KELİME BİLGİSİ VE DİL BİLGİSİ DÜZEYİNİN YEDİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN YAZMA BECERİSİ İLE İLİŞKİSİ

Year 2019, Volume: 8 Issue: 2, 965 - 982, 15.06.2019

Ahmet Başkan

Abstract

Bu
araştırmada, kelime bilgisi ve dil bilgisi düzeyinin yedinci sınıf
öğrencilerinin yazma becerisine yordayıcı etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.
İlişkisel tarama modeline göre yürütülen bu araştırma, 2016-2017 eğitim-öğretim
yılının bahar döneminde Diyarbakır ilinde bulunan altı farklı okuldan toplam
515 yedinci sınıf öğrencisi üzerinde yürütülmüştür.

Araştırmada
veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştiren Dil Bilgisi Başarı Testi, Kelime Bilgisi
Başarı Testi ve Öyküleyici Metin
Tamamlama Formu; öğrencilerin yazılı anlatımlarını değerlendirmek için ise araştırmacı
tarafından geliştiren Öyküleyici Metin
Puanlama Anahtarı kullanılmıştır. Araştırma verileri, TAP ve SPSS 21.0
istatistik paket programlarıyla çözümlenmiştir.

Korelasyon
ve regresyon analizlerinin sonuçlarına göre kelime bilgisi ve dil bilgisi
değişkenleri yazma becerisini pozitif yönde, orta düzeyde ve anlamlı biçimde
etkilemektedir. 

