Research Article
BibTex RIS Cite

A RESEARCH ON THE RELATION BETWEEN READING ACQUISITIONS OF 5, 6, 7 AND 8TH CLASSES’ TURKISH COURSES AND MODELS OF READING

Year 2017, Volume: 6 Issue: 2, 1133 - 1147, 15.06.2017

Abstract

The purpose of this research is to determine reading acquisitions in 5, 6, 7 and 8th grade Turkish courses and determining the relationship between those acquisitions and reading models. Reading acquisitions in Turkish Courses Curriculum of 5, 6, 7 and 8th classes are detected and in this research document research method is used. At this step, common reading achievements of 5, 6, 7 and 8th classes are tabulated by determining. In next step, the relation between reading models and determined reading acquisitions are examined. With respect to results of this research, there is no relationship found between explanatory reading model, reading technics model, sampling model and operational reading model, and reading acquisitions. The interaction has been determined between The Transactional Reading model and 41 of reading achievements. The research is significant in order to shows relation between reading achievements and reading models concretely.

References

  • AKPINAR, B. (2012). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: Data Yayınları.
  • AKYOL, H.( 2005). Türkçe İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • AKYOL, H., YILDIRIM, K., ATEŞ, S, ve ÇETİNKAYA, Ç. (2013). Anlamaya Yönelik Nasıl Sorular Soruyoruz? Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1).
  • ARICI, A. F. (2012). Okuma Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • CALP, M. (2007). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
  • ÇİFTÇİ, Ö. ve TEMİZYÜREK, F. (2008). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerinin Ölçülmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9).
  • EPÇAÇAN, C. (2008). Okuduğunu Anlama Stratejilerinin Bilişsel ve Duygusal Öğrenme Ürünlerine Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • ERGİNER, E. (2000). Anadil Eğitim Programları ve 2000’li Yıllar İçin Bir Model Önerisi. Eğitim Araştırmaları Dergisi. (1): 37-43.
  • GÜNDÜZ, O. ve ŞİMŞEK, T. (2013). Anlama Teknikleri 1 Uygulamalı Okuma Eğitimi. Ankara: Grafik Yayınları.
  • GÜNEŞ, F. (2014). Türkçe Öğretimi-Yaklaşımlar ve Modeller. Ankara: Pegem Akademi.
  • KARATAY, H. (2007). İlköğretim Türkçe Öğretmeni Adaylarının Okuduğunu Anlama Becerileri Üzerine Bir Alan Araştırması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • KARATAY, H. (2014). Okuma Eğitimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • KAVCAR, C, OĞUZKAN, F. ve HASIRCI, S. (2016). Türkçe Öğretimi (Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • KUŞDEMİR, Y. (2014). Doğrudan Öğretim Modelinin İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerine Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı, Ankara.
  • KUZU, T. (2003). Etkileşimsel Modele Uygun Okuma Öğretiminin Türkçe Bilgilendirici Metinleri Anlama Düzeyine Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • MEB (2015). İlköğretim Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları.
  • MEB (2016). PISA 2015 Ulusal Ön Raporu. Millî Eğitim Bakanlığı. Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • ODABAŞ, H., ODABAŞ, Y. ve POLAT, C. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığı: Ankara Üniversitesi Örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
  • ÖZDEMİR, E. (2000). Eleştirel Okuma. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • ŞENGÜL, M. ve YALÇIN, S. K. (2004). Okuma ve Anlama Becerilerinin Geliştirilmesine Yönelik Olarak Hazırlanan Bir Model Önerisi. Milli Eğitim Dergisi, 164(4), 36-58.
  • TDK (2012). Yazım Kılavuzu. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • UYAR, Y. (2015). Öz Düzenlemeye Dayalı Okuma Becerisinin Geliştirilmesi ve Anlamaya Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • YILDIZ, C. (2003). Ana Dili Öğretiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • YILDIZ, M. ve AKYOL, H. (2011). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama, Okuma Motivasyonu ve Okuma Alışkanlıkları Arasındaki İlişki. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3).

