A research on the hay yield and botanical composition of the Zengi Rangeland in Isparta

Year 2015, Volume: 16 Issue: 2, 96 - 101, 09.11.2015

Ahmet Babalık Hilmi Sarıkaya

https://doi.org/10.18182/tjf.04456

Cited By: 15

Abstract

This research was conducted in Zengi Rangeland, in the vegetation period of 2012. The Zengi Rangeland is located within Isparta/Sütçüler district boundaries and its average altitude about 1280 meters and slope is about 5%. During the research, while characteristics of the vegetation in the area that covered by plants, botanical composition, aboveground/underground biomass and rangeland condition have been handled have been examined. Transect and quadrat methods were used in order to determine the rangeland flora of the case study area. A general soil characteristic of the research area has been examined and texture class has been found as a clayey texture. It has been figured out that soil is in good level with the following features; slightly alkaline with the amount of pH 7.83, more chalky with the rate of 17.5%, with 3.76% of organic matter. In the research area 122 taxa belonging to 30 families have been detected. The families that have much taxa are as follows in order; Fabaceae, Asteraceae and Lamiaceae. The plant cover area was identified as 21.75% of total area. Additionally, the botanical composition of rangeland consists of 63.51% of Poaceae, 16.39% Fabaceae and other family 20.10%. The aboveground and underground biomass yields were calculated as 475.45 kg/da and 700.40 kg/da, respectively. The rangeland condition was established as poor.
Keywords: Isparta, Rangeland vegetation, Plant-covered area, Botanical composition, Hay yield

Keywords

Isparta, Rangeland vegetation, Plant-covered area, Botanical composition, Hay yield

Isparta ili Zengi Merasında ot verimi ve botanik kompozisyonun tespiti üzerine bir araştırma

Abstract

Bu araştırma, Isparta ili Sütçüler ilçesi sınırları içerisinde yer alan, 1280 metre ortalama yükseltiye ve % 5 eğime sahip olan Zengi merasında 2012 yılı vejetasyon döneminde yürütülmüştür. Çalışmada bitki örtüsü özelliklerinden bitkiyle kaplı alan, botanik kompozisyon, topraküstü biomas, toprakaltı biomas ve mera durumu gibi konular incelenmiştir. Araştırma alanında mera vejetasyonun özelliklerini saptamak amacıyla transekt ve kuadrat yöntemlerinden faydalanılmıştır. Araştırma alanının genel toprak özellikleri incelenmiş ve tekstür sınıfı “killi tekstür” olarak belirlenmiştir. pH miktarının 7.83 ile hafif alkali, kireç miktarının % 17.5 ile fazla kireçli, organik madde miktarının ise % 3.76 ile iyi seviyede oldukları tespit edilmiştir. Araştırmanın yürütüldüğü merada 30 familyaya ait 122 takson belirlenmiştir. En çok taksona sahip familyalar sırasıyla Fabaceae, Asteraceae ve Lamiaceae familyası olarak belirlenmiş, bitkiyle kaplı alan da % 21.75 olarak tespit edilmiştir. Mera alanının botanik kompozisyonu % 63.51 buğdaygillerden, % 16.39 baklagillerden ve % 20.10 diğer familyalardan oluşmaktadır. Meranın topraküstü biomas miktarı 475.45 kg/da, toprakaltı biomas miktarı ise 700.40 kg/da bulunmuştur. Mera durumu fakir olarak belirlenmiştir.
Anahtar kelimeler: Isparta, Mera vejetasyonu, Botanik kompozisyon, Bitki ile kaplı alan, Ot verimi