Keywords

Kelime bilgisi, dil bilgisi, yazma becerisi

References

• Acat, M. B. (2008). Anlamı bilinmeyen kelimelerin öğretiminde kavram haritalarının etkililiği. Eğitim Araştırmaları, 33, 1-16.
• Aksan, D. (2015). Türkçenin sözvarlığı. Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Aktaş, Ş. ve Gündüz. O. (2014). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Akyol, H. (1997). Kelime öğretimi. Millî Eğitim, 134, 46-47.
• Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Alyılmaz, C. (2010). Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728–749.
• Alyılmaz, S. (2017). On plurality category and teaching in Turkish. Journal of Education and Training Studies, 5(9), 94-99.
• Andrade, H. G. (1997). Understanding rubrics. Educational Leadership, 54(4), 14-17.
• Arı, G. (2010). Altıncı ve yedinci sınıf öğrencilerinin yazdığı hikâye edici metinlerin değerlendirilmesi. TÜBAR, 27, 43-75.
• Arıcı A. F. ve Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-328.
• Aslan, C. (2017). Örnek eğitim durumlarıyla Türkçe-Türk dili ve edebiyatı öğretimi, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Banguoğlu, T. (2004). Türkçenin grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Baykul, Y. (2015). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Beyreli, L., Çetindağ, Z. ve Celepoğlu, A. (2010). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Budak, Y. (2000). Sözcük öğretimi ve sözlüğün işlevi. Dil Dergisi, 92, 19-25.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Canıtezer, A. (2014). 8. sınıf öğrencilerinin yazma motivasyonu ile yazılı anlatım beceri düzeyleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Cemaloğlu, N. ve Erdemoğlu Şahin, D. (2007). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 465-484.
• Chall, J. S. and Jacobs, V. A. (2003). The classic study on poor children’s fourth-grade slump. American Educator, 27(1).
• Çetinkaya, G. (2015). Examining teachers’ use of creative writing activities. The Anthropologist, 19(1), 111-121.
• Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi (3. baskı). İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Deniz, K. (2003). Yazılı anlatım becerileri bakımından köy ve kent beşinci sınıf öğrencilerinin durumu. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13(13), 233-255.
• Derman, S. (2008). Dil bilgisi öğretiminde metin seçimi üzerine bir araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dolunay, S. K. (2009). İlköğretim ikinci kademede zaman ekleri ve fonksiyonlarının öğretimi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ediger, M. (1999). Reading and vocabulary development. Journal of Instructional psychology, 26(1), 7.
• Erdem, İ. (2007). İlköğretim II. kademe dil bilgisi öğretiminin sorunları üzerine bir araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Erdem, İ. ve Başaran, M. (2010). Mezun oldukları bölümlerin öğretmenlerin dil bilgisi öğretimine ilişkin görüşleri üzerindeki etkisi. Türklük Bilimi Araştırmaları (Journal of Turkology Research), 27, 321-339.
• Erdem, İ. ve Çelik, M. (2011). Dil bilgisi öğretim yöntemi üzerine değerlendirmeler. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(1), 1030-1041.
• Gemalmaz, E. (1995). Dil bilimi ve dil bilgisi. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, 517.
• Göçer, A. (2009). Türkçe eğitiminde öğrencilerin söz varlığını geliştirme etkinlikleri ve sözlük kullanımı. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(4), 1025-1055.
• Göçer, A. (2014a). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Göçer, A. (2014b). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
• Graham, S. and Perin, D. (2007). Writing next: Effective strategies to improve writing of adolescents in middle and high schools–A report to Carnegie Corporation of New York. Washington, DC: Alliance for Excellent Education.
• Güler, N. (2015). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Gündüz, O. ve Şimşek, T. (2012). Anlatma teknikleri 2 uygulamalı yazma eğitimi el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılanma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Güneş, F. (2013a). Yapılandırmacı yaklaşımla dil bilgisi öğretimi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(3), 171-187.
• Güneş, F. (2013b). Dil bilgisi öğretiminde yeni yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(7), 71-92.
• İpek Eğilmez, N. (2010). İlköğretim Türkçe ders kitaplarındaki söz varlığının ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarına aktarımı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• İpek, N. (2006). İlköğretim çağı çocuklarında kelime dağarcığı gelişimi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• İtmeç, F. (2008). İlköğretim altıncı sınıf Türkçe dersi öğretim programı dil bilgisi öğrenme alanının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Karadağ, Ö. (2013). Kelime öğretimi. İstanbul: Kriter Yayınevi.
• Karahan, L. (2009). Dil bilgisi öğretiminde bütün-parça ilişkisinin önemi. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(8), 23-30.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. (25. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karatay, H. (2007). Kelime öğretimi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(1), 141-153.
