Post-Modern Yapılandırmacı Uygulamalara Bir Örnek Olarak Topluma Dayalı Tıp Eğitimi

Year 2019, , 50 - 61, 31.08.2019

Aybegüm Yörümez Dursun , Yeşim Şenol

https://doi.org/10.25282/ted.533978

Abstract

Tıp eğitimi tarihi kabaca üç döneme ayrılmaktadır. 1970’lerden sonra Türkiye’de pek çok alanda etkisini gösteren post-modern düşünce eğitim sisteminde de köklü değişimlere neden olmuştur. Bu derlemede post-modern hareketin izlerini taşıyan yapılandırmacı kurama değinilmiş ardından yapılandırmacılığın tıp eğitimi uygulamalarındaki yansımasından biri olan topluma dayalı tıp eğitiminin (TDTE) felsefi zemini,  kavramsal çerçevesi ve güncel uygulamalar post-modernitenin odağında anlatılmaya çalışılmıştır. Dünya Sağlık Örgütü (WHO), topluma dayalı öğrenme uygulamalarını birinci basamak sağlık merkezlerinde eğitim, toplum araştırmaları ve ilgili projeler, aile izlem programları, toplumsal gelişim için belirli bir toplumda çalışma olmak üzere dört ana başlık altında tanımlamıştır. Bu uygulamalar sırasıyla aşağıda detaylandırılmış ve Türkiye’de topluma dayalı tıp eğitiminin güncel durumu tartışılmıştır.

Keywords

Post-modernizmin eğitimdeki yansımaları, yapılandırmacı kuram, topluma dayalı tıp eğitimi, post-pozitivist dönem

Community-Based Medical Education as an Example of Post-Modern Constructivist Practices

Abstract

The history of medical education is roughly divided into three periods. After the 1970s, post-modern thought has caused radical changes in many areas as well as on the education system in Turkey. In this article, the constructivist theory holding the traces of the post-modern movement was mentioned. Then the philosophical ground, conceptual framework and current practices of community-based medical education (CBME), which is one of the reflections of constructivism in medical education practices, were explained in the focus of post-modernity. World Health Organization (WHO) defines community-based medical education practices under four main headings:  education in health care centers, community research, and related projects, family monitoring programs, working on a specific society for community development. These practices were detailed respectively; then the current status of community-based medical education in Turkey was discussed.

Keywords

Reflections of post-modernism in education, post-positivist period, constructivist theory, community-based medical education

