BOYALI İPLİKLERDEN ÜRETİLEN FARKLI KONSTRÜKSİYONLARDAKİ PAMUKLU KUMAŞLARDA KUMAŞ YIRTILMA MUKAVEMETİNİN REGRESYON ANALİZİ

Year 2009, Volume: 19 Issue: 2, 97 - 101, 01.12.2009

Füsun Doba Kadem R. Tuğrul Oğulata

Abstract

Dokuma kumaşlarda yırtılma mukavemeti önemli bir performans özelliği olup kullanım yerine bağlı olmakla birlikte, genellikle tüm kumaşlar için yüksek yırtılma mukavemeti istenilmektedir. Bu çalışmada, ipliği boyalı pamuklu dokuma kumaşlarda yırtılma mukavemeti deneysel olarak belirlenmiş ve tahminlemeye yönelik ampirik eşitlikler oluşturulmuştur. Bezayağı ve dimi örgü yapısında %100 pamuklu dokuma kumaşlar farklı sıklıklarda ve üç farklı iplik numarasında üretilerek ön terbiyesi yapılmış ve deneysel olarak yırtılma mukavemeti tespit edilmiştir. SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak deneysel verilere regresyon analizi uygulanmış, kumaş yırtılma mukavemeti ile ilgili örgü türüne göre tahminlemeye yönelik çoklu regresyon eşitlikleri elde edilmiştir. Deneysel verilerle eşitlikten elde edilen yırtılma mukavemeti değerlerinin kıyaslaması yapılarak sonuçlar değerlendirilmiştir

Keywords

Çözgü-atkı yırtılma mukavemeti, İstatistiksel analiz, Regresyon, Tahminleme

REGRESSION ANALYSES OF FABRIC TEAR STRENGTH OF 100% COTTON FABRICS WITH YARN DYED IN DIFFERENT CONSTRUCTIONS

Abstract

Tear strength of woven fabrics is an important performance property although it depends on fabric utilization area most of the fabrics is expected to have high tear strength. In this study, tear strength of cotton woven fabrics with yarn dyed is obtained experimentally and determined empirical equations for predicting them. 100%cotton woven fabrics in twill and plain weave with different number of thread per cm and three different thread linear density were produced, pre-treatment processes were applied to these fabrics and tear strength of these fabrics were determined experimentally. Statistical analyses methods were applied to the experimental results using SPSS package programme, multiple regression equations with respect to weave type were determined with tear strength of the fabrics for predicting. A comparison was performed with tear strength values of the empirical equations and experimental datas, the results were evaluated

Keywords

Tear strength in the warp-weft direction, Statistical analyses, Regression, Prediction

References

• 1. Yakartepe, M, Yakartepe, Z, 1994 , “Tekstil Ansiklopedisi Elyaf-İplik-Dokuma-Örme-Testler”, Cilt 4, Tekstil ve Konfeksiyon Araştırma Merkezi, İkinci Baskı, İstanbul, (1197-1198).
• 2. İmer, Z., 1999, “Atkı Sıklığının Bazı Kumaş Özelliklerine Etkisinin Pamuklu Kumaşlar Üzerinde İncelenmesi”, Tekstil ve Konfeksiyon, Yıl:9(4), s:316-320.
• 3. Kurtça, E, 2001, “Atkı İpliği Özellikleri, Sıklık ve Örgü Tipinin Kumaş Mekanik Özellikleri Üzerine Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 64 s
• 4. Çelik, N., Dilsiz D.,Bebekli M., 2002, “Dokumada Konstrüksiyon ve Atkı Sıklığının Kumaş Performans Özellikleri Üzerine Etkisi”, Tekstil Maraton, (61), s:49- 52.
• 5. Witkowska, B., Frydrych, I., 2004, “A Comparative Analysis of Tear Strength Methods”, Fibres& Textiles in Eastern Europe April/June, Vol.12, No:2 (46), pp.42-47
• 6. Can, Y. ve Kırtay, E., 2005, “Dokuma Kumaşlarda Yırtılma Mukavemeti Hakkında Yapılan Çalışmaların Değerlendirilmesi”, Tekstil Maraton, (78), s:58-62.
• 7. Özdil, N. ve Özçelik, G., 2006, “Kumaşlarda Yırtılma Mukavemeti Test Yöntemlerinin Karşılaştırılması Üzerine Bir Çalışma”, Tekstil ve Konfeksiyon, Yıl:16(3), s:174-179.
• 8. Babaarslan, O., Balcı, H., Güler, Ö., 2007, “Elastan (Spandex) İlavesinin Poliester/Viskon Karışımlı Dokuma Kumaş Özellikleri Üzerindeki Etkisi”, Tekstil ve Konfeksiyon, Yıl:17(2), s:110-114.
• 9. Doba Kadem, F, 2007, “İpliği Boyalı Pamuklu Kumaşlarda Bazı Fiziksel Özelliklerin Seçilmiş Performans Özellikleriyle İlişkisinin Araştırılması”, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, 219 s
• 10. TS 244 EN ISO 2060, 1999. Tekstil-İplikler-Doğrusal Yoğunluk (Birim Uzunluk Başına Kütle) Tayini- Çile Metodu. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• 11. TS 250 EN 1049-2, 1996. Tekstil-Dokunmuş Kumaşlar Yapı Analiz Metodları- Kısım 2- Birim Uzunluktaki İplik Sayısının Tayini. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• 12. TS 7128 EN ISO 5084, 1998. Tekstil ve Tekstil Mamullerinin Kalınlık Tayini. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• 13. TS EN ISO 13937-1, 2002, Tekstil-Kumaşların Yırtılma Özellikleri-Bölüm 1-Balistik Sarkaç Metodu ile Yırtılma Kuvvetinin Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara
• 14. Akgül, A, Çevik, O, 2003, “İstatistiksel Analiz Teknikleri, SPSS’te İşletme Uygulamaları”, Emek Ofset, Ankara, 456 s
• 15. Kalaycı, Ş, 2006, , “Çoklu Doğrusal Regresyon Modeli Bölüm 12., Korelasyon Analizi Bölüm 6’, SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri”, Baran Ofset, İkinci Baskı, Ankara, (258-269, 113-127).