Amaç: Robotik cerrahi, minimal invaziv cerrahi konusundaki gelişmelerin en yenisidir. Cerrahların bu konudaki görüşleri farklılık göstermekle beraber robotik cerrahi genel olarak alışma ve yaygınlaşma sürecine girmiştir. Bu yaygınlaşma ve alışma periyodunun belli bir süreçte gerçekleşeceği bildirilmiştir. Bu zaman içerisinde robotik cerrahinin avantajları ve dezavantajlarının gelişim sürecine etki edeceği açıktır. Çalışmanın amacı, robotik cerrahinin Türkiye’deki yaygınlığı ve bunu etkileyen faktörleri ortaya koymaktır.Gereç ve Yöntemler: Robotik cerrahinin üstünlükleri ve kısıtlılıklarını içeren anket hazırlandı. Hazırlanmış olan anket internet üzerinden Survey Monkey Anket Sistemi aracılığıyla aktif olarak robotik cerrahi ile uğraşan 104 cerraha gönderildi. Ankete yanıt veren 41 (%39.4) cerrahın yanıtları incelendi.Bulgular: Kırk bir katılımcının 32’si 10 yıldan fazla süredir uzman doktor olarak çalışmaktaydı. Robotik cerrahi ile uğraşan cerrahların %80’i (n=32) ileri endoskopik cerrahi deneyimine sahip olduğunu belirtti. Otuz bir cerrah endoskopik deneyimin robotik cerrahi uygulamasına geçişte bir üstünlük sağladığını düşünmekteydi. Ankete katılan cerrahların %40’ı (n=15) yurtdışında, %60’ı (n=25) ise yurtiçinde robotik cerrahi eğitimi aldığını belirtti. Yurtdışında eğitim alma gerekliliğini savunan cerrahlar olsa da katılımcıların %80’i yurtiçinde eğitim almanın gerekliliğini savunuyordu. Ankete yanıt verenlerin %22’si (n=9) robotik cerrahi ile toplamda 100 olgunun üzerinde ameliyat gerçekleştirmiş, %60’ı (n=25) ise 25 olgudan daha az ameliyat yapmışlardı. Bu ameliyat sayıları, robotik cerrahinin; cerrahların %73’ünün (n=30) rutin pratiklerinin %10’undan daha azını kapsadığını yansıtıyordu. Cerrahların %90’ı (n=37) hastaya dokunmamayı kısıtlılık olarak görmediğini ifade ediyordu. Katılımcıların %76’sı robotik cerrahi eğitiminin uzmanlık eğitimi tamamlandıktan sonra alınması gerektiğini düşünüyordu. Robotik cerrahinin endoskopik cerrahiye göre üstünlükleri sorgulandığında katılımcıların %83’ü (n=34) üstün olduğunu düşünüyordu. Bu üstünlükler ise şöyle sıralandı: Katılımcıların %98’i (n=40) üç boyutlu ve büyütülmüş görüntü olanağını, %88’i (n=36) kameranın cerrah tarafından kontrol edilmesini, %85’i (n=35) el bileği hareketli enstrümanları en önemli üstünlükler olarak belirledi. Dikiş atmada kolaylık (%75), kamerada ve aletlerde titremenin olmaması (%73), gelişmiş görüntüleme teknikleri (%68) ve ergonomi (%68) ise sırasıyla diğer önemli üstünlükler olarak belirtildi. Robotik cerrahinin kısıtlamaları sorgulandığında ise katılımcıların %63’ü (n=25) endoskopik cerrahiye göre kısıtlamaların olduğunu, %65’i (n=26) açığa dönüşte robotik cerrahinin endoskopik cerrahiye göre daha dezavantajlı olduğunu belirtmiştir. Cerrahların %90’ı (n=37) robotik cerrahinin Türkiye’de yaygınlaşma alanı bulacağını düşünmekteydi. Robotik cerrahinin yaygınlaşmasının önündeki engeller sorgulandığında ise katılımcıların %100’ü (n=41) maliyetin, %66’sı (n=27) sağlık güvencesi geri ödemelerindeki yetersizliklerin yaygınlaşmanın önünde engel olabileceğini savunurken, ön hazırlık zamanının uzun olması (%20), ekip ve ekipman teminindeki zorluklar (%24) da robotik cerrahinin yaygınlaşmasının önünde yer alabilecek engeller olarak belirtildi.Sonuç: Robotik cerrahinin Türkiye’de yaygınlaşma alanı bulacağı düşünülmektedir. Maliyet düzenlemeleri ve yurtiçi eğitim olanaklarının artırılması ile bu sürecin hızlanacağı görülmektedir.