Keywords

Isparta, Mera vejetasyonu, Botanik kompozisyon, Bitki ile kaplı alan, Ot verimi

References

• Alan, M., Ekiz, H., 2001. Bala-Küredağı Orman İçi Merasında Bir Vejetasyon Etüdü. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 7(4): 62-69.
• Anonim, 2006. Isparta Çevre Durum Raporu. Isparta Valiliği, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, Isparta.
• Avcıoğlu, R., 1996. Çayır-Mera Bitki Topluluklarının Özellikleri ve İncelenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 466: 91-92.
• Aydın, İ., Uzun, F., 2002. Çayır-Mera Amenajmanı ve Islahı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı, Samsun.
• Babalık, A.A., 2007. Davraz Dağı Kozağacı Yaylası Merasında Bitki İle Kaplı Alan ve Otlatma Kapasitesinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(1): 12-19.
• Babalık, A.A., 2008. Isparta Yöresi Meralarının Vejetasyon Yapısı ile Toprak Özellikleri ve Topoğrafik Faktörler Arasındaki İlişkiler. Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
• Bakoğlu, A., 1999. Otlatılan ve Korunan İki Farklı Mera Kesiminin Bazı Toprak ve Bitki Örtüsü Özelliklerinin Karşılaştırılması. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Bakoğlu, A., Koç, A., 2002. Otlatılan ve Korunan İki Farklı Mera Kesiminin Bazı Toprak ve Bitki Örtüsü Özelliklerinin Karşılaştırılması. II. Bitki Örtüsü Özelliklerinin Karşılaştırılması. Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14(1): 49-57.
• Bilgen, M., Özyiğit, Y., 2005. Korkuteli ve Elmalı’da Bulunan Bazı Doğal Meraların Vejetasyon Durumlarının Belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(2): 261-266.
• Bulut, Y.E., 2008. Ahlat Yöresi Doğal Meralarında Otlatmaya Başlama Zamanı, Kuru Ot Verimi ve Botanik Kompozisyonun Belirlenmesi üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,Van.
• Carlier, L., De Vliegher, D., Van Cleemput, O., Boeckx, P., 2005. Importance and functions of European grasslands. Commun Agric. Appl. Biol. Sci. 70 :5-15.
• Çınar, S., Hatipoğlu, R., Avcı, M., İnal, İ., Yücel, C., Avağ, A., 2014. Hatay İli Kırıkhan İlçesi Taban Meralarının Vejetasyon Yapısı Üzerine Bir Araştırma. Journal of Agricultural Faculty of Gaziosmanpasa University, 31 (2): 52-60.
• Davis, P.H., 1964-1985. Flora of Turkey and The East Aegean Islands., 1-10, University Press, Edinburgh.
• Devlet Meteoroloji İşleri (DMİ), 2013. Isparta ili iklim verileri. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Gökkuş, A., 1994. Türkiye’nin Kaba Yem Üretiminde Çayır-Mera ve Yem Bitkilerinin Yeri ve Önemi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 25: 250-261.
• Gül, İ., Başbağ, M., 2005. Karacadağ’da Otlatılan ve Korunan Meralarda Bitki Tür ve Kompozisyonlarının Karşılaştırılması. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(1): 9-13.
• Kendir, H., 1999. Ayaş (Ankara)’da Doğal Bir Meranın Bitki Örtüsü, Yem Verimi ve Mera Durumu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 5(1): 104-110.
• Koç, A., Gökkuş, A., 1994. Güzelyurt Köyü Mera Vejetasyonunun Botanik Kompozisyonu ve Toprağı Kaplama Alanı ile Bırakılacak En Uygun Anız Yüksekliğinin Belirlenmesi. Türk Tarım ve Ormancılık Dergisi, 18: 495-500.
• Koç, A., Gökkuş, A., Serin. Y., 1994. Türkiye Çayır- Meralarının Durumu ve Erozyon Yönünden Önemi. Ekoloji Çevre Dergisi, 13: 36-41.
• Knezevic, A., Dzigurski, D., Ljevnaic-masic, B., Milic, D., 2012. Ecological analysis of the grassland flora in the Riparian Zone of Okanj Oxbow Lake (Vojvodina, Serbia). Pak. J. Bot. 44: 21-25.
• Marshall, J.K., 1973. Drought, Land Use and Soil Erosion. In the Environmental, Economic and Social Significance of Drought In: J.V.Lovett, (Ed.), Angus and Robertson Publishers, Sydney, Australia, pp. 55-77.
• Naz, N., Hameed, M., Ahmad, M.S.A., Ashraf, M., Arshad, M., 2010. Soil salinity, the major determinant of community structure under arid environments. Commun. Ecol. 11: 84-90.
• Okatan, A., Yüksek, T., 1997. Aşırı Otlatılan Mera Parsellerinde Adi Korunga (Onobrychis viciifolia Scop.)’nın Yetiştirilmesi ve Verim Potansiyeli Üzerine Araştırmalar. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Samsun, s.492-498.
• Özüdoğru, M.Ü., 2000. Çayır ve Meraların Önemi. Orman Bakanlığı, Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Genel Müdürlüğü Teknik Bülteni, 79: 6-8.
• Reis, M., 1997. Trabzon-Araklı-Karadere Yağış Havzası Orman İçi Meralarının Bazı Fiziksel ve Hidrolojik Özellikleri ile Vejetasyon Yapısı Üzerine Araştırmalar. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,Trabzon.
• Sayar, M.S., Han, Y., Başbağ, Y., Gül, İ., Polat, T., 2015. Rangeland Improvement and Management Studies in the Southeastern Anatolia Region of Turkey. Pak. J. Agri. Sci., Vol. 52(1): 9-18.
• Stohlgren, T.J., Falkner, M.B., Schell, L.D., 1995. A Modified-Whittaker nested vegetation sampling method. Vegetatio, 117: 113-121.
• Tetik, M., Sarıbaşak, H., Çakmakçı, S., Bilgen, M., Aydınoğlu, B., 2002. Burdur Kemer İlçesi Mera Alanlarında Saptanması. Orman Bakanlığı Batı Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Teknik Bülten No: 16, Orman Bakanlığı Yayınları 160: (18). Islah Yöntemlerinin
• Tükel, T., Hatipoğlu, R., Çakmak, D., Kutlu, H.R., 1999. Göksu Yukarı Havzasında Yeralan Çayır-Meraların Bitki Örtüsü, Verim ve Yem Kaliteleri ile Havzada Taşınan İnorganik Maddelerin Saptanması. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım 1999, Adana, s.12-17.