تناول البحث في مبحث تنظيري معنى الشهرة في اللغة والاصطلاح، وكونها تقتضي الصحة إلى ما وقعت الشهرة عنه، سواء كان ذلك قولا أو رواية أو مصنفًا، وأن ما لم يشتهر من ذلك لا يحكم عليه بصحة أو عدمها إلا بما يحقق ذلك من القرائن. ثم أشار البحث إلى أثر الشهرة في تصحيح الروايات عامل مهم في بيان أثر الشهرة في صحة نسبة الكتب إلى مصنفيها، مع بيان مظاهر الشهرة التي يستدل بها على شهرة الكتاب عن مؤلفه، والدواعي التي يلزم معها تلك الشهرة. وقد ذكر البحث من تلك المظاهر رواية جماعة للكتاب عن مؤلفه، وتصريح المؤلف نفسه بكتابه، ونسبة الكتاب إليه من قبل القريبين من عصره، ونحو ذلك. كما أشار البحث إلى أن دواعي الاشتهار وأنها تتوقف على عاملين رئيسيين: هما مكانة الكاتب وأهمية الكتاب، وذكر في هذا الصدد مثالين. ثم تناول البحث في مبحث تطبيقي ستة أمثلة من القرون الثلاثة الأولى، في كل قرن كتابان ينسبان إلى شخص واحدٍ أحدهما تُثبِتُ شهرتُه صحةَ نسبته إلى مصنِفِه، والآخر تنفي عدم شهرته تلك النسبة، ومن تلك الكتب التي نفت الشهرة صحة نسبتها رسالة في المواعظ تنسب للإمام مالك، وكتاب الرد على الزنادقة والجهمية المنسوب للإمام أحمد.
The study has dealt with the theoretical context of the meaning of fame in language and term; also has shown that fame requires authenticity regardless of whether it is a word, narration or a classified work. On the other hand, it has examined that those, except for those who are examined with evidence, who are not famous among them will not be judged to be authentic or not. Later, it has pointed out the effect of fame on the correction of the narrations and emphasized that fame is an important factor about the accuracy of the books in relation to their authors; and also sought an answer to the following question: Is fame the only factor in this or not ? Thus, the problematic and some objectives of the study have been fulfilled, and the signs of the book’s finding of fame with the related author and the reasons that require this fame has been expressed. Among the indicators of the book’s fame from its author, arguments such as the narration from a group, the author’s clear statement that the book belongs to him, and the attribution of the book to him by his immediate surroundings in his own time have been mentioned. The study has examined six examples from the first three centuries, with the idea that the subject would be practical. In each century, two books were selected, and it was determined that one of them would be correct due to its reputation in relation to the author, and that the attribution of the other to the author will not be correct, since the other does not have a reputation. It has been determined that the attribution of his risālah about advices attributed to al-Imām Mālik and the book named al-Radd alâ'z-Zenādika wa'l-Cehmiyya, which is attributed to Imam Ahmed, are not valid.
Çalışma, şöhretin dil ve ıstılahtaki anlamının teorik bağlamını ele almış; kendisi hakkında şöhretin vuku bulduğu söz, rivayet ya da tasnif edilmiş bir eser olsun fark etmeksizin sıhhati gerektirdiğini göstermiştir. Diğer taraftan delillerle tetkik edilenlerin haricinde bunlardan meşhur olmayanların da sahih olduğuna veya sahih olmadığına hükmedilmeyeceğini incelemiştir. Daha sonra şöhretin rivayetlerin tashihindeki etkisine işaret etmiş, kitapların musanniflerine nispetindeki doğruluğu hakkında şöhretin önemli bir faktör olduğunu kitabın nispet edilen müellifle şöhret bulmasındaki göstergelerle ve bu şöhreti gerektiren gerekçelerle birlikte dile getirmiştir. Kitabın müellifinden şöhret bulmasının göstergeleri arasında bir gruptan gelen rivayetin, bizzat müellifin kitabın kendisine ait olduğuna açık beyanı ve kendi dönemindeki yakınları tarafından kitabın ona nispet edilmesi gibi argümanlar zikredilmiştir. Çalışma, konun tatbikî olması düşüncesiyle ilk üç asırdan altı örneği incelemiştir. Her asırda iki kitap seçilmiş, bunlardan birinin musannifine nispetindeki şöhretinden dolayı bu nispetin sahih olacağına diğerinin de şöhreti olmamasından dolayı musannifine nispetinin sahih olmayacağı tespit edilmiştir. İmam Malik’e nispet edilen öğütlere dair Risale’si ve İmam Ahmed’e nispet edilen er-Reddü alâ’z-Zenadika ve’l-Cehmiyye isimli kitap musanniflerine nispetinin sahih olmadığı tespit edilmiştir.
Primary Language | Arabic |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2022 |
Submission Date | March 29, 2022 |
Acceptance Date | May 19, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |