Lethal Effects of Different Biopesticides on Mecorhis ungarica (Herbst, 1784) (Coleoptera: Rhynchitidae)

Year 2021, Volume: 3 Issue: 2, 99 - 102, 22.12.2021

Asiye Uzun , Sinan Demir , Ozan Demirözer

Abstract

Rose weevil, Mecorhis ungarica, is an important pest that causes economic losses in oil rose production areas. In the present study, the lethal effects on adult individuals of this pest of different biopesticides were investigated under laboratory conditions. The experiment was performed in a randomized plot design with 10 replications and 5 adults in each replication. BIM-001 of Beauveria bassiana and commercial preparations 1.5% Lecanicillium lecani strain V1-1 (Nibortem), 1.5% Beauveria bassiana strain Bb-1 (Nostalgist) and Deltamethrin (Delmetrin) were used. The spore concentration of each preparation or isolate was applied to the transparent plastic boxes containing the adults by spraying under 1 atm pressure for 10 seconds (0.5 ml/cm2). Observations were made on the 3rd, 7th and 15th days after the application by recording the number of dead and alive. No difference was observed between the control and other biological origin biopesticides and B. bassiana BIM-001 isolate, except for the chemical-based pesticide Delmetrin, in the mortality values that occurred 3 days after the application in adult individuals of the rose weevil beetle. There was no difference between the mortality values of Nibortem, Nostalgist and B. bassiana BIM-001 isolate 7 days after the application, while there was no statistical difference between Delmethrin and Nibortem 15 days later.

Keywords

Entomopathogenic fungus, microbial control, rose weevil, Mecorhis ungarica

Farklı Biyopestisitlerin Mecorhis ungarica (Herbst, 1784) (Coleoptera: Rhynchitidae) Üzerindeki Lethal Etkileri

Abstract

Gül hortumlu böceği yağ gülü üretim alanlarında ekonomik kayıplara neden olan önemli bir zararlıdır. Bu çalışmada, bu zararlının ergin bireylerine farklı biyopestisitlerin ölümcül etkileri laboratuvar koşullarında araştırılmıştır. Deneme 10 tekerrürlü olarak ve her tekerrürde 5 adet ergin birey olacak şekilde tesadüf parselleri deneme desenine göre kurulmuştur. Beauveria bassiana’ya ait BIM-001 ve ticari preperatlar %1.5 Lecanicillium lecani strain V1-1 (Nibortem), % 1.5 Beauveria bassiana strain Bb-1 (Nostalgist) ve Deltamethrin (Delmetrin) kullanılmıştır. Her bir preparat veya izolata ait spor konsantrasyonu ergin bireylerin bulunduğu şeffaf plastik kutulara 1 atm basınç altında 10 sn (0.5 ml/cm2)’lik bir süreyle püskürtülerek uygulanmıştır. Gözlemler uygulamadan sonra 3., 7. ve 15. günlerde ölü-canlı sayıları kaydedilerek gerçekleştirilmiştir. Gül hortumlu böceğinin ergin bireylerinde uygulamadan 3 gün sonra meydana gelen ölüm değerlerinde kimyasal kökenli pestisit Delmetrin hariç kontrol ve diğer biyolojik kökenli biyopestisitlerde ve B. bassiana BIM-001 izolatının arasında fark görülmemiştir. Uygulamadan 7 gün sonra Nibortem, Nostalgist ve B. bassiana BIM-001 izolatında meydana gelen ölüm değerlerinin arasında fark görülmezken, 15 gün sonra ise Delmetrin ve Nibortem arasında istatistiki fark olmadığı gözlenmiştir.

