Isparta /Keçiborlu İlçesinde Yağ Gülü Yetiştiriciliği, Pestisit Kullanımı Hakkında Üretici Sorunları ve Uygulama Esasları

Year 2022, , 15 - 20, 30.06.2022

Şerife Evrim Arıcı , Nuran Karatağ , Fatma Gül Göze Özdemir , Mevlüt Gül , Bekir Sıtkı Şirikçi

https://doi.org/10.55979/tjse.1074086

Cited By: 2

Abstract

Isparta da 27.435 da alanda yağ gülü yetiştiriciliği yapılmaktadır. Keçiborlu ilçesi 15.000 da üretim alanıyla toplam üretim yapılan alanın %54’ünü karşılamaktadır. Bu kapsamda, Keçiborlu Merkez, Ardıçlı, Senir, Kuyucak, Saracık, Kılıç ve Yeşilyurt köylerinde yağ gülü yetiştiriciliği yapan 65 üretici ile anket çalışması yapılmıştır. Ankette, üretici ile ilgili bilgilerden 5, üreticinin ürün ile ilgili bilgi dağılımından 7, yağ gülü yetiştiriciliği ile ilgili bilgilerden 10, üreticinin bitki koruma hakkında bilgisinden 47 olmak üzere dört ana başlıkta toplam 69 soru sorulmuştur. Alınan cevaplar veri tabanına işlenmiş, SPSS veri taban analizi yapılarak istatiksel olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre çalışmanın yapıldığı alanlarda yağ gülü yetiştiriciliği yapan üreticilerden sağlanan bulgulara göre ankete katılan üreticilerin %49’luk kısmının 50 yaşından büyük olduğu; eğitim durumunun %43’ü ilkokul, %27’si lise mezunu; %13.8’i üniversite mezunu, %86’sının mülkiyet durumun şahıssa ait olduğu belirlenmiştir. Üreticilerimizin %46.2’si ilaçlama yaparken ilaçların çevresel riskleri dikkate almadığı, %43.8’i bütün çevresel riskleri dikkate aldığını ifade etmişlerdir. Üreticilere kalıntı sorunu sorulduğunda %67.7’si ilaçlamada kalıntıyı dikkate almış; %80’ni ürünü hasat ederken ilaçların bekleme süresine uyduğunu belirtmiştir. İlaçlama esnasında üreticilerin ilaçların yakın temasından kaçınmak için %63’ü bütün tedbirleri aldığı; %10.8’in hiçbir tedbir almadığı, %26,2’nin ise bazı ilaçları kullanırken tedbir aldığı tespit edilmiştir.

Keywords

Rosa damescena, Bitki Koruma, Üretim, Pestisit

Producer Practice Principles on Oil Rose Cultivation, Producer Problems, and Pesticide Use in Isparta / Keçiborlu District

Abstract

Oil rose cultivation is carried out in Isparta on an area of 27.435 decares. With a production area of 15,000 decares, Keçiborlu District covers 54% of the total production area. Related: A survey was conducted among 65 oil rose producers in the villages of Merkez, Ardıçlı, Senir, Kuyucak, Saracık, Kılıç and Yeşilyurt. In the survey, a total of 69 questions were asked under four main headings: 5 from grower information, 7 from grower information distribution on product, 10 from information on oilseed rose cultivation and 47 from grower information on crop protection. The answers received were incorporated into the database and statistically evaluated using an SPSS database analysis. According to the results of the growers growing oil roses in the areas where the study was conducted, 49% of the growers who took part in the survey were over 50 years old; 43% of graduates are elementary school students, 27% have high school diplomas; It was found that 13.8% of them are college graduates and 86% of them are privately owned. 46.2% of our producers said they do not consider the environmental risks of pesticides when spraying and 43.8% said they consider all environmental risks. When manufacturers were asked about residue issues, 67.7% of them considered spray residues; 80% of them indicated that the pesticides respect the waiting time when harvesting the product. When spraying, 63% of manufacturers took every precaution to avoid close contact with the drugs; It was found that 10.8% did not take any precautions and 26.2% took precautions while taking some medication.

