Amaç: Yumuşak doku mobilizasyonunda myofasyadadaki değişiklikleri düzenlemek amacıyla, kısalmış yapıların uzamasını sağlayan özel ve ilerleyici manuel güçlerin uygulanmasıdır. Bu çalışmada, omuz disfonksiyonu olan olgularda, subskapularis kasına uygulanan yumuşak doku mobilizasyonunun, eklem hareket açıklığını, fonksiyonunu ve ağrıyı arttırıp arttırmadığını, kısa ve uzun süreli değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, Başkent Üniversitesi Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon kliniğine başvuran, ortalama yaşları 51,9±11,5 yıl olan 48 omuz patolojisine sahip olgular dahil edildi. Olgular iki gruba ayrıldı. Birinci gruba (25 kişi) sadece subskapularise yumuşak doku mobilizasyonu içeren 15 seanslık fizyoterapi programına alındı. İkinci gruba ise (23 kişi) Hotpack, TENS, US ve ev programından oluşan yine 15 seanslık fizyoterapi programı uygulandı. Olguların yaş, cinsiyet, boy, ağırlık bilgileri sosyodemografik veri formu ile kaydedildi. Omuz fleksiyon, abdüksiyon, internal ve eksternal rotasyon hareketleri gonyometre ve baş üstü uzanma testi ile, ağrıları görsel analog skalası ile, fonksiyonelliği Omuz Ağrı ve Disabilite İndeksi (SPADİ) ile değerlendirildi. Değerlendirmeler tedavi öncesi, hemen sonrasında ve tedavi bitiminden 3 hafta sonra fizyoterapistler tarafından yapıldı. Bulgular: Tedavi öncesi, hemen sonrası ve 3. Hafta sonunda yapılan değerlendirmelerde, birinci ve ikinci grupta ağrı, omuz fleksiyon ve eksternal rotasyon eklem hareket açıklığında, baş üstü uzanma seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı iyileşme bulundu (p<0,05). Her iki grupta SPADİ, ağrı ve disabilite skorunda istatistiksel olarak anlamlı iyileşme bulundu (p<0,05). Gruplar arası fark Paired Sample T test ile değerlendirildiğinde tüm parametrelerde birinci grupta, kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p<0,05). Gruplar arası yapılan tekrarlı ölçümlerde varyans analizi sonuçlarına göre tedavilerin uzun dönem etkileri karşılaştırıldığında; ağrı, eksternal rotasyon eklem hareket açıklığı, baş üstü uzanma seviyesi ve SPADİ total skorunda birinci grupta istatistiksel olarak anlamlı iyileşme bulundu (p<0,05). Sonuçlar: Bu çalışmanın sonucunda, subskapularis kasına yapılan gevşetmenin, klasik omuz rehabilitasyon uygulamalarına göre ağrı, EHA, disabilite ve fonksiyonel durum üzerine daha etkin olduğu bulundu. Omuz disfonksiyonlarının tedavisinde klasik omuz rehabilitasyon uygulamalarına yumuşak doku mobilizasyonlarının eklenmesi ile tedavinin etkinliğinin artıralabileceği sonucuna varıldı.
Purpose: The aim of this study is to appreciate the soft tissue mobilization applied on the subscapularis intended to increase shoulder range of motion, function and decrease the pain will produce improvement on shoulder pathology. Methods: Patients with 48 shoulder pain and limitation were included in the study. They were divided into soft tissue mobilization (STM) group and conventional physiotherapy programme (CPP) group randomly. All patients got treatment at the clinic, including 15 sessions of 25 minutes. The first group received conventional physiotherapy treatment. The second group received soft tissue mobilization. Pain was evaluated with Visual Analog Scale (VAS), shoulder joint movements were evaluated with goniometer, overhead reach test, functionality was evaluated with Shoulder Pain and Disability Index. The cases were evaluated before, immediately after and 3 weeks after the end of treatment. Results: There were statistically significant differences in pain and range of motion results among the groups (p˂0.05). Effect sizes were large for STM group in VAS, external rotation range of motion, over head reach test parameters. However, STM group’s effect size was lower than CPP group in flexion range of motion. Conclusion: Soft tissue mobilization was found to be more effective on pain, range of motion, functionality than classical shoulder rehabilitation.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Rehabilitation |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | August 10, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 32 Issue: 2 |