5, 6, 7 VE 8. SINIF TÜRKÇE DERSİ OKUMA KAZANIMLARININ OKUMA MODELLERİ İLE İLİŞKİSİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Year 2017, Volume: 6 Issue: 2, 1133 - 1147, 15.06.2017

Abstract

Bu araştırmanın amacı, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar Türkçe Dersi Öğretim
Programı’nda yer alan okuma kazanımlarını incelemek ve bu kazanımların okuma
modelleri ile olan ilişkisini ortaya koymaktır. 
Doküman incelemesi yönteminin kullanıldığı araştırmanın ilk
aşamasında, Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda yer alan 5, 6, 7 ve 8. sınıflara
ait okuma kazanımları tespit edilmiştir. Bu aşamada, 5, 6, 7 ve 8. sınıflara
ait ortak okuma kazanımları belirlenerek tablolaştırılmıştır. Sonraki aşamada
ise belirlenen okuma kazanımlarının okuma modelleri ile olan ilişkisi
incelenmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda; açıklayıcı okuma modeli, okuma
teknikleri modeli, örnekleme modeli ve işlemsel okuma modeli ile okuma
kazanımları arasında doğrudan bir ilişki tespit edilememiştir. Bununla birlikte
okuma kazanımlarının 41’inin etkileşimsel, 5’inin bütünleştirici ve 2’sinin
çözümleyici okuma modeli ile ilişkili olduğu belirlenmiştir. Araştırma, okuma
kazanımları ile okuma modelleri arasındaki ilişkiyi somut bir şekilde
göstermesi açısından önemlidir.

References

  • AKPINAR, B. (2012). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: Data Yayınları.
  • AKYOL, H.( 2005). Türkçe İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • AKYOL, H., YILDIRIM, K., ATEŞ, S, ve ÇETİNKAYA, Ç. (2013). Anlamaya Yönelik Nasıl Sorular Soruyoruz? Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1).
  • ARICI, A. F. (2012). Okuma Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • CALP, M. (2007). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
  • ÇİFTÇİ, Ö. ve TEMİZYÜREK, F. (2008). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerinin Ölçülmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9).
  • EPÇAÇAN, C. (2008). Okuduğunu Anlama Stratejilerinin Bilişsel ve Duygusal Öğrenme Ürünlerine Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • ERGİNER, E. (2000). Anadil Eğitim Programları ve 2000’li Yıllar İçin Bir Model Önerisi. Eğitim Araştırmaları Dergisi. (1): 37-43.
  • GÜNDÜZ, O. ve ŞİMŞEK, T. (2013). Anlama Teknikleri 1 Uygulamalı Okuma Eğitimi. Ankara: Grafik Yayınları.
  • GÜNEŞ, F. (2014). Türkçe Öğretimi-Yaklaşımlar ve Modeller. Ankara: Pegem Akademi.
  • KARATAY, H. (2007). İlköğretim Türkçe Öğretmeni Adaylarının Okuduğunu Anlama Becerileri Üzerine Bir Alan Araştırması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • KARATAY, H. (2014). Okuma Eğitimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • KAVCAR, C, OĞUZKAN, F. ve HASIRCI, S. (2016). Türkçe Öğretimi (Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • KUŞDEMİR, Y. (2014). Doğrudan Öğretim Modelinin İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerine Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı, Ankara.
  • KUZU, T. (2003). Etkileşimsel Modele Uygun Okuma Öğretiminin Türkçe Bilgilendirici Metinleri Anlama Düzeyine Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • MEB (2015). İlköğretim Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları.
  • MEB (2016). PISA 2015 Ulusal Ön Raporu. Millî Eğitim Bakanlığı. Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • ODABAŞ, H., ODABAŞ, Y. ve POLAT, C. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığı: Ankara Üniversitesi Örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
  • ÖZDEMİR, E. (2000). Eleştirel Okuma. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • ŞENGÜL, M. ve YALÇIN, S. K. (2004). Okuma ve Anlama Becerilerinin Geliştirilmesine Yönelik Olarak Hazırlanan Bir Model Önerisi. Milli Eğitim Dergisi, 164(4), 36-58.
  • TDK (2012). Yazım Kılavuzu. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • UYAR, Y. (2015). Öz Düzenlemeye Dayalı Okuma Becerisinin Geliştirilmesi ve Anlamaya Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • YILDIZ, C. (2003). Ana Dili Öğretiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • YILDIZ, M. ve AKYOL, H. (2011). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama, Okuma Motivasyonu ve Okuma Alışkanlıkları Arasındaki İlişki. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3).
There are 25 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Yelda Kökçü This is me

Şener Demirel This is me

Publication Date June 15, 2017
Submission Date July 10, 2017
Acceptance Date July 10, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 6 Issue: 2

Cite

APA Kökçü, Y., & Demirel, Ş. (2017). 5, 6, 7 VE 8. SINIF TÜRKÇE DERSİ OKUMA KAZANIMLARININ OKUMA MODELLERİ İLE İLİŞKİSİ ÜZERİNE BİR İNCELEME. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 6(2), 1133-1147.

27712  27714 27715