Toplumlar yaşama ait yapı taşlarını gelenekleri, değerleri, birikimleri ve kültürel mirasları ile karşılarlar. Her toplum kendi kültürünü bu yaşamsal değerlere yansıtır. Yaşam döngüsü içerisinde doğum nasıl döngünün bir parçası ise ölüm de bir o kadar bu döngünün bir gerçeğidir. Nefes ve ağıtlar müzikal olarak serbest ölçülerde usulsüz ve belirli hece ölçüsü gözetilerek icra edilen müzikal formlardır. Ağıtlar, tahtacılarda yas yerinde kadınlar tarafından söylenirken, nefesler cem törenlerinde, tahtacıların diğer topluluk törenlerinde sözleri daha önceden yazılmış olan ve icracı tarafından seçilen ve bir çalgı bağlama, divan sazı, cura, keman eşliğinde söylenen müzikal formlardır. Bu araştırma kapsamındaki veriler, alan araştırmasında gözlem ve yapılandırılmış görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Araştırma bu alanda sayısı giderek azalan kadın ağıtları ve yas nefesleriyle ilgili derlemelerle alan yazıya katlı sağlamayı hedeflemektedir. Aydın iline bağlı tahtacı köylerinden Alamut Köyü, Dutluoluk Köyü, Yeniköy ve Yılmazköy’de alan araştırması yapılmış, adı geçen köylerdeki cem törenleri, cenaze merasimleri ve yas kurbanları gözlemlenmiş, cem törenlerinde uzun yıllardır hizmet etmiş Mürebbi Rehber/Yol Gösterici ve Güvender Sazender/Zakir/Kamber hizmetini yürütmüş/yürütmekte olan kişilerle görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda kadın ağıtları ev yas nefesleri ile ilgili elde edilen sonuçlar, derlemeler ve müzikal analizlerin tahtacılara ait sözlü kültür geleneklerini ortaya çıkarmak, yaşatmak ve geleceğe aktarmak bağlamında katkılar sunabileceği düşünülmektedir
Objectives: This study aims to investigate and scientifically reveal Mourning Nefeses and Women's Laments that belong to the Tahtaci communities and have not been scientifically published and investigated to date. Meetings were held with the wise people in the tahtaci community and went to the villages where the tahtaci communities in the Aegean densely lived. The cultural, social and social life of the Tahtacis was observed for 3 years and 5 months. Funeral rituals and religious ceremonies were closely examined. Method: We lived with them for 3 years and 5 months in the villages where they lived intensively to investigate all the cultural, social and religious life events of the Tahtacis. We made face-to-face interviews with many people in these villages. We also attended all kinds of social, cultural and religious ceremonies belonging to these communities. We made observations and compilations. We recorded the observation, interview and research findings and converted them into written form and musical notes. Results: The results indicated that the Tahtacı communities have traditions according to their own verbal. Mourning Nefeses and Women Laments come first among these cultural traditions. We ensured that these nefeses and laments, which were not included in any scientific research and sources before, were converted from oral culture into written sources and musical notes. Conclusions: The current study provides evidence that It reveals the scientific deficiencies of the Tahtacı culture and the fact that verbal cultural elements should be eliminated from extinction, a written scientific resource should be created, and how important it is to transfer women's laments and nefeses to future generations.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 17, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 96 |
Bu dergide yayımlanan makaleler Creative Commons Attribution 4.0 ile lisanslanmıştır. Bu lisans, açık erişimli bir makalenin ticari olmayan bir şekilde tekrar kullanılmasına, yazar doğru atfedildiği sürece izin verir.