Şeyh Ahmed ed-Derdîr, 1127/1715 tarihinde Mısır’ın Said bölgesindeki Asyut kasabasında, beni Adiyy kabilesinin ikamet ettiği bir köyde dünyaya gelmiştir. İlk eğitimini köy mektebinde babasının yanında yapmış, onun vefatından sonra vasiyeti üzerine daha iyi bir eğitim almak için Ezher’e gönderilmiştir. Yetişmesinde emeği geçen iki önemli hocası vardır. Mısır’da Mâlikî mezhebinin imamı konumuna geçmesinde emeği olan hocası Ali es-Saîdî’dir. Tasavvuf yoluna girmesine vesile olup Halvetiyye tarikatı esaslarına göre seyr u sülûk yapıp mürşid konumuna geçmesinde emeği olan kişi ise Muhammed b. Sâlim el-Hıfnî’dir. Hıfnî’den hilafet aldıktan sonra ilim ve irşad faaliyetlerine ağırlık vermiş, bir taraftan halife ve mürid yetiştirmiş, diğer taraftan Kelâm, Fıkıh ve Tasavvuf başta olmak üzere önemli eserler kaleme almıştır. Kurduğu tarikata, kendi ismine nisbetle Derdîriyye ismi verilmiştir. Gerek yazdığı eserler gerekse de irşad faaliyetleri ile Halvetiyyenin Mısır ve çevresi ile Sudan, Kuzey Afrika ülkeleri ile Fas, Tunus ve Cezayir gibi Mağrib ülkelerine yayılmasında büyük katkıları olmuştur. Derdîr, medresenin ilmi ile tekkenin terbiyesini şahsında birleştirmiş, medresede müderrislik, tekkede mürşidlik, halkın içinde kanaat önderliği yapmış, hayatını ilim ve irşad faaliyetlerine adamış ve bu yönüyle de tasavvuf tarihinde iz bırakmış önemli bir şahsiyettir.
ولد الشيخ أحمد الدردير سنة 1127/1715 في قرية كان تقيم فيها قبيلة بني عدي في أسيوط التي تقع بمنطقة الصعيد بمصر. أخذ العلم في مدرسة القرية بجانب والده في بداية الأمر، ثم رعاية لوصية والده بعد وفاته ذهب إلى الأزهر من أجل أن يُحصل علماً جيدا. وكان هناك أستاذان مهمان لهما فضل كبير في نشأته. أستاذه علي الصعيدي، والذي كان له فضل كبير في وصول الدردير لمرتبة إمام المذهب المالكي في مصر. وأستاذه محمد بن سالم الحنفي، والذي كان له فضل كبير في دخول الدرير طريق التصوف حتى يصل إلى مرتبة مرشد الطريقة الخلوتية. بدأ الدردير نشاطه العلمي والإرشادي بعد أن أخذ الخلافة عن الحنفي. فكان له فضل كبير في نشأة الخلفاء والمرشدين كما أنه ألف العديد من الكتب المهمة في التصوف والفقه والكلام. سميت طريقته بالدرديرية نسبة له. وقد أسهمت نشاطاته العلمية والإرشادية بانتشار الدرديرية في الجزائر والمغرب وتونس ومصر والسودان ودول أفريقيا الشمالية. ولذلك فإن الدريدير هو شخصية مهمة جمعت بين علم المدرسة وتربية الخانقاه، وأمضت العمر في النشاط العلمي والإرشادي وتركت أثرا عظيما في تاريخ التصوف، فكان مدرسا في المدرسة ومرشدا في الخانقاه وقائدا معنويا بين الناس.
Sheikh Ahmad al-Dardir was born in 1127/1715 in the Egyptian town of Asyut in Said region, in a village where the beni Adiyy tribe resides. He had his first education at the village school with his father, and after his father’s death, he was sent to Azhar for a better education on his will. He has two important teachers who contributed to his training. His teacher, Ali as-Saîdî, who contributed him to become the imam of the Malikî madhhab in Egypt. The person who helped him to enter the path of Sufism and to become a murshid by doing seyr u sülûk according to the principles of the Halvetîyye order is Muhammed b. Sâlim al-Hıfnî. After receiving the caliphate from Hifni, he focused on science and guidance activities, on the one hand he trained caliphs and disciples, and he wrote important works in the fields of Kalam, Fiqh and Sufism. The religious order (sect) he founded was named Derdîriyye after his name. Both his works and his guiding activities made great contributions to the spread of Halvetîyye to Egypt and its surroundings, Sudan, North African countries and Maghrib countries such as Morocco, Tunisia and Algeria. Derdîr is an important person who combined the knowledge of the madrasa and the training of the dervish lodge, worked as a teacher in the madrasa, was a guide in the dervish lodge, was an opinion leader in public, devoted his life to science and guidance activities, and in this respect he has left a mark in the history of Sufism.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2020 |
Submission Date | April 21, 2020 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 21 Issue: 42 |
Journal of Sufi Science and Academic Research is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).