Abstract
“İnsan doğası”, “özgür irade” ve “imâmet” kavramlarıyla çerçevesini belirlediğim bu makalede, İmam-ı Â’zam’ın insan hakkındaki görüşlerini felsefî açısından değerlendirmek amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, İslam medeniyet ve maneviyatının “imâm-ı âzamı” (en büyük imamı) olarak asıl adıyla Nûman bin Sâbit, künyesi ile de Ebû Hanife’nin, insanı anlama yolunda bize evrensel düzlemde gerekli olan temelleri sağlamada yardımcı olacağı düşünülmüştür.
References
- Aliyyü’l-Kârî, İmam-ı Â’zam Fıkh-ı Ekber Şerhi, çev. Yunus Vehbi Yavuz (İstanbul: Çağrı Yayınları, 2013).
- Arıcan, Musa Kazım, Kültürel Dinî Farklılık ve Ebû Hanife, (İstanbul: Hece Yay, 2015).
- Beyazîzâde Ahmet Efendi, İmam-ı Âzam Ebû Hanîfe’nin İtikadî Görüşleri, çev.İlyas Çelebi, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakülteyi Yay., 1996).
- Ebû Hanife, e-Âlim, ve’l-Müteallim, İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebu Hanife, el-Fıkhu’l-Ebsat, İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebû Hanife, el-Fıkhu’l-Ekber, İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebû Hanife, el-Vasiyye, , İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebû Mansur el-Mâturîdî, İslam İnanç Esasları (Fıkh-ı Ekber Şerhi), çev. Adnan Bülent Baloğlu, Murat Memiş, (İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları, 2014).
- Ebû Zehra, Muhammed, Ebû Hanife, çev. Osman Keskioğlu, (Can Kitabevi, 1984). El-Eş’arî, Mâkâlâtü’l-İslâmiyyîn ve’htilâ fi’l-Musallîn, haz. Helmut Ritter (Weisbaden: 1963)
- Koçyiğit, Talat, Hadisçiler ile Kelamcılar Arasındaki Münakaşalar, (Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 1969).
- Sinanoğlu, Abdulhamit, İslam Dünyasının İki Kurucu Önderi: İmam Ebû Hanife ve Vâsıl Bin Atâ, (İstanbul; Rağbet Yayınları, 2012).
- Şehristânî, el-Milel ve’n-Nihâl, haz. Emir Ali Mehnâ, Ali Hasan Fâûr (Beyrut: Dârü’l-Ma’rife, 2001).
Abstract
It is aimed in this article that I set its framework for the concepts of "human nature," "free will" and "leadership", to evaluate the views of Imām Ā’zam on human being in the terms of philosophy. For this purpose, it is intented that Imām Ā’zam, with his real name Nū'man bin Thabit as “the biggest leader” of the Islamic civilization and spirituality, will help to us in providing the necessary basics in the universal plane toward understanding the human being.
References
- Aliyyü’l-Kârî, İmam-ı Â’zam Fıkh-ı Ekber Şerhi, çev. Yunus Vehbi Yavuz (İstanbul: Çağrı Yayınları, 2013).
- Arıcan, Musa Kazım, Kültürel Dinî Farklılık ve Ebû Hanife, (İstanbul: Hece Yay, 2015).
- Beyazîzâde Ahmet Efendi, İmam-ı Âzam Ebû Hanîfe’nin İtikadî Görüşleri, çev.İlyas Çelebi, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakülteyi Yay., 1996).
- Ebû Hanife, e-Âlim, ve’l-Müteallim, İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebu Hanife, el-Fıkhu’l-Ebsat, İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebû Hanife, el-Fıkhu’l-Ekber, İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebû Hanife, el-Vasiyye, , İmâm-ı Â’zam’ın Beş Eseri içinde, çev. Mustafa Öz, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2014).
- Ebû Mansur el-Mâturîdî, İslam İnanç Esasları (Fıkh-ı Ekber Şerhi), çev. Adnan Bülent Baloğlu, Murat Memiş, (İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları, 2014).
- Ebû Zehra, Muhammed, Ebû Hanife, çev. Osman Keskioğlu, (Can Kitabevi, 1984). El-Eş’arî, Mâkâlâtü’l-İslâmiyyîn ve’htilâ fi’l-Musallîn, haz. Helmut Ritter (Weisbaden: 1963)
- Koçyiğit, Talat, Hadisçiler ile Kelamcılar Arasındaki Münakaşalar, (Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 1969).
- Sinanoğlu, Abdulhamit, İslam Dünyasının İki Kurucu Önderi: İmam Ebû Hanife ve Vâsıl Bin Atâ, (İstanbul; Rağbet Yayınları, 2012).
- Şehristânî, el-Milel ve’n-Nihâl, haz. Emir Ali Mehnâ, Ali Hasan Fâûr (Beyrut: Dârü’l-Ma’rife, 2001).
Details
| Other ID | JA22AC49PB |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | July 1, 2015 |
| Submission Date | July 1, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Issue: 3 |
