In the axis of a new mass viewing experience and the desire to be visible, which is the product of late globalization and the media, this study examines Ayşe Bayramoğlu’s Hakiki Gala and Beyaz Yalanlar, which have contributed to the post-2000 theater literature. In both plays, there are characters who desire to be a part of a “reality show” world to make it happen, and, simultaneously, this effort at being visible is revealed in each play. This study inversigates also how the futile efforts of these characters who envy lives more “real” and visible than theirs might affect the viewing experience of people and the theater audience, who, just like these characters, cannot feel authentic enough under any circumstances.
Bu çalışma, 2000 sonrası tiyatro yazınımıza katkı sunan Ayşe Bayramoğlu’nun Hakiki Gala ve Beyaz Yalanlar oyunlarını, geç küreselleşme ve medyanın ürünü olan yeni bir kitlesel seyir deneyimi ve görünür olma arzusu ekseninde incelemeyi amaçlamaktadır. Her iki oyunda da “reality show” dünyasının bir parçası olma arzusu taşıyan ve bunu gerçekleştirmeye çalışan karakterlerin bulunduğu ve aynı zamanda bu görünür olma çabasının oyun içerisinde bir noktada ifşa edildiği görülmektedir. Gerçek hayatlarından daha “sahici” ve göz önünde olan hayatlara imrenen bu karakterlerin çabalarının tiyatro sahnesinde boşa düşmesinin, tıpkı bu karakterler gibi kendilerini hiçbir durumda yeterince özgün hissedemeyen çağımız insanı ve tiyatro seyircisinin seyir deneyimine nasıl bir etkisi olabileceği de çalışmanın tartışma zeminini oluşturmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Applied Theatre |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | September 24, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |