The
storage of hazardous waste, reprocessing,
use, handling and disposal of control, health, environmental protection, natural
resource management and is important for
sustainable development. Plants due to toxic heavy
metals accumulate in the body to receive and enter the food chain restriction
and their developments are the cause of human health threat. Study aimed at determining,
the effect of various potential toxic heavy metals (Cu ve Zn) on the yield and
growth of wheat in field condition; metal toxicity in soil; critical toxic
concentration and toxicity symptoms; DTPA-extracted and total heavy metals
being applied. Elucidating possible relations between soil applied metals and
pre-existed metals in soil, treatments and plant-metal concentrations were also
among the objectives of the study. Water soluable forms of heavy metals
(sulfate) were applied to soil then, a wheat-chickpea rotation system was
followed. Gün–91 wheat and Gökçe chickpea species were used as test plants.
Experiment was designed as a fixed randomized blocks with 3 replications and 7
elements. Metals being applied are; 20, 4, 60 mg Cu kg-1 and 50,
100, 200 kg Zn da-1. Cu was determined to be toxic in the first
year. Soil-applied Cu doses of 18,5 kg da-1 was observed to bring
about 10 % decrease in maximum yield.
Critical Cu level was not attained in wheat foliar. 6,6 mg kg-1 Cu
in grain and 335 mg kg-1 Cu in soil were identifed to be critical
concentration and resulted in 10 % subsidence in the maximum yield of wheat
grain. As the soil-applied Cu increased, so did total Cu in soil,
DTPA-extracted Cu, Cu concentration in wheat foliar and wheat grain. Increases
were noted to be statistically significant. In second years wheat Cu and Zn
didn’t create differences to the extent that it could be noted in wheat yield.
Toxicity of Cu and Zn, which were only applied in the first year of the
experiment, dissappeared at the third wheat growing period.
Tehlikeli atıkların depolanması, işlenmesi, kullanımı,
taşınması ve bertarafının kontrolü sağlık, çevre koruma, doğal kaynak yönetimi
ve sürdürülebilir kalkınma açısından önemlidir. Bitkilerin toksik ağır
metalleri almaları ve bünyelerinde biriktirmeleri kendi gelişimlerinin
kısıtlanmasına, gıda zincirine girerek insan sağlığının tehdit edilmesine neden
olmaktadır. Bu çalışma Bakır (Cu) ve Çinkonun (Zn) tarla şartlarında ekmeklik
buğdayın gelişimine ve verimine etkilerinin, toksik ağır metal miktarının
toprak ve bitkideki kritik derişimlerinin incelenmesi için planlanmıştır. Çalışma
buğday-nohut münavebesi ile tesadüf bloklarında çakılı, üç tekerrürlü olarak
Cu’nun 20, 40, 60 ve Zn’nin 50, 100, 200 kg da-1 düzeylerinde tarla
şartlarına uygulanması ile gerçekleştirilmiştir. Toprağa uygulanan 18,5 kg Cu
da-1 buğday bitkisinin verimini % 10 azaltarak toksik olmuştur.
Buğday danesinin kuru ağırlığında 6.6 mg Cu kg-1 toksiklik seviyesi,
toksikliğin oluştuğu durumda toprakta 335 mg CuT kg-1 ve 111 mg CuDTPA kg-1
kritik konsantrasyon olarak tespit edilmiştir. Buğday bitkisinin yaprağı
uygulanan Cu seviyeleri için toksiklik belirtisi oluşturmamıştır. Bakır ve
Çinko uygulamaları ile bitkinin yaprak, dane, toprakta toplam ve DTPA ile
ekstrakte edilebilen element miktarları arasındaki ilişki önemli olmuştur. Zn
elementinin toksik etkisi oluşmazken Cu elementinin de ikinci ve üçüncü yılda
buğday verimine toksik etkisi ortadan kalkmıştır.
Subjects | Engineering |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 16, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: 2 |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-Non-Commercial-Non-Derivable 4.0 International License.