Abstract
The traditional houses which are inadequate to provide the contemporary comfort conditions because of the changes in user requirements abandoned by the owners or rented. With this functional alteration, the traditional Diyarbakır houses have become home to the people who moved from rural areas and who had earned their living from agriculture but after moving to the city, naturally become unemployed. Together with this functional alteration, changes which took place in traditional houses due to physical and social reasons results in serious problems in transferring of cultural heritage to the future. The aim of this paper is to evaluate the Diyarbakır houses in Surici region by analyzing plan organization of structures, elevations, materials and construction techniques. Solution proposals are given for conservation by bringing out the problems threatening historical houses in historical site. While providing modern lifestyle conditions to local people the cultural heritage will be conserved as well.
References
- Akın, Günkut, 1984. Doğu ve Güneydoğu Anadolu’daki Tarihsel ev Tiplerinde Anlam, Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, s.40.
- Arel, Ayda. 1982. Osmanlı Konut Geleneğinde Tarihsel Sorunlar. İzmir: Ege Üniversitesi.
- Beysanoğlu, fievket. 1997. Anıtları ve Kitabeleri İle Diyarbakır Tarihi. v.1. Ankara: Diyarbakır Büyükflehir Belediyesi.
- Binan, Ulusoy, Demet. 1993. Güzelyurt Örneğinde Kapadokya Bölgesi Yığma Tafl Konut Mimarisinin Korunması İçin Bir Yöntem Arafltırması. Yayımlanmıfl Doktora Tezi, İstan bul: Yıldız Teknik Üniversitesi. s.82.
- Can, Cengiz, 1991. Diyarbakır Tarihi Çevre Değerlerinin Kronolojik Yerleflmesi ve fiehir Strüktürü, Diyarbakır’ı Tanıtan Adam Yazar fievket Beysanoğlu’na 70. Yafl Armağanı, Ankara: Ziya Gökalp Derneği Yayını.
- Erginbafl, Doğan. 1953. Diyarbakır Evleri. Yayımlanmıfl Doçentlik Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi.
- Feilden, M. Bernard. 1997. Conservation of Historic Buildings. Suffolk. St. Edmundsbury Press Ltd.
- Gabriel, Albert. 1940. Voyages Archeologiques dans La Turquie Orientale. Paris. Institut Français D’Archeologie De Stamboul.
- Kuban, Doğan. 1995. Türk Hayatlı Evi. İstanbul: Eren Yayıncılık.
- Ramsay, W.M. 1962. The Historical Geography of Asia Minor. Amsterdam: Hakkert-Publisher.
- Sezgin, Haluk. 1981. Anadolu Türk Vernaküler Mimarisinin Yayılma ve Etki Alanları. Akademi 10 Mimarlık ve Sanat Dergisi, s. 28.
- Tuncer, Orhan, Cezmi.1999. Diyarbakır Evleri. Ankara: Diyarbakır Büyükflehir Belediyesi Yayınları.
- Yıldırım, Mücahit, 2002. Geleneksel Diyarbakır Evlerinin Korunmasına İliflkin Bir Yöntem Arafltırması, İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi, Doktora Tezi.
Abstract
Kullanıcı ihtiyaçlarının değişmesi sonucu mevcut geleneksel evler, çağdaş konfor şartlarını sağlamada yetersiz kalmış, sahipleri tarafından terk edilmiş veya kiraya verilmiştir. Bu işlevsel eskimeyle gelenêksel Diyarbakır evleri, kırdan kente gelen, geçimini tarım ve hayvancılığa dayalı iş kollarından sağlamış fakat kente gelince doğal olarak herhangi bir gelire sahip olamamış insanların yerleşim mekanı olmuştur. İşlevsel eskimenin yanında fiziksel ve toplumsal nedenlerle de geleneksel evlerde meydana gelen değişimler kültürel mirasın geleceğe aktarılmasında ciddi sorunlar oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Suriçi bölgesinde yer alan geleneksel Diyarbakır evlerini, plan düzenlemeleri, cephe oluşumları, malzeme ve yapım tekniği açısından analiz ederek değerlendirmektir. Kentsel sit alanındaki geleneksel evleri tehdit eden sorunlar ortaya konularak koruma için çözüm önerileri getirilmiştir. Bölge halkının daha modern yaşam şartlarına kavuşturulması hedeflenirken kültürel mirasın yaşatılması da sağlanacaktır.
References
- Akın, Günkut, 1984. Doğu ve Güneydoğu Anadolu’daki Tarihsel ev Tiplerinde Anlam, Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, s.40.
- Arel, Ayda. 1982. Osmanlı Konut Geleneğinde Tarihsel Sorunlar. İzmir: Ege Üniversitesi.
- Beysanoğlu, fievket. 1997. Anıtları ve Kitabeleri İle Diyarbakır Tarihi. v.1. Ankara: Diyarbakır Büyükflehir Belediyesi.
- Binan, Ulusoy, Demet. 1993. Güzelyurt Örneğinde Kapadokya Bölgesi Yığma Tafl Konut Mimarisinin Korunması İçin Bir Yöntem Arafltırması. Yayımlanmıfl Doktora Tezi, İstan bul: Yıldız Teknik Üniversitesi. s.82.
- Can, Cengiz, 1991. Diyarbakır Tarihi Çevre Değerlerinin Kronolojik Yerleflmesi ve fiehir Strüktürü, Diyarbakır’ı Tanıtan Adam Yazar fievket Beysanoğlu’na 70. Yafl Armağanı, Ankara: Ziya Gökalp Derneği Yayını.
- Erginbafl, Doğan. 1953. Diyarbakır Evleri. Yayımlanmıfl Doçentlik Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi.
- Feilden, M. Bernard. 1997. Conservation of Historic Buildings. Suffolk. St. Edmundsbury Press Ltd.
- Gabriel, Albert. 1940. Voyages Archeologiques dans La Turquie Orientale. Paris. Institut Français D’Archeologie De Stamboul.
- Kuban, Doğan. 1995. Türk Hayatlı Evi. İstanbul: Eren Yayıncılık.
- Ramsay, W.M. 1962. The Historical Geography of Asia Minor. Amsterdam: Hakkert-Publisher.
- Sezgin, Haluk. 1981. Anadolu Türk Vernaküler Mimarisinin Yayılma ve Etki Alanları. Akademi 10 Mimarlık ve Sanat Dergisi, s. 28.
- Tuncer, Orhan, Cezmi.1999. Diyarbakır Evleri. Ankara: Diyarbakır Büyükflehir Belediyesi Yayınları.
- Yıldırım, Mücahit, 2002. Geleneksel Diyarbakır Evlerinin Korunmasına İliflkin Bir Yöntem Arafltırması, İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi, Doktora Tezi.
Details
| Other ID | JA42BR84BS |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | July 14, 2016 |
| Published in Issue | Year 2006 |