Objective: Robotic surgery is the newest of minimal invasive surgery developments. The opinions of surgeons are different about this topic, though robotic surgery is in a widespread period. This period is going to take some time. The advantages and disadvantages of robotic surgery is going to play a role in this period. The aim of this study to reveal the generality of robotic surgery in Turkey and the factors effect that.Material and Methods: A questionnaire on the advantages and disadvantages of robotic surgery was prepared. It was sent to 104 actively working robotic surgeons via the SurveyMonkey System. The answers of the 41 responders (39.4%) were evaluated. Results: Of the 41 responders, 32 had been working as a specialist for more than 10 years. Eighty percent of them (n=32) stated that they had advanced endoscopic surgery experience. Thirty-one stated that endoscopic experience was an advantage for performing robotic surgery. Forty percent of responders (n=15) had received robotic surgery training abroad and sixty percent (n=25) in Turkey. Even though there were some attendees who thought training abroad was important, 80% of the responders believed that training in Turkey was necessary. We found that 22% (n=9) of the responders had performed more than 100 robotic procedures while 60% (n=25) had performed less than 25. These numbers were less than 10% of the routine operations for 73% (n=30) of the participants. Ninety percent (n=37) of the surgeons stated that not touching the patient was not a limitation. Seventy-six percent reported that robotic surgery training should take place after the residency period. When the superiority of robotic to endoscopic surgery was queried, 83% (n=34) stated that robotic surgery was superior. The advantages of robotic surgery were listed as follows; 98% (n=40) three dimensional – magnified imaging, 88% (n=36) surgeon–controlled camera, 85% (n=35) wrist motion instruments, 75% easier suturing, 73% no camera and instrument tremor, 68% advanced imaging techniques and ergonomy. When the limitations of robotic surgery were queried, 63% (n=25) of the participants reported that robotic surgery had some limitations when compared to endoscopic surgery, and 65% stated that robotic surgery was more disadvantageous when it comes to conversion to open surgery. Ninety percent (n=37) of the surgeons thought that robotic surgery would become widespread in Turkey. The obstacles in front of robotic surgery were determined as cost (100%), insufficiency of health insurance paybacks (66%), long preparation time (20%), and the difficulty of assuring the equipment and a team.conclusion: Robotic surgery is considered to have a wide range of usage in Turkey. Arrangements regarding the cost should be done and national training facilities should be increased to accelerate this process
Other ID | JA26MV74CY |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2017 |
Submission Date | December 1, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 11 Issue: 4 |
The publication language of Turkish Journal of Pediatric Disease is English.
Manuscripts submitted to the Turkish Journal of Pediatric Disease will go through a double-blind peer-review process. Each submission will be reviewed by at least two external, independent peer reviewers who are experts in the field, in order to ensure an unbiased evaluation process. The editorial board will invite an external and independent editor to manage the evaluation processes of manuscripts submitted by editors or by the editorial board members of the journal. The Editor in Chief is the final authority in the decision-making process for all submissions. Articles accepted for publication in the Turkish Journal of Pediatrics are put in the order of publication, with at least 10 original articles in each issue, taking into account the acceptance dates. If the articles sent to the reviewers for evaluation are assessed as a senior for publication by the reviewers, the section editor and the editor considering all aspects (originality, high scientific quality and citation potential), it receives publication priority in addition to the articles assigned for the next issue.
The aim of the Turkish Journal of Pediatrics is to publish high-quality original research articles that will contribute to the international literature in the field of general pediatric health and diseases and its sub-branches. It also publishes editorial opinions, letters to the editor, reviews, case reports, book reviews, comments on previously published articles, meeting and conference proceedings, announcements, and biography. In addition to the field of child health and diseases, the journal also includes articles prepared in fields such as surgery, dentistry, public health, nutrition and dietetics, social services, human genetics, basic sciences, psychology, psychiatry, educational sciences, sociology and nursing, provided that they are related to this field. can be published.