Bilim Merkezlerini Ziyaret Eden 6. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilimleri Dersine İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 16 Sayı: 2, 122 - 138, 28.12.2018

Deniz Görgülü , Şefika Şule Erçetin

Öz

Öğrencilerin fen bilimleri
dersini anlamlı ve kalıcı bir şekilde öğrenebilmeleri için gerekli olan
informal öğrenme ortamlarından biri olan bilim merkezleri, bilimi, teknolojiyi
ve eğitimi aynı anda içinde barındıran kurumlardan biridir. Bilim merkezlerini
ziyaret eden 6. Sınıf öğrencilerinin fen bilimleri dersine ilişkin görüşlerinin
incelenmesi amacıyla yapılan araştırmada Konya Meram Mehmet Katırcı İmam Hatip
Ortaokulu’nda eğitim gören 6.sınıf öğrencilerinden 20’sinin görüşlerine yer
verilmiştir. Araştırmada nitel araştırma tekniklerinden yarı yapılandırılmış
görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin büyük
çoğunluğunun yeni şeyler öğrenme amacıyla bilim merkezi gezisine katıldıkları
belirlenmiştir. Bilim merkezinde yer alan kısımlar arasında Doğa Olayları (8)
ve Vücudumuz (6) kategorilerinde yer alan kısımlar öğrenciler tarafından en
etkileyici bölümler olarak görülmüştür. Öğrencilerin bilim merkezinde yer
almasını istedikleri kısımların bilim, teknoloji ve uzay konularında
yoğunlaştığı tespit edilmiştir. Öğrencilerin bilim merkezi ile fen bilimleri
dersinde gördükleri konuları benzer nitelikte gördükleri ortaya konmuştur.
Bilim merkezini ziyaret eden öğrencilerin çoğunluğunun fen bilimleri dersine
ilişkin görüşlerinin olumlu tutum geliştirme kategorisinde yer aldığı
gözlemlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

fen bilimleri, bilim merkezi, bilim

Kaynakça

• Fields, D. (2009). What do students gain from a week at science camp? Youth perceptions and the design of an immersive, research-oriented astronomy camp. International Journal of Science Education, 31(2), 151-171.
• Pilo, M., Mantero, A. ve Marasco, A. (2011, Ocak). Science centers: A resource for school and community. US-China Education Review, 8(1), 80-88.
• GHK (2008). Evaluation of the national network of science learning centres: Final report. https://wellcome.ac.uk adresinden 11.11.2017 tarihinde alınmıştır.
• Görkemli, H., N. ve Solmaz, B. (2012). Bilim merkezlerinin kent markalaşmasındaki rolü ve Konya örneği. Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 34, 98-109.
• Aydoğdu, M. ve Kesercioğlu, T. (2005). İlköğretimde fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Guisasola, J., Morentin, M. ve Zuza, K. (2005). School visits to science museums and learning sciences: A complex relationship. Physics Education, 40(6), 544-549.
• Hançer, A., H., Şensoy, Ö. ve Yıldırım, H., İ. (2003). İlköğretimde çağdaş fen bilgisi öğretiminin Önemi ve nasıl olması gerektiği üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (1), 80-88.
• Hannu, S. (1993). Science centre education: Motivation and learning in informal education. Unpublished Doctoral Dissertation, Helsinki University Department of Teacher Education.
• Jarvis, T. ve Pell, A. (2002). Effect of the challenger experience on elementary children's attitudes to science. Journal of Research in Science Teaching, 39(10), 979-1000.
• Karadoğan, S. (2016). Türkiye’de eğitim sorunlarına yönelik akademik değerlendirmeler ve çözüm önerileri I. Ankara: Maya Akademi.
• Birinci, K. K., Şeyihoğlu, A., Sezen, G. ve Tekbıyık, A. (2011). Bir bilim kampı uygulamasının değerlendirilmesi: Gizemli dünyanın eğlenceli keşfi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(3), 1589-1608.
• Martin, L. M. (2004). An emerging research framework for studying infromal learning and schools. Wiley InterScience, 71-82.
• Millar, R., & Osborne, J. (2006). Science for the 21st Century. In V. Wood-Robinson (Ed.). ASE Guide to Secondary Science Education (pp. 3-9). Hatfield: Association for Science Education.
• Elmikaty, H. S. (2005). Science education: on the agenda of the Library of Alexandria. Museum International, 57(1-2), 225-232.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). Fen bilimleri dersi öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr adresinden 28 Kasım 2017 tarihinde alınmıştır.
• Norwegian Ministry of Education and Research (2010). Science for the Future. Strategy for Strengthening Mathematics, Science and Technology (MST) 2010–2014. https://www.regjeringen.no adresinden 08.12.2017 tarihinde alınmıştır.
• Öztürk, A. (2014). Mevlana toplum ve bilim merkezi öğretim programlarının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine ve bilime yönelik tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
• Patton, M.Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Quistgaard, N. &Højland, A., K. (2010). New and innovative exhibition concepts at science centres using communication Technologies. Museum Management and Curatorship, 25(4), 423-436.
• Taşdemir, A. (2004). Fen bilgisi öğretmenliği kimya laboratuarı dersinde çözeltiler konusunun öğrenilmesinde işbirlikli öğrenme yönteminin etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bell, R. L., Blair, L. M., Crawford, B. A. ve Lederman, N. G. (2003). Just do it? Impact of a science apprenticeship program on high school students' understandings of the nature of science and scientific inquiry. Journal of Research in Science Teaching, 40(5), 487-509.
• Kaptan, F. (1999). İlköğretimde fen bilgisi öğretimi öğretmen el kitabı. Modül 7, 9. Ankara: MEB.
• Tenenbaum, H., Rappolt-Schlichtmann, G. ve Zanger, V. (2004). Children's learning about water in a museum and in the classroom. Early Childhood Research Quarterly, 19, 40-58.
• TÜBİTAK. (2011). Bilim merkezleri. https://www.tubitak.gov.tr adresinden 12.12.2017 tarihinde alınmıştır.
• Yağbasan, R. ve Gülçiçek, Ç. (2003). Fen öğretiminde kavram yanılgılarının karakteristiklerinin tanımlanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), s. 102-120
• Yıldırım A., Şimşek H. (2009). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Bogdan, R. & Biklen, S.K. (1992). Qualitative research for education: An introduction to theory and methods. Boston: Allyn and Bacon.
• Bozdoğan, A. E. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim merkezlerini fen öğretimi açısından değerlendirmesi: Feza Gürsey Bilim Merkezi örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 19-41.
• Eurydice (2011). Avrupa’da fen eğitimi: Ulusal politikalar, uygulamalar ve araştırma. http://eacea.ec.europa.eu adresinden 10.12.2017 tarihinde alınmıştır.
• Bozdoğan, A. E. ve Yalçın, N. (2006). Bilim merkezlerinin ilköğretim öğrencilerinin fene karşı ilgi düzeylerinin değişmesine ve akademik başarılarına etkisi: Enerji parkı. Ege Eğitim Dergisi, 7(2), 95-114.
• Böyük, E.T. (2017). Fen bilimleri dersi öğretim programının TEOG ve TİMSS sınavları kapsamında incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi.
• Çığrık, E. (2016). Bir öğrenme ortamı olarak bilim merkezleri. Journal of Research in InformalEnvironments, 1(1), 79-97.
• DeWitt, J., & Osborne, J. (2010). Recollections of exhibits: stimulated recall interviews with primary school children about science centre visits. International Journal of Science Education, 32(10), 1365-1388.