Objective: In 2011, Turkey started the nationwide “Smoking Cessation Treatment Support Program” via Smoking Cessation Clinics (SCC). This study examined the accessibility of these clinics using Levesque’s framework of access to healthcare services. From the (potential) users’ perspectives, it was aimed to find the challenges they face in accessing these clinics, and it proposed solutions for better implementation.
Methods: This study was conducted among 304 smokers who visited four Family Health Centers in a geographically defined area in Istanbul, Turkey, in 2018.
Result: In this study, it was found that 74% of smokers wished to quit smoking. Within them, 21% didn’t know of SCCs, and half of them didn’t know what services were provided there. Among those who knew of SCCs, 30% used them to quit smoking. The majority (75.7%) of the SCC users found the medications expensive; 41% didn’t use them, and 64% didn’t re-visit the clinics for follow-ups. Eventually, 4.3% of smokers quit smoking through SCCs. Utilization of these clinics were significantly higher among women (35%) than men (18.6%) (p=0.024). T; and there was no other differences in terms of age, marital status, income, and education level.
Conclusion: Smoking cessation programs in Turkey and other countries can be implemented more efficiently if the sufficient number of clinics are opened and are accessible at the local level; more health professionals are trained to practice; the clinics are made more visible; smoking cessation medications are made available constantly; and closer monitoring of service users is ensured.
We would like to thank Veene Sulaivany for English language editing.
Amaç: Türkiye’de, 2011 yılında Sigara Bırakma Poliklinikleri (SBP) ile birlikte ülke çapında “Sigara Bırakma Tedavisi Destek Programı” hayata geçirilmiştir. Bu çalışmada Levesque’in sağlık hizmetlerine erişimi tanımlayan kavramsal çerçevesini kullanarak SBP’nin erişilebilirliğini inceledik. SBP’ye başvuru potansiyeli olan kişilerin açısından polikliniklere erişimdeki zorlukları tespit etmeyi ve daha iyi bir uygulama için çözümler önermeyi amaçladık.
Yöntem: Araştırma 2018 yılında, İstanbul’da dört Aile Sağlığı Merkezini ziyaret eden 304 sigara içicisinin katılımıyla yapılan tanımlayıcı bir çalışmadır.
Bulgular: Katılımcıların %74’ü sigarayı bırakmak istediğini belirtmiştir. Sigarayı bırakmak isteyenlerin ise %21’i SBP’lerin varlığını, yarısı ise SBP’de hangi hizmetlerin verildiğini bilmemektedir. SBP’yi bilenlerin %30’u sigarayı bırakmak için SBP’ye başvurduğunu belirtirmiştir. SBP başvuranların çoğunluğu (%75.7) ilaçları pahalı bulmuş; %41’i kullanmamış ve %64’ü takip için tekrar başvurmamıştır. Sonuç olarak, sigara içenlerin %4.3’ü SBP aracılığıyla sigarayı bıraktığını bildirmiştir. Bu polikliniklerden yararlanma kadınlarda (%35) erkeklerden (%18.6) anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p = 0,024). Yaş, medeni durum, gelir ve eğitim düzeyi açısından istatistiksel olarak farklılık saptanmamıştır.
Sonuç: Sigara bırakma programları hem ülkemizde hem dünyada yeterli sayıda poliklinik varlığında, yerel düzeyde erişilebilir olduğunda, daha fazla sağlık profesyoneli bu hizmet özelinde eğitildiğinde, poliklinikler daha görünür olduğunda, sigara bırakmayı destekleyen ilaçların temini devamlı olduğunda ve başvuranlar yakından takip edildiğinde daha verimli bir şekilde uygulanabilir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Research |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2022 |
Submission Date | April 15, 2021 |
Acceptance Date | August 7, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 20 Issue: 3 |
TURKISH JOURNAL OF PUBLIC HEALTH - TURK J PUBLIC HEALTH. online-ISSN: 1304-1096
Copyright holder Turkish Journal of Public Health. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.