Dil;
toplulukların birbirleri ile anlaşmasını sağlayan, tarihî derinlik ve coğrafî
genişlik doğrultusunda değişerek gelişen bir iletişim aracı ve sistemli bir
düzenektir. Dilin çeşitli sosyal ve siyasal sebeplerle başka dillerle
etkileşime girmesi beraberinde dilin iç ve dış yapısında değişmeler yaşanmasını
getirir. Yaşanan değişmelerin esasını diller arası aktarılan ses, şekil özellikleri ve sözlüksel unsurlar oluşturur.
Aktarılan
unsurlar kültürel bağlantıları da temsil eder. Dilden dile aktarılan yapıların çoğunluğunu
sözlüksel unsurlar oluşturur. Başka dilden alıntı yapmak yeni kavram ve
nesneleri karşılamanın yollarından biridir. Konuşucu, kaynak dilde var olanı ya
olduğu gibi ya da kendi dilinin özellikleri doğrultusunda ekleme veya
birleştirme yoluyla veya anlam değişikliği ile alır ve yeni olanın muadili
sayar.
Türkçenin
ek temelli bir dil olmasından hareketle yapılan bu çalışmada alıntı
sözler, söz kökü olarak ele alınarak
Türkçe kurallarla söz türetme imkânları açısından değerlendirilmektedir. Türkçe
sözlükte yer alan alıntılar ek alma
durumlarına göre tespit edilmiştir. Ek birleşmelerinin ortaya konulmasıyla
Türkçe eklerin kelime türetmedeki işlerliği gösterilmiş, alıntılardan türemiş
kelimeler sözlüğü oluşturulmuştur.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | September 15, 2017 |
Submission Date | October 15, 2017 |
Acceptance Date | October 15, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: 3 |