Identifying the Laboratory Skills that Physicians Have to Know and Perform

Year 2006, Volume: 23 Issue: 23, 1 - 11, 01.06.2006

S. Ayhan Çalıskan

Abstract

Background: During daily practice physicians have to keep their knowledge updated, use their professional skills, make decisions and apply these decisions about health problems of their patients. All knowledge and skills produced in the field of medicine is enormous and can not be anticipated to learn from newly graduates. Thus the professional needs of physicians have to be clearly determined. This study aims to identify the laboratory skills that general practitioners have to know and perform. Methods: This descriptive and cross sectional study was carried out with the physicians of Bornova province of Izmir city. 373 were participated to the study. Delphi technique with three round iterative questionnaire was used to collect data. At the first round, participants were asked to make a list of all laboratory skills that physicians have to know and perform post-graduate term. 287 items were gathered and these were evaluated and classified by faculty members. These classified 235 items were used as 2nd and 3rd round’s questionnaires. In the 2nd round, doctors scored all items by using a 7 point Likert scale, which designed to measure expected knowledge and skill levels of the post graduates. For each item, modes and mean values calculated and added to the 3rd questionnaire. Participants were asked to re-evaluate their decisions. Findings: Overall response rate was (130/373) 34.9 % and there were no significant difference between mean values of each laboratory skill items listed in 2nd and 3rd round’s questionnaires. Conclusions: Participants were decided that general practitioners should perform 62 (26.4 %) and interpret 162 (69.0%) laboratory skills. Very strong and strong consensus levels were achieved for the 59.1% (N=139) of these items.

Keywords

Undergraduate medical education, curriculum, curriculum development, general practitioner, clinical skills, laboratory skills, Delphi technique, consensus

PRATİSYEN HEKİMİN BİLMESİ VE YAPABİLMESİ GEREKEN LABORATUVAR BECERİLERİN BELİRLENMESİ

Abstract

Giriş: Hekimlerin, mesleki uygulamaları sırasında, hızla gelişen tıp bilgilerini izleyerek kendi bilgilerini güncel tutmaları, mezuniyet öncesi ve sonrası eğitimleri ile elde ettikleri becerileri kullanmaları, var olan sağlık sorununa ilişkin bir karar üretmeleri ve uygulamaları gerekmektedir. Mezuniyet öncesi eğitim süresi göz önüne alındığında hekimlerin, dünyada üretilmiş tıbbi bilgi ve beceri birikiminin tümüne hakim olarak mezun olması beklenemez. Bu nedenle hekimlerin sahip olması gereken mesleki donanım sınırlarının belirlenmiş olması son derece önemlidir. Bu araştırmada hekimin bilmesi ve yapabilmesi gereken laboratuvar becerileri ve bunlar üzerindeki uzlaşma düzeylerinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Kesitsel tanımlayıcı tipteki bu araştırma, Bornova bölgesinde birinci, ikinci ve üçüncü basamak sağlık kurumlarında çalışan 373 hekim ile Mayıs 2002- Haziran 2003 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Veriler, Delphi tekniği ve üç tur halinde tekrarlayan anketler ile toplandı. Birinci tur anketinde hekimlerden; “pratisyen hekimin tıp fakültesinden mezun olduğunda bilmesi ve yapabilmesi gereken tüm laboratuvar becerileri” yazması istendi. İlk tur anketlerine yanıt olarak yazılan toplam 287 başlık, uzman hekimler ile değerlendirilerek sınıflandırıldı. Böylece elde edilen 235 laboratuvar beceri başlığı ikinci ve üçüncü tur anketleri olarak kullanıldı. İkinci turda hekimlerden, bu 235 başlığı, bilgi ve beceri düzeylerini belirlemeye yönelik Likert tipi 7’li araştırma ölçeğine göre puanlamaları istendi. Tüm başlıklar için elde edilen puan ortalamaları ve en sık verilen değerler hesaplanarak hekimlere üçüncü tur anketi olarak gönderildi ve kendi puanları ile grup ortalamaları ışığında kararlarını yeniden değerlendirmeleri istendi. Bulgular ve Sonuç: Araştırma sonunda yanıt katılım oranı % 34.9 (130/373) olarak gerçekleşti. Laboratuvar beceri başlıklarına hekimlerin ikinci ve üçüncü turda verdiği puanların ortalamaları arasında fark bulunmadı. Pratisyen hekimlerin mezun olduklarında; laboratuvar beceri başlıklarından 62’sini (%26.4) yapabilmesi, 162 başlığı ise (%69.0) sonuçlarını yorumlayabilecek düzeyde bilmesi gerektiği sonucuna ulaşıldı. Başlıklarının %59.1’i (N=139) üzerinde çok güçlü ve güçlü uzlaşma sağlandı.

