SINIF ÖĞRETMENLERİNİN PLANLAMA YETERLİKLERİNİ ALGILAMA DÜZEYLERİ

Yıl 2006, Cilt: 4 Sayı: 3, 287 - 307, 01.09.2006

Mehmet Taşdemir

Öz

Öğretimi planlama ve planlı öğretim yapma anlayış ve yeterliği öğretmenler için önemli bir nitelik
boyutudur. Bu araştırmada sınıf öğretmenlerinin planlama yeterliklerini algılama düzeyleri araştırılmıştır.
Araştırma örneklemi, Millî Eğitim Bakanlığına bağlı devlet okullarında görevli random yolla seçilmiş 219 sınıf
öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırma verileri araştırmacı tarafından geliştirilen ölçek ile elde edilmiştir.
Ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlık katsayısı 0,82. olarak hesaplanmıştır. Araştırma bulgularına göre, sınıf
öğretmenleri, “Üniteleştirilmiş Yıllık Plan” uygulamasının uygunluğu konusunda tam bir görüş birliğinde
değildirler. Deney, gezi, gözlem, inceleme ve günlük öğretim etkinliklerine ilişkin planlamayı eğitim
anlayışlarına uygun olarak ayrıntılı bir şekilde kendileri hazırlamakta, değişik öğretim etkinlikleri sürecinde
yakın çevre unsurlarından kısmen yararlanmakta ve okullarındaki eğitim-öğretim politikalarının
belirlenmesinde en belirleyici faktörler olarak; ilköğretim programının hedef ve içeriği ile okulun bulunduğu
çevre faktörleri olduğu görüşündedirler. Öğretim sürecinde, ölçme değerlendirme etkinliklerine ve dersler arası
bağ kurma ilkesine yüksek düzeyde yer vermektedirler. Öğretim hedeflerinin belirlenmesinde; program, çevre,
meslektaşlar, kendi eğitim anlayışları ve öğretmen-öğrenci etkileşimini yüksek düzeyde etkileyen faktörler, buna
karşılık Millî Eğitim Bakanlığınca hazırlanmış planlar, değişik kişi ve yayınevlerince, elektronik vb. ortamlarda
paylaşıma sunulmuş plan materyalleri, aynı sınıfın farklı derslerinin öğretiminden sorumlu diğer öğretmenler
arası etkileşim ise düşük düzeyde etkileyen faktörler olarak görmektedirler.

Anahtar Kelimeler

Sınıf öğretmeni, öğretim planı, planlama yeterlik algısı, okul çevresi

PRIMARY SCHOOL TEACHERS' PERCEPTION OF PLANNING PROFICIENCY

Öz

Primary school teachers' perception of planning proficiency was studied in this research. According to the
research findings; Primary school teachers don't have complete agreement with regards to “unit based annual plan”.
Primary school teachers themselves prepare the plans for such activities as experiments, trips, observations, and daily
teaching in detail. Primary school teachers partly benefit from neighborhood of the school in the process of different
teaching activities. In their schools' teaching policies, primary school teachers think that highly determining factors are the
objective and content of primary school curriculum and the environmental factors of their school. Primary school teachers
apply high level measurement and evaluation activities and set up associations between different courses in teaching process.
On the other hand, highly influencing factors in determining primary school teachers' teaching aims are the primary school
programs, elements of the school environment, colleagues, teachers' conception of education, and teacher - student
interaction, but the influence of the other teachers who teach different subjects in the same class and the planning materials
which are presented via publishing or other media by the Ministry of National Education, individuals, or publishers are
usually low.

Anahtar Kelimeler

Primary school teachers, teaching plan, perception on planning proficiency, neighborhood of the school

Kaynakça

• Celep, C.; Tuncer, B.; Binali, T. (2000). Aday Öğretmenlerin Adanma Odakları: VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri
• Kongresi, Bilimsel Çalışmaları. C.1, (569-575). Trabzon. Dağlı, A. (1998). İlköğretim Denetmenlerinin Algılarına Göre, İlköğretim Öğretmenlerinin Yeterlikleri:
• Eğitimde Yansımalar: IV Cumhuriyetin 75. Yılında İlköğretim. I. Ulusal Sempozyumu. (109-120) Demirel, Ö. (1999). Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem-A Dergisi yay., (12).
• Demirel , Ö. (2004). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem-A
• Doğan, H. (1997). Eğitimde Program ve Öğretim Tasarımı. Ankara.
• Erişen, Y.; Çeliköz, N. (2003). Öğretmen Adaylarının Genel Öğretmenlik Davranışları Açısından Kendilerine
• Yönelik Yeterlik Algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Güz, 1(4) (427-439) Ertürk, S. (1982). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yay. :4
• Gökçe. E. (2003). İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Yeterlikleri, Çağdaş Eğitim,Yıl.28, S.299, (36-41)
• MEB. (1992). İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, MEB.Tebliğler Dergisi.S:2365.
• ORAL, B. (2000). Alan Dışından Mezun Olup Sınıf Öğretmenliğine Atanan Öğretmenlerin Sınıf
• Öğretmenliğindeki Durumlarının Değerlendirilmesi. Mîlli Eğitim Dergisi, S: 148,.(37-41). Popham,W. J.; Baker, E. (1986). Plannig An Instructional Sequence, (Çev.Lütfi Özbilgin) S. 296, Mart,(27).
• Senemoğlu, N. (1992). Türkiye ve İngiltere'de İlköğretime Öğretmen Yetiştirme ve Türkiye'deki Sistemin
• Geliştirilmesi için Öneriler. H.Ü.Eğitim Fakültesi Dergisi: Türkiye'de İlköğretim Sempozyumu Dergisi S. , (143-156). Sönmez, V. (1994). Program Geliştirmede Öğretmen El kitabı. Ankara: Pegem yay.:12,
• Taşdemir, M. (1995). İlkokul Öğretmeni Yetiştirme Programının Öğretim Elemanı, Öğretmen ve Öğrenci
• Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Taşdemir, M. (2003). Eğitimde Planlama ve Değerlendirme (2. basım). Ankara: Ocak yayınları
• Tekin, H. (1987). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (5. basım). Ankara: MESO yayınevi
• Tuzcu, S. (2002). Türkiye'de Sınıf Öğretmenlerinin Yetiştirilme Sistemi. Çağdaş Eğitim, Yıl 27, Sayı 288.
• Türkoğlu, A. (1988). İyi Öğretmen Kimdir, Çukurova Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi.
• Yiğit, N. (2003). Program Geliştirmede Öğretmenin Rolü. Çağdaş Eğitim, yıl 28, http://www.dicle.edu.tr/ dusoter/sayı1/behçeto.html http://www.epo.hacettepe.edu.tr/eleman/nuray-hoca/makaleler/öğretmen- yeterli html.