Moral virtues and virtues, which are the basis or the foundation of the social structure of societies, are often conveyed not by legal texts but by literary works. Because the literati, who are the national capitals of societies, present the moral accumulation that they inherited to them in their lifetime into an attractive literary mold with their art of speech. Including the period of ignorance, Arabs tried to preserve the behaviors they found good in their social relations with poetry recording. From domestic communication to the attitude to be held in the presence of a powerful chieftain, many etiquette rules have been mastered in poetry, and such poems have turned into Arab social life guides. There are interesting exemplary stories about social virtues not only in poetry but also in prose works. The wealth that Muslim Arabs have met since the first century of the Islamic calendar and the urbanization that came with it have resulted in the strengthening of sociality and, as a result of this, social virtues gaining more importance. In this article, the points that the Abbasid era writers want to draw attention to in the context of these social virtues are brought together. The aim of the study is to classify the literary material from the classical period to the present day, at the level of the article, into important topics.
Toplumların sosyal yapısının harcı yahut temeli mesabesinde olan ahlaki erdem ve faziletler, kuşaklar arasında daha çok edebi eserlerle nakledilmektedir. Zira toplumların milli sermayeleri olan edebiyatçılar, yaşadıkları dönemde kendilerine tevarüs eden ahlaki birikimi söz sanatları ile yeniden cazibeli edebi bir kalıba döküp sunmaktadır. Cahiliye dönemi de dâhil olmak üzere Araplar, sosyal ilişkilerinde güzel buldukları davranışları şiir kaydıyla muhafaza etmeye çalışmışlardır. Aile içi iletişimden güçlü bir kabile reisinin huzurunda takınılacak tavra kadar pek çok görgü kuralı şiirde nazmedilmiş ve bu türden şiirler Arapların sosyal yaşam rehberi haline dönüşmüştür. Sadece şiir değil mensur eserlerde de sosyal faziletlere dair ilgi çekici ibretlik hikâyeler ve yaşanmış olaylara dair anlatılar bulunmaktadır. Müslüman Arapların henüz hicri ilk yüzyıldan itibaren tanıştığı servet ve beraberinde gelen şehirleşme, sosyalliğin güçlenmesi ve bundan mütevellit olarak da sosyal erdemlerin daha fazla bir önem kazanması sonucunu doğurmuştur. Bu makalede özellikle Abbasi dönemi edebiyatçılarının söz konusu sosyal erdemler bağlamında dikkat çekmek istedikleri hususlar bir araya getirilmiştir. Çalışma, klasik dönemden günümüze ulaşan edebi malzemenin –makale düzeyinde- önemli konu başlıkları halinde tasnif edilmesini amaçlamıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2020 |
Submission Date | October 4, 2020 |
Acceptance Date | December 3, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 6 Issue: 2 |