Research Article
BibTex RIS Cite

ANALYSIS OF THE EFFECT OF ORGANIZATIONAL SILENCE PERCEPTION AND EMPLOYEE SILENCE BEHAVIOR ON EMPLOYEE PERFORMANCE

Year 2018, , 1 - 11, 15.06.2018
https://doi.org/10.30520/tjsosci.426116

Abstract

The research was conducted to identify the
effects of  employees who worked in the
health sector percieved the organizational silence environment and employee
silence behaviors on employee job performans
. In order to test the model presented in the
scope of the research, a questionnaire consisting of 50 expressions except for
demographic variables was used. The research was carried out on 327 personnel
of Diyarbakır province health sector employee. At the end of the research,
there was a positive linear relationship between organizational silence,  employee silence behavior and employee job
performance. There were significant
positive relationships between organizational silence subscales and employee
job performance were found
. In
addition, significant positive relationships between only prosocial silence
behavior from subscales of employee silence
behavior and employee job performance were found.

References

  • Aksoy, C. ve Yalçınsoy, A. (2018). Investigation on the Relationship Between Job Satisfaction, Organizational Commitment, Organizational Justice and Supervisor Support: an Application in the Health Sector, Journal of Management Research, Vol. 10, No. 1, 26-45. doi:10.5296/jmr.v10i1.12074
  • Alparslan, A. M. (2010). Örgütsel Sessizlik İklimi ve İşgören Sessizlik Davranışları Arasındaki Etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları Üzerinde Bir Araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Isparta.
  • Alparslan, A. M. ve Kayalar, M. (2012). Örgütsel Sessizlik: Sessizlik Davranışları ve Örgütsel ve Bireysel Etkileri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 136-147.
  • Beheshtifar, M., Borhani, H. ve Moghadam, M. N. (2012). Destructive Role of Employee Silence in Organizational Success. nternational Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 2(11), 275-282.
  • Botero, I. C. ve Van Dyne, L. (2009). Employee Voice Behavior: Interactive Effects of LMX and Power Distance in the United States and Colombia. Management Communication Quarterly, 23(1), 84-104.
  • Brinsfield, C. T. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors. (Yayımlanmamış doktora tezi). The Ohio State University, USA.
  • Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145-162.
  • Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.
  • Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde Işgören Sessizliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Donaghey, J., Cullinane, N., Dundon, T. ve Wilkinson, A. (2011). Reconceptualising Employee Silence: Problems and Prognosis. Work, Employment And Society, 25(1), 51-67.
  • Durak, İ. (2012). Korku Kültürü ve Örgütsel Sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Erdoğan, E. (2011). Etkili Liderlik Örgütsel Sessizlik Ve Performans İlişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
  • Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 50-64.
  • Karaca, H. (2013). An Exploratory Study On The Impact Of Organizational Silence In Hierarchical Organizations: Turkish National Police Case. European Scientific Journal, 9(23), 38-50.
  • Mayhew, M. J., Grunwald, H. E. ve Dey, E. L. (2006). Breaking the Silence: Achieving a Positive Campus Climate for Diversity from the Staff Perspective. Research in Higher Education, 47(1), 63-88.
  • Milliken, F. J., Morrison, E. W. ve Hewlin, P. F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward and Why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
  • Morrison, E. W. ve Milliken, F. J. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
  • Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001). Employee Silence: Quiescence And Acquiescence As Responses To Perceived İnjustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
  • Premeaux, S. F. ve Bedeian, A. G. (2003). Breaking the Silence: The Moderating Effects of Self‐Monitoring in Predicting Speaking up in the Workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562.
  • Şehitoğlu, Y. ve Zehir, C. (2010). Türk Kamu Kuruluşlarında Çalışan Performansının, Çalışan Sessizliği ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Bağlamında İncelenmesi. Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 87-110.
  • Tayfun, A. ve Çatır, O. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114-134.
  • Ülker, F. ve Kanten, P. (2009). Örgütlerde Sessizlik İklimi, İşgören Sessizliği ve Örgütsel Bağlılık İlişkisine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 111-126.
  • Vakola, M. ve Bouradas, D. (2005). Antecedents and Consequences of Organisational Silence: An Empirical Investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.
  • Van Dyne, L., Ang, S. ve Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.

