Abū Ishāq al-Isfarāyīnī (d. 418/1027) was one of the prominent figures of Khorasan Shafiʻīsm and a jurist among the Aṣḥāb al-Wujūh. He received education in Irāq from important scholars in the fields of theology (kalām), jurisprudence (fiqh), principles of jurisprudence (usul al-fiqh), and hadīth. After returning to Nishabur, he taught at a madrasa built in his name. He trained students such as ʿAbd al-Qāhir al-Baghdādī (d. 429/1037-38), Abū al-Ṭayyib al-Ṭabarī (d. 450/1058), Abu al-Qāsim al-Isqāf al-Isfarāyīnī (d. 452/1060), Abu al-Rabīʿ Ilākī (d. 465/1073), and Abu al-Qāsim al-Qushayrī (d. 465/1072), who later influenced the course of Shāfiʿīsm. He authored works as an important hadith scholar and Ashʿarī theologian. Although most of these works have not survived to the present day, we learn about his views through excerpts from them. He held views, reflected in the prin-ciples of jurisprudence, that led to criticism for being influenced by the Muʿtazila. Despite being a theologian, his adoption of the jurists' method in jurisprudence further emphasizes the importance of his views. The aim of this study is to reveal Abū Ishāq al-Isfarāyīnī's thoughts on the principles of jurisprudence, specifically in the areas of hadīth, consensus (ijmā), indepen-dent reasoning (ijtihād), and imitation (taqlīd), and to identify their reflecti-ons on the Shāfiʿī school of jurisprudence. Since there is no specific study on Abū Ishāq al-Isfarāyīnī’s thoughts on jurisprudence in our country, we beli-eve that this research will contribute to future studies on his legal scholarship.
Ebû İshâk el-İsferâyînî (ö. 418/1027), Horasan Şâfiîliğinin önemli sima-larından olup ashâb-ı vücûhtan bir fakihtir. Irak’ta kelâm, fıkıh, fıkıh usûlü, hadis alanlarında önemli isimlerden eğitim almıştır. Nîsâbûr’a döndükten sonra kendisi adına yaptırılan medresede dersler vermiştir. Sonraki süreçte Şâfiîliğin seyrine etki eden Abdulkâhir el-Bağdâdî (ö. 429/1037-38), Ebü’t-Tayyib et-Taberî (ö. 450/1058), Ebü’l-Kâsım el-İskâf el-İsferâyînî (ö. 452/1060), Ebu’r-Rebî‘ Îlâkî (ö. 465/1073), Ebü’l-Kâsım el-Kuşeyrî (ö. 465/1072) gibi öğrenciler yetiştirmiştir. Önemli bir hadisçi ve Eş‘arî kelâmcı-sı olarak eserler telif etmiştir. Çoğunluğu günümüze ulaşmasa da bu eserler-den yapılan alıntılar sayesinde onun görüşlerini öğrenmekteyiz. Mu‘tezile’den etkilendiğine yönelik eleştirilmesine neden olan ve fıkıh usûlüne yansıyan görüşleri bulunmaktadır. Mütekellim bir usûlcü olmasına rağmen usûlde fukahâ yöntemini benimsemiş olması, onun görüşlerinin önemini daha da arttırmaktadır. Araştırmanın amacı; haber, icmâ, ictihad ve taklid konuları özelinde Ebû İshâk el-İsferâyînî’nin usûl düşüncesini orta-ya koymak ve Şâfiî mezhebi usûlüne yansımalarını tespit etmektir. Ülkemiz-de Ebû İshâk el-İsferâyînî’nin fıkıh usûlü düşüncesine dair müstakil bir ça-lışmanın bulunmaması dolayısıyla araştırmamızın onun hukukçuluğuna yönelik yapılacak çalışmalara katkı sağlayacağı kanaatindeyiz.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Islamic Law |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | September 6, 2024 |
Acceptance Date | November 8, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 10 Issue: 2 |