ENDERUNLU VÂSIF DİVAN’INDA MİZAH

Year 2017, Volume: 6 Issue: 1, 220 - 237, 15.03.2017

İsmail Avcı

Abstract

Bu çalıĢmada Enderunlu Osman Vâsıf‟ın Divan‟ında yer alan mizahi
Ģiirler üzerinde durulacaktır. On sekizinci asır ortalarında doğan ve 1824‟te
ölen Vâsıf, Ģairliği yanında iyi bir hattat ve besteleri günümüze ulaĢamasa da
yetenekli bir bestekâr olarak bilinmektedir. Ölümünden sonra Dîvân-ı
Gülşen-i Efkâr-ı Vâsıf-ı Enderûnî adıyla basılan yegâne eseri, hacimli
sayılabilecek, içerisinde klasik Ģiirin hemen bütün nazım Ģekillerinden
örnekler barındıran oldukça zengin bir divandır. Vâsıf ömrünün önemli bir
kısmını aldığı çeĢitli görevler sebebiyle sarayda geçirmiĢtir. Bununla birlikte,
bazı seleflerinde olduğu gibi halk zevkini ve halkın gündelik dilini edebî
sahaya taĢıdığı görülür. KiĢilik olarak yeme içmeyi seven, eğlenceye düĢkün,
hayatı ciddiye almayan ve hatta küçümseyen tavrını zaman zaman Ģiirlerine
de yansıtmıĢ; baĢta ramazan ve bayram hakkında söylediği Ģiirleri olmak
üzere bazı manzumelerinde mizahi bir dil kullanmıĢtır. ÇalıĢmada Vâsıf‟ın
Divan‟ı bir bütün olarak ele alınacak ve Ģairin mizahi üslubu örnek beyitler
üzerinden değerlendirilecektir.

Keywords

: Enderunlu Vâsıf, Divan, mizah, hiciv

References

• OKUYUCU, C. (1994). Cinânî, Hayâtı, Eserleri, Dîvânının Tenkidli Metni. Ankara: TDK
• Yayınları.