Keywords

Rosa damescena, Plant prtection, Production, Pesticide

References

• Anonim (2020a). https://tr.wikipedia.org/wiki/Keçiborlu.
• Anonim (2020b). https://arastirma.tarimorman.gov.tr/marem.
• Anonim (2020c). Keçiborlu İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğü 2019 Brifingi.
• Anonim (2020d). 2019 Yılı gül çiçeği raporu. T.C. Ticaret Bakanlığı Esnaf, Sanatkârlar Ve Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü https://esnafkoop.ticaret.gov.tr/data/ 5d44168e13b876433065544f/2019%20G%C3%BCl%20%C3%87i%C3%A7e%C4%9Fi%20Raporu.pdf.
• Anonim (2022a). Yağ gülü hastalık ve zararlıları https://isparta.tarimorman.gov.tr/Sayfalar/ Detay.aspx?SayfaId=134.
• Anonim (2022b). TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası https://www.zmo.org.tr/genel/ bizden_detay.php?kod=30892&tipi=#:~:text=%C3%9Clkemizde%20pestisit%20t%C3%BCketimi%20geli%C5%9Fmi%C5%9F%20%C3%BClkelere,0%20kg%2Fha%20kadar%20%C3%A7%C4%B1kmaktad%C4%B1r.
• Arıcı, Ş.E. ve Özgönen Özkaya, H. (2014). Yağ güllerinde (Rosa damascena Mill.) Pas Hastalığı [Phragmidium mucronatum (Pers.) Schltdl.]’nın yaygınlık ve şiddetinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 18(1), 66-71.
• Baydar, H. (2016). Yağ gülü tarımı ve endüstrisi. SDU Tıbbi ve Aromatik Bitkiler Bilimi ve Teknolojisi (Genişletilmiş 5. Baskı), Sayı 51.
• Baradaran, G.R., Aminaee, M.M., Assari, M.J. (2012). Identification of fungal diseases of Rosa damascena in Kerman province of Iran. Archives of Phytopathology and Plant Protection, 45(9), 1087-1095.
• Demircan, V. (2005). Isparta İlinde gülün üretim girdileri, maliyeti ve karlılığının belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9(3), 1-7.
• Gökdoğan, O. ve Demir, F. (2011). Isparta yöresindeki gül işletmelerinin tarımsal yapısı ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi; 8(2), 29 – 34.
• Gökdoğan, O. (2011). Isparta yöresinde yağ gülü yetiştiriciliğinin Türkiye ekonomisindeki yeri. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Yıl: 2013/1, Gül Özel Sayısı 51-58.
• GÜLAR (2010). Süleyman Demirel Üniversitesi Gül ve Gül Ürünleri Uygulama ve Araştırma Merkezi, Isparta. http://gular.sdu.edu.tr/. (erişim Tarihi: 15. 11. 2010).
• Margina, A., Lecheva, I., Craker, L.E., Zheljazkov, V.D. (1999). Diseases and pests on Bulgarian oil-bearing rose (Rosa kazanlika V.T. ¼ Rosa damascene Mill. var. kazanlika). Acta Horticulturae, 502:237–241.
• Sarıbaş, R., Aslancan, H., Dağıstanlıoğlu, C., Baydar, H. (2013). Yağ gülü (Rosa damascena Mill.)’nde çırpma budama yüksekliğinin gül yağı verim ve kalitesi üzerine etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 17(2), 28-31.
• Özkan, B., Akçagöz, H.V., Karadeniz, C.F. (2003). Antalya ilinde turunçgil üretiminde tarımsal ılaç kullanımına yönelik üretici tutum ve davranışları. Anadolu Dergisi, 13 (2), 103-116.
• Tanrıvermiş, H. (2000). Orta Sakarya havzasında domates üretiminde tarımsal ilaç kullanımının ekonomik analizi, Ankara Üniversitesi, Proje Raporu 2000-4.
• TEBGE (2020). Tarım Ürünleri Piyasaları Gül https://arastirma.tarimorman.gov.tr/tepge/Belgeler/ PDF%20Tar%C4%B1m%20%C3%9Cr%C3%BCnleri%20Piyasalar%C4%B1/2020-Temmuz%20Tar%C4%B1m%20%C3%9Cr%C3%BCnleri%20Raporu/G%C3%BCl,%20Temmuz-2020,%20Tar%C4%B1m%20%C3%9Cr%C3%BCnleri%20Piyasa%20Raporu.pdf