Keywords

Mezuniyet öncesi tıp eğitimi, müfredat, eğitim programı, eğitim programı geliştirme, pratisyen hekim, klinik beceriler, mesleksel beceriler, laboratuvar beceriler, Delphi tekniği, uzlaşma

References

• World Federation for Medical Education, World Conference on Medical Education Report, Edinburgh, WFME, 1988.
• Kılıç B, Sayek İ. “Mezuniyet Öncesi Tıp eğitimi Raporu 2000”, Ankara, Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi, 2000.
• Sağlıkla İlgili Uluslararası Belgeler, Tıp Eğitimi Konusunda Dünya Tabipler Birliği Beşinci Dünya Konferansı Bildirgesi, F. Sayek (ed.), Ankara, Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi, 1998.
• Doctors For Health A WHO Global Strategy for Changing Medical Education and Medical Practice for Health for All, WHO, Geneva, 1996.
• Sayek İ, Kılıç B. “Türk Tabipleri Birliği Mezuniyet Öncesi Tıp eğitimi Raporu”, Ankara, Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi, 1997.
• Biddle WB, Riesenberg LA, Erney S, Siska K. “Observational Validation of A Model Ambulatory Teaching” Medical Education Online Vol.3, 1998, http://www.med-ed-online.org/res00007.htm#top adresinden 9 Haziran 2004 tarihinde ulaşıldı.
• Oswald NTA. “Teaching Clinical Methods to medical Students”, Medical Education, 27, 1993, 351- 354.
• Ledingham I McA, Harden RM. “Twelve Tips For Setting Up A Clinical Skills Training Facility” Medical Teacher, Vol.20, No.6, 1998, 503-507.
• Rolfe IE, Sanson-Fisher RW, “Translating Learning Principles into practice: a new strategy for learning clinical skills”, Medical Education, 36, 2002, 345-352.
• Hooper J, McCreanor G, Marshal, W, Myers P. “Primary Care and Laboratory Medicine”, London, ACB Venture Publications, 1996.
• Demirel Ö. “Kuramdan Uygulamaya Öğretme Sanatı”, Pegem Yayıncılık, Ankara, 2000.
• Helmer O. The Use of Delphi Technique in Problems of Educational Innovations, The RAND Corporation, Santa Monica, California, 1966.
• Lang T. An Overview of Four Futures Methodologies: Delphi Technique, http://www.futures.hawaii.edu/j7/LANG.html adresinden 4 Kasım 2005 tarihinde ulaşıldı.
• The Delphi Method: Techniques and Applications H.A. Linstone and M. Turoff (eds.), Massachusetts, Addison-Wesley Publishing Company, 1975.
• Using Delphi Technique in Assessing Needs for Vocational and Technical Education Training , http://www.voctech.org.bn/Virtual_lib/Programme/Regular/Emerging99/Using%20Delphi%20Techniq ue.htm adresinden 25 Mayıs 2006 tarihinde ulaşıldı.
• Powell C. The Delphi technique: myths and realities, Journal of Advanced Nursing 41 (4), 2002, 376- 382. http://www.blackwell-synergy.com/doi/full/10.1046/j.1365-2648.2003.02537.x adresinden 28 Nisan 2006 tarihinde ulaşıldı. 11