Bu makalede tasavvuf metafiziğinin kurucu ismi Sadreddin Konevî (ö. 673/1274) ve onun ilk şârihi Molla Fenârî’nin (ö. 834/1431) yaratılışı ve varlığın vücuda gelişini izah etmede kullandığı konuşma (nutk) ve yazma (kitâbet) sembolleri ele alınacaktır. Ekberiyye mektebinin mimarı Muhyiddin İbnü’l-Arabî (ö. 638/1240) varlığı konuşma ve yazmada ortaya çıkan bir “kelime” olarak değerlendirmiş ve bu bakış açısı üzerinde bir doktrin kurmuştur. Onun öncülük ettiği bu anlayış başta Konevî olmak üzere birçok Ekberî düşünürde akis bulmuş ve bu mesele üzerinde geniş bir birikim ortaya çıkmıştır. Konevî konuşma ve yazma sembollerine hemen hemen tüm eserlerinde temas etmiş, nazarî geleneğin ana metinlerinden biri kabul edilen Miftâhu’l-gayb’da ise müstakil bir bölümde yer vermiştir. Onun söz konusu semboller hakkında ortaya koyduğu görüşleri, Molla Fenârî ve diğer Miftâhu’l-gayb şârihleri tarafından şerh edilmiştir. Makalenin amacı, konuşma ve yazma sembollerinin varlığın Hakk’ın varlığından zuhurunu ifade etmede vasıta olan varlık mertebelerine bir nazîre olarak değerlendirilişini Konevî ve şarihi Fenârî’nin yaklaşımı çerçevesinde izah etmektir.
في هذه المقالة ، ستتم مناقشة مفهومي "النطق" و"الكتابة" اللذان يستخدماهما الاسم المؤسس لميتافيزيقيا الصوفية صدر الدين القونوي (ت 673/1274) ومعلقه الأول منلا الفناري (ت 834/1431) في ايضاح مسألة "الوجود" و"الخلق" . لقد تناول مؤسس المدرسة الإكبرية محي الدين ابن العربي (ت 638/1240) مفهوم الوجود على أنه "كلمة" ظهرت في النطق والكتابة وأسس عقيدة حول وجهة النظر هذه. وأثر هذا الفهم اللذي ابتكره ابن العربي تأثيرًا في العديد من المفكرين الأكبريين ، وخاصة في القونوي ، وظهر تراكم كبير حول هذه الحوار. والقونوي قد تطرق إلى رموزي النطق والكتابة في جميع مؤلفاته تقريبًا ، وأدرجها في قسم منفصل في كتابه المسمى مفتاح الغيب ، واللذي يُقبل بإعتباره أحد النصوص الرئيسية للتقليد النظري. وقد أوضح منلا الفناري والمعلقون الآخرون على الرموزي المذكورتين آراءه حول هذين المفهومين. وأنّ الهدف من هذه المقالة هوتناول تقييم رموزي النطق والكتابة نظيرا إلى مراتب الوجود اللتي تعني بما أنّ الوجود ظهر من وجود الحق ، في إطار نهج صدر الدين القونوي وشارحه منلا الفناري.
In this article, the symbols “speaking/nutq” and “writing/kitaba” mentioned by Sadr al-Din al-Qunawī, the doctrinaire of metaphysical tasawwuf, and Molla Fanārī, the first commentator of him, to explain creation and manifestation of existence will be adressed. Ibn al-Arabī the founder of Akbarian school commented the being as a “word/kalima” occuring in speaking and writing. This understanding influenced many Akbarian thinkers especially Qunawī. Thus a huge literature has been consisted on this subject. Qunawī mentioned the symbols of speaking and writing almost all books, but in Miftah al-ghayb sperated for it a private chapter. His ideas about aforementioned symbols were commented by Molla Fanārī and other commentators. The aim of the article is to explain the assesment of Qunawī and Fanārī about speaking and writing symbols as a parallel to the stages of the existence which is an instrument in expressing of being’s manifestation from God.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2020 |
Submission Date | April 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 21 Issue: 41 |
Journal of Sufi Science and Academic Research is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).