YARATICI OKUMAYA YÖNELİK ALGI ÖLÇEĞİ: GÜVENİRLİK VE GEÇERLİK ÇALIŞMASI

Year 2017, Volume: 6 Issue: 3, 1726 - 1742, 15.09.2017

İbrahim Halil Yurdakal Fatma Susar Kırmızı

Abstract

Bilgi çağında
bireylerden okuduklarını analiz ve sentez edip yeniden yapılandırmaları
beklenmektedir. Bu kapsamda davranışçı yaklaşıma uygun olan açık okuma
misyonunu yitirmiş yerine yapılandırmacı anlayışa uygun yaratıcı okuma
gelmiştir. Açık okuma bir yazımdaki bilgileri okuyup herhangi bir bilişsel
süreçten geçirmeden ezberleme süreci iken yaratıcı okuma metni bireyin kendi
yaşantısını göz önüne alarak yeniden yaratması sürecidir. Yaratıcı okumanın
başarılı olması için gerek öğretmenlerin gerekse öğrencilerin yaratıcı okuma
sürecine olumlu yaklaşması gerekmektedir. Özellikle ilkokul öğrencilerinin
yaratıcı okumaya ilişkin algılarının olumlu olması yaratıcı okuma başarılarını
artıracaktır. Bu kapsamda araştırmada yaratıcı okumaya ilişkin bir algı ölçeği
geliştirilmiştir. Yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmaları sonrası 3 boyut ve
25 sorudan oluşan bir ölçme aracı geliştirilmiştir. Ölçeğe ilişkin Chronbach
Alpha katsayısı 0.87'dir.  Güvenirlik
analizleri sonucunda Spearman-Brown korelasyon değerinin 0.73 ve Guttman
Split-Half değerinin ise 0.72 olduğu tespit edilmiştir. Bu kapsamda ölçeğin iki
yarı güvenirlik düzeyinin 0.73 olduğu görülmekte olup bu değer iki yarı
güvenirliği açısından yeterli düzeydedir. Ölçek ilkokul 4. sınıf öğrencilerine
yönelik hazırlandığından üçlü likert şeklinde hazırlanmıştır.

Keywords

Ölçek geliştirme, yaratıcı okuma, geçerlik, güvenirlik

References

• ADA, A. F. (1987). Creative Reading A Relevant Methodology For Language Minority Children, Theory, Research, and Applications: Selected Papers from the Annual Meeting oi the National Association for Bilingual Education (16th, Denver, Colorado, March 30-April 3, 1987). ALWİN, D. F. (1992). Information Transmission in the Survey Interview: Number of Response Categories and the Reliability of Attitude Measurement, Sociological Methodology, 22, 83-118. AYTAN, N. (2014a). Okuma Çeşidi Olarak Yaratıcı Okumaya Genel Bir Bakış, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (5), 651-667. AYTAN, N. (2014b). Türkçe Derslerinde Yaratıcı Okuma Uygulamaları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Çanakkale: Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. AYTAN, N. (2016). Yaratıcı Okuma Becerisiyle Zenginleştirilmiş Türkçe Derslerinin Öğrencilerin Yaratıcılıklarına Etkisi, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 17, 23-44. BARNHARDT, M. M. (1963). Developing Creativity in Reading, Reading Horizons, 4 (1). 7-10. BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., KILIÇ ÇAKMAK, E., AKGÜN, Ö.E., KARADENİZ, Ş. VE DEMİREL, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi. CHANG, L. (1994). A Psychometric Evaluation of 4-Point and 6-Point Likert-Type Scales in Relation to Reliability and Validity, Applied Psychological Measurement, 18 (3), 205-215, http://apm.sagepub.com/content/18/3/205.full.pdf adresinden 14.11.2016 tarihinde erişilmiştir. CHİLD, D. (2006). The Essentials Of Factor Analysis. (3. Baskı). London: Continuum. COZZARİN, J. R. (2005). Creatıve Readıngs . . . And More!, Amwa Journal, 20 (4), 165 DAWSON, P. (2005). Creative Writing and the New Humanities, New York: Taylor & Francis e-Library DİLWORTH, C. B. (1977). The Reader as Poet: A Strategy for Creative Reading, The English Journal, 66 (2), 43-47. DOLLİNS, C. A (2016). Crafting Creative Nonfiction: From Close Reading to Close Writing, The Reading Teacher, 70 (1). DUNN, S. (1979). The Gifted Student in the Intermediate Grades: Developing Creativity Through Reading, Reading Horizons, 19 (4). 276-279. İŞLER, A. Ş. (2002). Günümüzde Görsel Okur Yazarlık Ve Görsel Okur Yazarlık Eğitimi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 153-161. HIZIR, B. (2014). İlköğretimde Yaratıcı Okumanın Yaratıcı Düşünme Becerisine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. KÖKLÜ, N. (1995). Tutumların Ölçülmesi Ve Likert Tipi Ölçeklerde Kullanılan Seçenekler, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 28 (2). LEHMAN, C., VE ROBERTS, K. (2014). Falling İn Love With Close Reading: Lessons For Analyzing Texts—And Life. Portsmouth, NH: Heinemann. MCVEY, D. (2008). Why All Writing is Creative Writing. Innovations in Education & Teaching International, 45(3), 289–294. MEB (2011). PISA Türkiye, Ankara: Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü. MEB (2015). İlköğretim Türkçe Dersi (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi. MİCELL, D. (2006). Creative Readings, Amwa Journal, 21 (3). 133. MOORMAN, K. VE RAM, A. (1994). A Functional Theory of Creative Reading. Technical Report Series. Atlanta, Georgia: College and Computing Georgia Institute of Technology. MOORMAN, K. VE RAM, A. (1996). The Role of Ontology in Creative Understanding, In Proceedings of the 18th Annual Cognitive Science Conference, San Diego MORLEY, D. (2007). Creative Writing, New York: Cambridge University Press. MORLOCK, F. (2007). The Instıtute For Creatıve Readıng, http://web.a.ebscohost.com/ehost/pdfviewer/pdfviewer?sid=073ac8ce-2f84-42c4-89cf-7122dd15ac0b%40sessionmgr4010&vid=0&hid=4212 adresinden 06.12.2016 tarihinde erişilmiştir. NETTLE, D. (2009). The Evolution Of Creative Writing, The Psychology Of Creative Writing içinde (Edi: S.B.Kaufman ve J.C.Kaufman). New York: Cambridge University Press. OECD (2015). PISA 2015 Results in Focus, https://www.oecd.org/pisa/pisa-2015-results-in-focus.pdf adresinden 14.06.2017 tarihinde erişilmiştir.