Keywords

Entomopatojen fungus, mikrobiyal mücadele, gül hortumlu böceği, Mecorhis ungarica

References

• Mecorhis ungarica (Herbst, 1783) (Coleoptera: Rhynchitidae)'nın morfoloji, biyoloji ve zararının araştırılması. Türkiye Entomoloji Dergisi, 38(2), 157-172. https://doi.org/10.16970/ted.22076
• Alonso-Zarazaga, M. A. (2011). Rhynchitidae. In: I. Löbl & A. Smetana (Eds.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Apollo Books, 109–129
• Altınok, M. A. (2004). Isparta İli Yağ Güllerinde Zararlı Rhodococcus perornatus (Cockrell and Parrott) (Homoptera: Coccidae)’un Biyolojisi Popülasyon Gelişmesi, Yayılışı, Doğal Düşmanları ve Mücadelesi Üzerine Araştırmalar. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 104 s.
• Baydar, H., & Kazaz, S. (2013). Yağ Gülü ve Isparta Gülcülüğü. Tola Matbaa ve Tanıtım Hizmetleri.
• BAKA (2021). Yağ Gülü Tarımı ve Endüstrisi Fizibilite Raporu 2020. Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı, https://www.baka.gov.tr/assets/upload/ dosyalar/yag-gulu-tarimi-ve-endustrisi.pdf.
• Butt, T. M., Coates, C. J., Dubovskiyx, I. M., & Ratcliffe, N. A., (2016). Entomopathogenic Fungi: New Insights into HostePathogen Interactions. Advances in Genetics, 94, 307-345. https://doi.org/10.1016/bs.adgen.2016.01.006.
• Castro, T., Mayerhofer, J., Enkerli, J., Eilenberg, J., Meyling, N. V., de Andrade Morald, R., Demétriod, C. G. B., & Delalibera Jr., I. (2016). Persistence of Brazilian isolates of the entomopathogenic fungi Metarhizium anisopliae and M. robertsii in strawberry crop soil after soil drench application. Agriculture, Ecosystems and Environment, 233, 361–369. https://doi.org/10.1016/j.agee.2016.09.031.
• Çakırbay, İ. F., Alıcı, H., & Bozbek, Ö. (2000). Studies on the Determination, Distribution and Population Intensity of Beneficial and Harmful Insects on Rosehip Plant (Rosa spp.) Naturally Growing in the Erzincan and Gümüşhane Provinces (Result Report). Horticultural Research Station, Erzincan, Turkey,
• Demirözer, O. (2008) Isparta İli Yağ Gülü (Rosa damascena Miller) Üretim Alanlarında Bulunan Zararlılar, Yayılışları, Doğal Düşmanları ve Önemlilerinin Popülasyon Değişimleri. Doktora tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 152 s.
• Demirözer, O., Kaydan, M. B., Karaca, I., Ben, & D. Y. (2009). First records of armoured scale insects Hemiptera Coccoidea Diaspididae from the oil rose Rosa damascena in Turkey. Hellenic Plant Protection Journal, 2, 33-35.
• Demirözer, O., Karaca, I., & Karsavuran, Y. (2011). Population fluctuations of some important pests and natural enemies found in oil-bearing rose (Rosa damascena Miller) production areas in Isparta province (Turkey). Türkiye Entomoloji Dergisi, 35(4), 539-558.
• Demirözer, O., & Karaca, İ. (2011). Phytophagous Arthropod Species Associated with Oil Bearing Rose, Rosa damascena Miller, in Isparta Province with Distributional Remarks. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi, 6(1), 9-25.
• de Faria, M. R., & Wraight, S. P. (2007). Mycoinsecticides and Mycoacaricides: A Comprehensive List with Worldwide Coverage and International Classification of Formulation Types. Biological Control, 43, 237-256. https://doi.org/10.1016/j.biocontrol.200708.001.
• Gül raporu (2020). Tarım Ürünleri Piyasa Raporu. https://arastirma.tarimorman.gov.tr/te pge/Menu/27/Tarim-Urunleri-Piyasalari.
• Hemingway, J., & Ranson, H. (2000). Insecticide resistance in insect vectors of human disease. Annual Review of Entomology, 45(1), 371-391. https://doi.org/10.1016/S0021-9258(18)98410-3.
• Khan, S., Guo, L., Maimaiti, Y., Mijit, M., & Qiu, D. (2012). Entomopathogenic fungi as microbial biocontrol agent. Molecular Plant Breeding, 3(7), 63-79. https://doi.org/10.5376/mpb.2012.03.0007.
• Kumar, A., Nadda, G., & Shanker, A. (2004). Determination of chlorpyrifos 20% EC (Dursban 20 EC) in scented rose and its products. Journal of Chromatography A, 1050(2), 193-199. https://doi.org/10.1016/j.chroma.2004.08.050.