History of The Republic of Turkiye |
Journal Section | Article |
Authors | |
Publication Date | July 31, 2024 |
Submission Date | July 10, 2024 |
Acceptance Date | July 31, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 15 |
Yayının Türü: Uluslararası Akademik Hakemli-Altı Ayda Bir Yayınlanır