• Kardaş, M. N. (2013). İş birlikli öğrenme yönteminin sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kavcar, C., Oğuzkan, A. F. ve Aksoy, Ö. (2015). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kaya, D. (2016). Dil bilgisi öğretimi. F. Susar Kırmızı (Editör). İlk ve ortaokullarda Türkçe öğretimi 2015 programına uygun. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kerimoğlu, C. (2016). Dilbilgisi yazımı ve öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Kıbrıs, İ. (2010). Türkçe I yazılı anlatım. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Korkmaz, Z. (2003). Gramer terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Kutlu, Ö., Doğan, C. D. ve Karakaya, İ. (2014). Ölçme ve değerlendirme-Performansa dayalı durum belirleme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Lüle Mert, E. (2014). Türkçe öğretmen adaylarının yaratıcı yazma örneklerinin çözümleyici puanlama yönergesi bağlamında değerlendirilmesi. International Journal of Eurasia Social Sciences, 5(14), 1-16.
• Mariscal, S. and Gallego, C. (2012). The relationship between early lexical and grammatical development in spanish: Evidence in children with different linguistic levels. The Spanish Journal of Psychology, 15(1), 112-123.
• MEB (2013). İlköğretim Türkçe 7 öğretmen kılavuz kitabı. http://www.eba.gov.tr/ekitap?icerik-id=1319 (İndirme Tarihi: 02.01.2017).
• MEB (2016). İlköğretim Türkçe 7 ders kitabı. http://www.eba.gov.tr/ekitap?icerik-id=2291 (İndirme Tarihi: 23.12.2016).
• Nation, I. S. P. (2001). Learning vocabulary in another language. Cambridge: Cambridge University Press. Nunan, S. L. (2005). Forgiving ourselves and forging ahead: Teaching grammar in a new millennium. English Journal, 94(4), 70–75.
• Ofra, K. (2010). Reading electronic books as a support for vocabulary, story comprehension and word reading in kindergarten and first grade. Computers & Education, 55, 24–31.
• Olinghouse, N. G., and Wilson, J. (2013). The relationship between vocabulary and writing quality in three genres. Reading and Writing, 26(1), 45-65.
• Onan, B. (2005). İlköğretim ikinci kademe Türkçe öğretiminde dil yapılarının anlama becerilerini (okuma/dinleme) geliştirmedeki rolü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Onan, B. (2012). Dil bilgisi ve okuma öğrenme alanları arasındaki etkileşim üzerine bir analiz çalışması. İDİL, 1(3), 30-47.
• Onan, B. (2014). Anlama sürecinde Türkçenin yapısal işlevleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Oral, G. (2012). Yine yazı yazıyoruz. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Öz, M. F. (2001). Uygulamalı Türkçe öğretimi, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Popham, J. W. (1997). What’s wrong and what’s right with rubric. Educational Leadership, 55(2), 12.
• Rupley, W. H. (2005). Vocabulary knowledge: Its contribution to reading growth and development. Reading & Writing Quarterly, 21, 203-207.
• Saadian, H. and Bagheri, M. S. (2014). The relationship between grammar and vocabulary knowladge and Iranian efl learners’ writing performance (TOEFL pbt essay). International Journal of Language Learning and Applied Linguistics World, 7(1), 108-123.
• Sadoski, M. (2005). A dual coding view of vocabulary learning. Reading & Writing Quarterly, 21, 221-238.
• Sağır, M. ve Demir Atalay, T. (2016). Yeni programa uygun etkinliklerle dil bilgisi öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Sarıca, H. Ç. ve Usluel, Y. K. (2016). Eğitsel bağlamda dijital hikâye anlatımı: Bir rubrik geliştirme çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 6(2), 65-84.
• Schmitt, N. (2008). Instructed second language vocabulary learning. Language teaching research, 12(3), 329-363.
• Sedita, J. (2005). Effective vocabulary instruction. Insights on Learning Disabilities, 2(1), 33-45.
• Sever, S. (1993). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Sis, N. ve Bahşi, N. (2016). Altıncı sınıf öğrencilerinin öykü tamamlama becerileri. International Journal of Language Academy, 4(4), 1-16.
• Smith, C. (2003). Vocabulary’s influence on successful writing: ERIC topical bibliography and commentary. Bloomington, IN: ERIC Clearinghouse on Reading, English, and Communication. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED480633.pdf (Erişim Tarihi 12.01.2017)
• Stahl, S. A. (1999). Vocabulary development. Newton Upper Falls, MA: Brookline.
• Stahl, S. A. and Nagy, W. E. (2006). Teaching word meanings. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
• TDK (2011). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Tekbıyık, A. (2015). İlişkisel tarama yöntemi, M. Metin. (Editör). Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (İkinci Baskı). Ankara. Pegem Akademi Yayıncılık, ss. 99-114.
• Tekşan, K. (2013). Yazma eğitimi. İstanbul: Kriter Yayınevi.
• Temizkan, M. (2014). Yaratıcı yazma süreci hikâye yazma. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Topuzkanamış, E. (2014). Yazma stratejileri öğretiminin Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım başarısı ve yazma kaygısına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Uslu Üstten, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin yazma çalışmalarında kullandıkları kelime türleri üzerine bir değerlendirme. International Journal of Language Academy, 2(3), 232-242.
• Ülper, H. (2011). Öğrenci metinlerinin tutarlılık ölçütleri bağlamında değerlendirilmesi. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(4), 849-863.
• Weisleder, A. and Fernald, A. (2013). Talking to children matters: Early language experience strengthens processing and builds vocabulary. Psychological Science, 24(11), 2143-2152.
• Yıldırım, K., Yıldız, M. ve Ateş, S. (2011). Is vocabulary a strong variable predicting reading comprehension and does the prediction degree of vocabulary vary according to text types? Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11, 1531-1547.
• Yıldırım, N. (2012). Madde analizi ve test geliştirme, M. Küçük ve Y. Geçit. (Editörler). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, ss. 87-105.
• Zhou, A. (2009). What adult ESL learners say about improving grammar and vocabulary in their writing for academic purposes? Language Awareness, 18(1), 31-46.