Sigarayı Bırakmada İrade Her Şey mi?

Year 2016, , 0 - 0, 15.03.2016

Onur Öztürk , Mustafa Yasin Selçuk , Bektaş Murat Yalçın , Mustafa Ünal

https://doi.org/10.5455/tjfmpc.213976

Cited By: 2

Abstract

Rutin kontrol amacıyla aile sağlığı merkezine başvuran, esansiyel hipertansiyon tanısı ile takip edilen 58 yaşındaki erkek hastaya sigara içip içmediği soruldu. Hasta 18-53 yaşları arasında günde 4 paket (140 paket/yıl) sigara içtiğini, son 5 yıldır sigara içmediğini belirtti. Sigarayı bırakma kararını bir anda verdiği, herhangi bir tıbbi veya alternatif/ tamamlayıcı tıbbi öneri almadığı öğrenildi. Bu kararı aldığı günkü dış etken olarak, yaptıkları bir ev ziyareti esnasında ev sahibinin, yemekten sonra sigara içen hastamıza yönelttiği sigara içmesi ile ilgili kırıcı sözler olduğu not edildi. Hastamızın, oldukça yoğun sigara içme geçmişine rağmen, tıbbi destek almadan sadece iradesiyle sigarayı bırakmasının şaşırtıcı olduğu düşünüldü. Her ne kadar sigarayı bırakmada kişinin kararı ve bu konudaki tutum, davranışları belirleyici rol alıyorsa da, bu sürecin profesyonelce yönetilmesi ve gerektiği durumlarda farmakoterapi uygulanması başarılı bir sigara bırakma süreci için gereklidir.

References

• -McDonough M. Update on medicines for smoking cessation. Aust Prescr. 2015 Aug; 38(4): 106–111.
• - Mak YW, Loke AY. The acceptance and commitment therapy for smoking cessation in the primary health care setting: a study protocol. BMC Public Health (2015) 15:105.
• - Freund KM, D'Agostino RB, Belanger AJ, Kannel WB, Stokes J 3rd. Predictors of smoking cessation: the Framingham Study. Am J Epidemiol. 1992 May 1;135(9):957-64.
• - Demir T. Sigara bağımlılığı. Türkiye’de sık karşılaşılan psikiyatrik hastalıklar sempozyum dizisi No:62 Mart 2008 s:231-238.