STUDENT OPINIONS ON THE USE OF COMMUNICATIVE APPROACH-BASED ACTIVITIES IN SPEAKING SKILLS IN TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE

Year 2023, , 1286 - 1304, 15.09.2023

İlayda Kaya

https://doi.org/10.7884/teke.1360030

Abstract

The communicative approach is a language teaching perspective that emerged in the 1970s and adopted as the basic approach in teaching many languages, especially English. In this study, it was focused on improving the speaking skills of students learning Turkish as a second language and practices were carried out within the framework of the communicative approach. In these practices, activities such as games, competitions, improvisation, drama, knowledge gap, task-based activities, discussion and debate, in which students participate individually, in pairs or in groups, were included. 17 students who took lessons from the researcher at Erciyes University Kaşgarlı Mahmut Turkish Teaching Center (ERÜ TÖMER) participated in the study. The study was conducted across levels A1-A2. 14 communicative speaking activities were applied within 11 weeks. At the end of the activities, interviews were conducted with the students and their opinions about the practices were taken. As a result of the analysis of the data obtained, it has been determined that the communicative activities gave the opportunity to apply the theoretical knowledge and increase the permanence of the information learned, contribute to communication in daily life by reducing the anxiety of students, set the lessons free from uniformity by creating an entertaining classroom environment, create a positive classroom culture by increasing the communication and cooperation among the students. The fact that there was a noisy environment during the activities and that some students did not contribute enough to the studies emerged as the negative aspects of the activities.

Keywords

Communicative approach, speaking skill, Turkish as a foreign language

TÜRKÇENİN YABANCI DİL OLARAK ÖĞRETİMİNDE İLETİŞİMSEL YAKLAŞIM TEMELLİ ETKİNLİKLERİN KONUŞMA BECERİSİNDE KULLANIMINA DAİR ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Abstract

İletişimsel yaklaşım, 1970’li yıllarda ortaya çıkan ve günümüzde başta İngilizce olmak üzere birçok dilin öğretiminde temel alınan bir dil öğretim perspektifidir. Bu çalışmada Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen öğrencilerin konuşma becerisini geliştirmeye odaklanılarak iletişimsel yaklaşım çerçevesinde uygulamalar yapılmıştır. Bu uygulamalarda öğrencilerin bireysel, ikili ya da grup olarak katıldıkları oyun, yarışma, doğaçlama, drama, bilgi boşluğu, göreve dayalı aktiviteler, tartışma ve münazara gibi etkinliklere yer verilmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden eylem araştırması deseniyle yürütülen araştırmanın çalışma grubunu Erciyes Üniversitesi Kaşgarlı Mahmut Türkçe Öğretim Merkezinde (ERÜ TÖMER) araştırmacıdan ders alan 17 öğrenci oluşturmaktadır. A1- A2 seviyelerinde yürütülen araştırmada derslerin işlenişine paralel şekilde hazırlanmış 14 iletişimsel konuşma etkinliği 11 hafta içerisinde uygulanmıştır. Etkinliklerin bitiminde öğrencilerin uygulamalar hakkındaki görüşlerini almak için görüşme tekniği kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Sonuç olarak iletişimsel yaklaşım çerçevesinde geliştirilen konuşma etkinliklerinin teorik bilgileri uygulama fırsatı verdiği ve kalıcılığı arttırdığı, öğrencilerin konuşma kaygılarını azaltarak günlük yaşamda iletişim kurmalarına katkı sağladığı, eğlenceli bir sınıf ortamı oluşturarak dersleri tekdüzelikten kurtardığı ve öğrenciler arasındaki iletişim ve iş birliğini arttırarak olumlu sınıf kültürü oluşmasında etkili olduğu tespit edilmiştir. Etkinlikler sırasında gürültülü bir ortam olması ve bazı öğrencilerin yeteri kadar çalışmalara katkı sağlamaması etkinliklerin olumsuz yönleri olarak ortaya çıkmıştır.