References

• KAYNAKLAR:1. Özden Y. Öğrenme ve Öğretme. 12. Baskı. Pegem Akademi, Ankara, 2014.
• 2. Yalvaç F. Eleştirel Gerçekçilik: Uluslararası İlişkiler Kuramında Post-Pozitivizm Sonrası Aşama. Uluslararası İlişkiler, 2010;6(24):3-32.
• 3. Günindi Y. Eğitimin Felsefi Temelleri. İçinde: Kıroğlu K, Elma C.(Eds.) Eğitime Giriş. Pegem Akademi, 7. Baskı, Ankara. 2018;44-72.
• 4. Uzunoğlu S. Post-truth her açıdan kullanışlı bir kavram. Erişim linki: http://panorama.khas.edu.tr/uploads/pdf/posttruth-her-acidan-kullanisli-bir-kavram.pdf Erişim tarihi: 14/01/2019.
• 5. Sismondo, S. Post-Truth? Social Studies of Science, 2017;47(1): 3-6.
• 6. Tutal N, Uzunoğlu S, Şener O, Alemdar K, Çam A. Post-Gerçek: Yeni bir kavram, yeni bir dünya. İçinde : Erte M.(Eds) Varlık dergisi. 2017;1316:2-26.
• 7. Gioia D. A, Pitre E. Multiparadigm perspectives on theory building. Academy of Management Review, 1990;15(4):584-602.
• 8. Arı G. S, Armutlu C, Tosunoğlu N. G, Toy B. Y. Pozitivist ve Postpozitivist paradigmalar çerçevesinde metodoloji tartışmalarının yönetim ve pazarlama alanlarına yansımaları. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2009;27(1):113-141.
• 9. BouJaoude S, Abd-El Khalick F. Lebanese middle school students’ definitions of science and perceptions of its purpose and usage. Paper presented at National Association for Research in Science Teaching, San Francisco, CA. 1995. Erişim linki: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED387328.pdf , Erişim tarihi: 14/01/2019
• 10. Güneş G, Batı K, Açar D, Kaya G. Hakkari Üniversitesi öğrencilerinin bilimin doğası ve epistemolojik görüşlerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2017;19(2):133-151.
• 11. Liu S, Lederman N. G. Exploring prospective teachers’ worldviews and conceptions of natüre of science. International Journal of Science Education, 2007;29(10):1281-1307.
• 12. Aydın H. Eleştirel Aklın Işığında Postmodernizm, Temel Dayanakları ve Eğitim Felsefesi. Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 2006;1(1):27-48.
• 13. Turan S. Modernite ve Postmodernite Arasında Bir İnsan Bilimi Olarak Eğitim Yönetimi. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2004;1(1):1–8.
• 14. Aslan D, Aydın H. Yapılandırmacı Öğretim Kuramın Felsefi Paradigmalari: Bir Derleme Çalışması. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2016;2 (2):56-71.
• 15. Bentley M. L. Constructivism as a Referent for Reforming Science Education. In: Larochelle M, Bednarz N, Garrision J. (Eds.). Constructivism and Education. Cambridge University Press, New York, 1998:233-253.
• 16. Aydın H. Postmodernizmin eğitimdeki uzantısı: Felsefi yapılandırmacılık. Bilim ve Gelecek Dergisi, 2006;Temmuz:1-12.
• 17. Şimşek N. Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2004;3(5):115-139.
• 18. Gendlin E. T. Thinking beyond patterns: body, language and situations. In: den Ouden B, Moen M. (Eds.), The presence of feeling in thought, New York, Peter Lang. 1991:25-151. Erişim linki: http://www.focusing.org/gendlin/docs/gol_2159.html Erişim tarihi: 14/01/2019.
• 19. Tam M. Constructivism, Instructional Design, and Technology: Implications for 
 Transforming Distance Learning. Educational Technology and Society, 2000;3(2):50-60.
• 20. Bada S. O. Constructivism Learning Theory: A Paradigm for Teaching and Learning. IOSR Journal of Research & Method in Education, 2015;5(6):66-70.
• 21. Yurdakul B. Yapılandırmacılık. İçinde: Demirel Ö.(Eds.) Eğitimde yeni yönelimler. Pegem Akademi, 6. Baskı, Ankara. 2015:39-65.
• 22. Bahar-Özvarış Ş. Topluma dayalı tıp eğitimi. Toplum Hekimliği Bülteni, 2007;26(3):1-6.
• 23. Edinburg Decleration. World Federation for Medical Education. Lancet, 1988;5;2(8616):908.
• 24. Global minimum essential requirements in medical education. Core Committee, Institute for International Medical Education. Medical Teacher, 2002;24(2):30-35.
• 25. Mennin S, Petroni-Mennin R. Community-based medical education. The Clinical Teacher, 2006;3:90–96.
• 26. Stasser R. P. Community engagement: a key to successful rural clinical education. Rural Remote Health, 2010;10(3):1543.
• 27. Dent J. The developing role of Community-Based Medical Education. MedEdPublish. 2016;5(2):1.
• 28. Kelly L, Walters L, Rosenthal D. Community-based Medical Education: Is Success a Result of Meaningful Personal Learning Experiences? Educ Health. 2014;27(1):47-50.
• 29. Lave J, Wenger E. Situated Learning: Legitimate Peripheral Participation Cambridge: Cambridge University Press. 1991. doi:10.1017/CBO9780511815355
• 30. Habbick B. F, Leeder S. R. Orienting medical education to community need: a review. Medical Education, 1996;30:163-171.
• 31. Feletti G, Ja’afar R, Magzoub M. et al. Implementation of Community-Based Curricula. In: Schmidt H, Magzoub M, Feletti G, Nooman Z, Vluggen P. (Eds.) Handbook of community-Based Education: Theory and Practices (Part II). Network Publications, Maastricht. 2000:147-201.
• 32. Türk Tabipleri Birliği Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Raporu. TTB yayınları. Ankara, 2008:3.