Background:
Medical education had to adapt quickly by switching to online learning due to the pandemic lockdown. This paper compared face-to-face clinical communication skills (CCS) teaching to delivering the same course online.
Methods:
During lockdown (2020-21), 175 medical students took the CCS course online, compared to 154 face-to-face trained students in the previous academic year. The CCS course aims to develop skills in history taking (2nd year) and motivational interviewing techniques (3rd year). Students participated in theoretical lectures and practical skills training sessions composed of SP encounters, followed by instant SP and tutor feed-back, all online. After the practical examination, multi-source feed-back was obtained. Multi-source feed back from the online course was qualitatively analyzed with hierarchical thematic coding of free text. Face-to-face and online teaching activities were compared in terms of attendance and course grades.
Results:
Eighty-eight second and 87 third year students received online training, 73 second and 81 third year students trained face-to-face. Attendance rates did not differ, average course grades were higher in the online delivered courses for both years (year 2 history taking skills course face-to-face 81,29±20.323 vs. online 95,45±20.949, p<0.001; year 3 motivational interviewing skills course face-to-face 94,81±16.667 vs. online 99,08±4.213, p=0.028).
Students reported to have achieved learning outcomes despite training online. Trainers, initially concerned by uncertainty and extra workload, finally evaluated the whole process as successful. SPs were satisfied with the preparation for- and coordination of the course.
Conclusion:
Online CCS training with SPs is feasible and effective, students benefit from online CCS training.
Giriş:
Tıp eğitiminde çevrimiçi eğitim ortamlarının kullanımı pandeminin de etkisiyle yaygınlaştı. Bu araştırmada simüle hastalar ile yapılan klinik iletişim becerileri (CCS) eğitiminde yüz yüze ile çevrimiçi eğitim ortamının karşılaştırılması amaçlandı.
Yöntem:
CCS kursu, öykü alma becerileri (2. sınıf) ve motivasyonel görüşme teknikleri (3. sınıf) konusundaki becerileri geliştirmeyi amaçlar. Pandemi döneminde (2020-21),bu kursu toplam 175 tıp öğrencisi çevrimiçi aldı. Önceki akademik yılda bu kursu yüzyüze almış toplam 154 öğrenci vardı.Bu iki farklı eğitim ortamında yürütülen CCS kurs çıktıları karşılaştırıldı. Kursun çevrimiçi yürütüldüğü pandemi döneminde,öğrenciler, teorik derslere ve SP buluşmalarından oluşan pratik beceri eğitim oturumlarına online katıldılar, ardından anında SP ve eğitici geri bildirimleri aldılar. Çevrimiçi kursun geri bildirimi, serbest metinlerin hiyerarşik tematik kodlaması ile nitel olarak analiz edildi. Yüz yüze ve çevrimiçi öğretim faaliyetleri katılım ve ders notları açısından nicel olarak karşılaştırıldı.
Bulgular:
Çevrimiçi eğitimde 88 dönem 2, 87 dönem 3 öğrencisi vardı.Yüz yüze eğitimde 73 dönem2, 81 dönem 3 öğrencisi vardı. Katılım oranları farklılık göstermedi, ortalama ders notları her iki yıl için de çevrimiçi yürütülen kurslarda daha yüksekti (2. sınıf öykü alma becerileri kursu yüz yüze 81,3±20,3 karşısında çevrimiçi 95,5±21, p<0,001; 3. sınıf motivasyonel görüşme becerileri kursu yüz yüze 94,8±16,7 karşısında çevrimiçi 99,1±4,2, p=0,028).
Alınan geribildirimlerde öğrenciler, çevrimiçi eğitim almalarına rağmen öğrenme çıktılarına ulaştıklarını bildirdi. Başlangıçta belirsizlik ve ek iş yükü nedeniyle endişeli olan eğitmenler, uygulama sonrası süreci başarılı olarak değerlendirdiler.Simüle hastalar ise , kursun hazırlığı ve koordinasyonunu başarılı bulduklarını ifade ettiler.
Sonuç:
SP'lerle yapılan çevrimiçi CCS eğitimi uygulanabilir ve etkin bulunmuştur.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Medical Education |
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Publication Date | August 31, 2024 |
Submission Date | March 4, 2024 |
Acceptance Date | August 1, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 23 Issue: 70 |