Keywords

İletişimsel yaklaşım, konuşma becerisi, yabancı dil olarak Türkçe

References

• Aktaş, T. (2005). Yabancı dil öğretiminde iletişimsel yeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1), 89-100.
• Alyılmaz, S. ve Polatcan, F. (2020). Yabancılara Türkçe öğretiminde iletişim becerisi. İzmir: Duvar.
• Bagarić V. Ve J. M. Djigunović (2007). Definin communicative competence. Metodika 8(1), 94-103.
• Bozkırlı, K. Ç. ve Er, O. (2018). Investigating teacher views on improving the speaking skills of Syrian students. European Journal of Education Studies, 4(6), 66-79. Çanlıoğlu, Ş. (2014). A case study on increasing efl studentslevel of classroom participation through the use of communicative activities. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin: Çağ Üniversitesi Sosyal Bİlimler Enstitüsü. Çetin, B. (2017). İletişimsel edinç ve yabancı dil olarak Türkçede dilbilgisi öğretimi. Turkish Studies, 12(6), 179-196.
• Demircan, Ömer (2005). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.
• Demirel, Özcan (2014). Yabancı dil öğretimi (8. Bs.). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Erten Dalak, H. D. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde iletişimsel yaklaşımın deyim öğretimindeki başarıya etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü
• Ertürk, H. ve Üstündağ, T. (2007). İngilizce öğretiminde konuşma becerisinin kazandırılmasında yazılı-görsel öğretim materyalinin erişiye etkisi. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 136, 27-40.
• Fayzullayevich, B. A. (2023). The ımportance of speaking skill methods and strategies in language teaching process. Miasto Przyszłości, 31, 39-40.
• Gün, S. (2015). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde web 2.0 sesli ve görüntülü görüşme uygulamalarının (skype) konuşma becerisine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Hamouda A. (2020). The effect of virtual classes on Saudi EFL student’s speaking skills. International Journal of Linguistics, Literature and Translation (IJLLT), 3/(4), 175-204.
• Kurudayıoğlu M.ve S. Sapmaz (2016). Yabancı dil olarak Türkçe konuşma öğretimine dair öğetmen bilişleri. ZfWT, 8/(3), 85-102.
• Lui, C. (2014). The Effects of Task-based Instruction on English Speaking of EFL College Students in Taiwan. Master Thesis. Unpublished Master Thesis, Taiwan: National Pingtung Institute of Commerce Pingting, R.O.C Nga, B. T. (2023). A study on effectiveness of using games in learning English vocabulary. South Asian Research Journal of Arts, Language and Literature, 5/(3), 53-63.
• Rao, P. S. (2019). The importance of speaking skills in English classrooms. Alford Council of International English & Literature Journal (ACIELJ). 2/(2), 6-18.
• Rashid, A.V. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Afgan öğrencilerin konuşma kaygılarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Richards, J. C. (2006). Communicative language teaching today. UK: Cambridge Universty Press.(https://www.professorjackrichards.com/wp-content/uploads/Richards-Communicative-Language.pdf) Richards, J.C. and W. A. Renandya (2002). Methodology in language teaching an anthology of current practice. UK: Cambridge University Press.
• Richards J. C. And T. S. Rodgers. (1999). Approaches and methods in language teaching a description and analysis. UK: Cambridge Universty Press.
• Sulistyowati, T. (2023). Factors causing English speaking anxiety (ESA) in efl context: a case study among post-graduate students in Indonesia. Applied Research on English Education (AREE), 1/(1), 43-52.
• Takıl, N. B. (2014). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde iletişimsel yaklaşımın yazama becerisine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınevi.
• Thornbury, S. (2005). How to teach speaking. England: Longman.
• Türkben, T., & Yiğit, K. Ö. (2023). Ters-yüz sınıf modeli ile desteklenmiş iletişimsel yaklaşımın türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin konuşma becerilerine etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19/(1), 28-50. Yaylı, D. (2004). Göreve dayalı öğrenme yönteminin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde uygulanması ve bu uygulamaya ilişkin öğrenci görüşleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.