Objectives: The aim of this study was to determine the frequency of violence, the
causes of violence and possible precautions to violence for healthcare workers
employed at the Zonguldak Bulent Ecevit University Health Application and
Research Centre.Methods: In this cross-sectional study, 453 people consisting
of physicians, nurses, technicians and other healthcare workers were given a
survey based on the relevant literature.Results: As a result of the research, it was found out that as the anxiety about COVID-19 soared the intention to go out was decreased, while the behavior of taking precautions increased. Also, it was indicated that as the intention of going out was decreased by one point, the behavior of taking measures against the transmission of COVID-19 increased by 0.28 points.Conclusions: In the study, it could be stated that the model proposed within the scope of TPB fits well with the perceived attitudes and behaviors towards COVID-19. It was determined that as the anxiety towards COVID-19 increased, the intention of going out was decreased and the behavior of taking measures increased.
Amaç: Bu çalışmanın amacı Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Uygulama ve
Araştırma Merkezi sağlık çalışanlarında şiddetin sıklığı, nedenleri ve önlenebilmesi
için yapılabilecekleri değerlendirmektir.Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışmada,
hekimler, hemşireler, teknisyenler ve diğer sağlık çalışanlarından oluşan 453
kişiye literatür taramasına dayanan bir veri formu uygulanmıştır.Bulgular: Sağlık
çalışanlarının %61.1’i meslek hayatında en az bir kez şiddete uğrarken, %39.3’ü son
bir yılda şiddete uğramıştır. Kadınların meslek hayatı boyunca şiddete maruz kalma
sıklığı (%65.9), erkeklerden (%53.4) anlamlı yüksektir. 30-39 yaş aralığında olan
sağlık çalışanlarının şiddete maruz kalma sıklığı (%69.2) diğer yaş gruplarındakilere
göre yüksektir. Hemşireler diğer meslek gruplarına göre daha fazla şiddete uğramıştır.
Çalışılan kliniğe göre şiddete uğrama durumu değerlendirildiğinde, acil kliniklerde
çalışanlar en sık (%72.2) şiddete uğramıştır. Şiddet sonrası hasta yaklaşımında
en sık görülen değişiklik hasta taleplerine tolerans azalmasıdır (%58.3). Şiddete
uğrayanların %83.5’i hukuki yollara başvurmamıştır. Başvurmama nedeni olarak
%74.6’sı sonuç alamayacağını belirtmiştir. Şiddete uğrayan sağlık çalışanlarının
şiddetin önlenmesine yönelik en çok katıldığı öneri adli ve mali yaptırımların
uygulanmasıdır (%84.9).Sonuç: Sağlık çalışanlarının büyük kısmı şiddet sonrası
sonuç alamayacaklarını düşündükleri için hukuki yollara başvurmamıştır.
Sağlıkta şiddeti önlemek için yüksek caydırıcı düzenlemeler çıkarılmalıdır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Research |
Authors | |
Publication Date | April 23, 2021 |
Submission Date | January 27, 2020 |
Acceptance Date | December 22, 2020 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 19 Issue: 1 |
TURKISH JOURNAL OF PUBLIC HEALTH - TURK J PUBLIC HEALTH. online-ISSN: 1304-1096
Copyright holder Turkish Journal of Public Health. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.