ALGILANAN ÖRGÜTSEL SESSİZLİK VE İŞGÖREN SESSİZLİĞİ DAVRANIŞININ İŞGÖREN PERFORMANSINA ETKİSİNİN ANALİZİ

Year 2018, , 1 - 11, 15.06.2018
https://doi.org/10.30520/tjsosci.426116

Abstract






Araştırma sağlık sektöründeki çalışanların
algıladıkları örgütsel sessizlik ortamı ve sessizlik davranışlarının iş
performansları üzerindeki etkilerinin ortaya çıkarılması amacıyla yapılmıştır.
Araştırma kapsamında ortaya konulan modeli test etmek amacıyla demografik
değişkenler dışında 50 ifadeden oluşan bir anket kullanılmıştır. Araştırma
Diyarbakır ili sağlık sektörü çalışanı 327 çalışana yönelik olarak yapılmıştır.
Araştırma sonunda örgütsel sessizlik, çalışan sessizlik davranışı ve çalışan
performansı arasında pozitif doğrusal bir ilişki tespit edilmiştir. Örgütsel
sessizliğin alt boyutlarından tamamı ile çalışan performansı arasında pozitif
yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur.
Ayrıca, çalışan sessizlik
davranışının alt boyutlarından sadece prososyal sessizlik davranışı ile çalışan
performansı arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir
.

References

  • Aksoy, C. ve Yalçınsoy, A. (2018). Investigation on the Relationship Between Job Satisfaction, Organizational Commitment, Organizational Justice and Supervisor Support: an Application in the Health Sector, Journal of Management Research, Vol. 10, No. 1, 26-45. doi:10.5296/jmr.v10i1.12074
  • Alparslan, A. M. (2010). Örgütsel Sessizlik İklimi ve İşgören Sessizlik Davranışları Arasındaki Etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları Üzerinde Bir Araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Isparta.
  • Alparslan, A. M. ve Kayalar, M. (2012). Örgütsel Sessizlik: Sessizlik Davranışları ve Örgütsel ve Bireysel Etkileri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 136-147.
  • Beheshtifar, M., Borhani, H. ve Moghadam, M. N. (2012). Destructive Role of Employee Silence in Organizational Success. nternational Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 2(11), 275-282.
  • Botero, I. C. ve Van Dyne, L. (2009). Employee Voice Behavior: Interactive Effects of LMX and Power Distance in the United States and Colombia. Management Communication Quarterly, 23(1), 84-104.
  • Brinsfield, C. T. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors. (Yayımlanmamış doktora tezi). The Ohio State University, USA.
  • Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145-162.
  • Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.
  • Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde Işgören Sessizliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Donaghey, J., Cullinane, N., Dundon, T. ve Wilkinson, A. (2011). Reconceptualising Employee Silence: Problems and Prognosis. Work, Employment And Society, 25(1), 51-67.
  • Durak, İ. (2012). Korku Kültürü ve Örgütsel Sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Erdoğan, E. (2011). Etkili Liderlik Örgütsel Sessizlik Ve Performans İlişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
  • Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 50-64.
  • Karaca, H. (2013). An Exploratory Study On The Impact Of Organizational Silence In Hierarchical Organizations: Turkish National Police Case. European Scientific Journal, 9(23), 38-50.
  • Mayhew, M. J., Grunwald, H. E. ve Dey, E. L. (2006). Breaking the Silence: Achieving a Positive Campus Climate for Diversity from the Staff Perspective. Research in Higher Education, 47(1), 63-88.
  • Milliken, F. J., Morrison, E. W. ve Hewlin, P. F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward and Why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
  • Morrison, E. W. ve Milliken, F. J. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
  • Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001). Employee Silence: Quiescence And Acquiescence As Responses To Perceived İnjustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
  • Premeaux, S. F. ve Bedeian, A. G. (2003). Breaking the Silence: The Moderating Effects of Self‐Monitoring in Predicting Speaking up in the Workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562.
  • Şehitoğlu, Y. ve Zehir, C. (2010). Türk Kamu Kuruluşlarında Çalışan Performansının, Çalışan Sessizliği ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Bağlamında İncelenmesi. Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 87-110.
  • Tayfun, A. ve Çatır, O. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114-134.
  • Ülker, F. ve Kanten, P. (2009). Örgütlerde Sessizlik İklimi, İşgören Sessizliği ve Örgütsel Bağlılık İlişkisine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 111-126.
  • Vakola, M. ve Bouradas, D. (2005). Antecedents and Consequences of Organisational Silence: An Empirical Investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.
  • Van Dyne, L., Ang, S. ve Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
There are 24 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Ayhan Yalçınsoy 0000-0002-0510-1586

Publication Date June 15, 2018
Published in Issue Year 2018

Cite

APA Yalçınsoy, A. (2018). ALGILANAN ÖRGÜTSEL SESSİZLİK VE İŞGÖREN SESSİZLİĞİ DAVRANIŞININ İŞGÖREN PERFORMANSINA ETKİSİNİN ANALİZİ. The Journal of Social Science, 2(3), 1-11. https://doi.org/10.30520/tjsosci.426116