Osmanlı Devleti’nde 18. yüzyıldan itibaren çok çeşitli madalya ve nişanlar verildiği görülmektedir. Verilen madalyaların sayısı ve çeşitleri ise devletin zayıflamasına paralel olarak 19. ve 20. yüzyıllarda kıyas kabul etmez bir biçimde artış göstermiştir. Başlangıçta yalnızca taltif amacıyla verilen madalyalar, daha sonra hem iç hem de dış siyasette bir araç olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bilhassa Sultan II. Abdülhamid devrinde 1876-1909 madalyalar hiç olmadığı kadar sık ve farklı amaçlarla verilmiştir. Sembolizmi farklı enstrümanlar üzerinden güçlü bir şekilde kullanan Sultan, takdir ettiği kişilere madalya tevdi ettiği kadar takdirini kazanmak istediği kişilere yahut karşısında olup da yanına çekmek istediği muhaliflere de çok sayıda madalya vermiştir. 1891 yılında ihdas ettiği Liyakat Madalyası da döneminde verilen diğer madalyalar gibi geniş bir kullanım alanına sahiptir. Hem iç hem de dış siyasette önemli görevler ifa eden bu madalya II. Abdülhamid’den Cumhuriyet’e miras kalmıştır. Bu çalışmada II. Abdülhamid’in madalya siyaseti; saltanatı sırasında ihdas ettiği Liyakat Madalyası örneği üzerinden, arşiv belgeleri ve literatürden yararlanmak suretiyle açıklanmaya çalışılmıştır.
Liyakat Madalyası II. Abdülhamid’in Madalya Siyaseti Osmanlı Madalya ve Nişanları II. Abdülhamid Dönemi
It is seen that various medals and orders were given in the Ottoman Empire since the 18th century. The number and types of medals increased incomparably in the 19th and 20th centuries with the weakening of the state. The medals, which were initially given only as a reward, were later used as a tool in both domestic and foreign politics. Especially during the era of Sultan Abdulhamid II 1876-1909 medals were used more frequently and for different purposes than ever before. Sultan who used symbolism in a powerful way through different instruments, gave the medals to the people who he wanted to appreciate or to the opponents he wanted to attract. The Medal of Merit, which he created in 1891, has a wide range of use, just like the other medals given during his period. This medal, which performs important duties in both domestic and foreign politics, has been inherited from Abdulhamid II to the Republic. In this study, the medal policy of Abdulhamid was tried to be explained by utilizing archival documents through the example of the Medal of Merit.
Medal of Merit Abdulhamid II’s Policy of Medal Ottoman Orders and Medals Abulhamid II Era
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 46 |
Türk Kültürü İncelemeleri – Haziran 2026 Sözlü Çeviri Özel Sayısı
Çağrı Metni
Sözlü çeviri, gündelik karşılaşmalardan kurumsal etkileşimlere kadar uzanan çeşitli bağlamlarda, iki dilli ve kültürlerarası iletişimin merkezinde yer alır. Türkiye’deki sözlü çeviri ortamlarında, dillerden biri büyük ölçüde Türkçedir ve bu uygulamalar, Türkçenin diğer dillerle etkileşiminde ortaya çıkan iletişimsel, kültürel ve toplumsal dinamikleri yansıtır.
Haziran 2026 sayımız için hazırlamakta olduğumuz bu özel sayıyla, Türkiye’deki sözlü çeviri uygulamalarını farklı tür ve bağlamlarda inceleyen özgün araştırmaları bir araya getirmeyi amaçlıyoruz. Bu çalışmalar, sözlü çevirinin dilsel, kültürel, toplumsal ve göstergebilimsel boyutlarına disiplinlerarası bir bakış sunarak, yalnızca çeviribilim alanına değil; Türk dili, kültürü ve toplumu üzerine yapılan araştırmalara da değerli katkılar sağlayacaktır.
Bu doğrultuda, sözlü çeviri üzerine çalışan ulusal ve uluslararası akademisyenleri, araştırmacıları ve alanda aktif profesyonelleri, Haziran 2026 sayımıza katkıda bulunmaya davet ediyoruz. Özel sayıya, Türkiye’deki sözlü çeviri ortamlarında iletişim süreçlerinin, rollerin ve çeviri uygulamalarının nasıl şekillendiğini tartışan kuramsal veya uygulamalı çalışmalarla katkı sunabilirsiniz.
Araştırma konularının, aşağıdaki temalar çerçevesinde tasarlanması önerilmektedir; ancak farklı yaklaşımlar ve konular da değerlendirmeye alınacaktır.
-Sözlü çeviri ortamlarında Türkçenin söylem yapıları ve etkileşimsel stratejileri,
-Mahkeme, hastane, okul gibi kamusal hizmet alanlarında yürütülen sözlü çeviri pratikleri,
-Andaş ve ardıl çeviride, Türkçeye özgü zorluklar ve stratejiler,
-Göç, azınlıklar ve çokdillilik bağlamında sözlü çeviri uygulamaları,
-Sözlü çeviri eğitimi ve öğretiminde dilsel ve kültürel boyutlar,
- Çeviri etiği ve profesyonel normların Türkiye’deki sözlü çeviri uygulamalarına etkisi,
-Teknoloji destekli sözlü çeviri araçlarının kullanımı,
-Toplumsal kriz, afet ve acil durumlarda sözlü çevirmenin rolü.
Önemli Notlar:
Özel sayıya gönderilecek makaleler için son teslim tarihi 15 Mart 2026 olarak belirlenmiştir.
Yazıların künye bilgileri, dipnot sistemi ve kaynakça gösterim şekli internet sayfamızda bulunan makale yazım şablonuna göre hazırlanacaktır.
Call for Papers
Turkish Cultural Studies – June 2026 Special Issue on Interpreting Studies
Interpreting occupies a central position in bilingual and intercultural communication across a wide range of contexts, from everyday encounters to institutional interactions. In interpreting settings in Turkey, one of the working languages is predominantly Turkish, and these practices reflect the communicative, cultural, and social dynamics that emerge through the interaction of Turkish with other languages.
With this special issue, scheduled for publication in June 2026, we aim to bring together original studies that explore interpreting practices in Turkey across diverse genres and contexts. Adopting an interdisciplinary perspective on the linguistic, cultural, social, and semiotic dimensions of interpreting, these contributions will provide valuable insights not only for the field of Translation and Interpreting Studies but also for research on Turkish language, culture, and society.
In this regard, we invite national and international scholars, researchers, and professionals working in the field of interpreting to contribute to our June 2026 issue. Submissions may include theoretical or applied studies that examine how communicative processes, roles, and interpreting practices are shaped within interpreting settings in Turkey.
Suggested, though not exclusive, areas of research include the following themes; alternative approaches and topics will also be considered.
-Discourse structures and interactional strategies of Turkish in interpreting settings,
-Interpreting practices in public service domains such as courts, hospitals, and schools,
-Turkish-specific challenges and strategies in simultaneous and consecutive interpreting,
-Interpreting practices in the context of migration, minority communities, and multilingualism,
-Linguistic and cultural dimensions in interpreter training and education,
-Translation ethics and the impact of professional norms on interpreting practices in Turkey,
-Use of technology-assisted interpreting tools,
-The role of interpreters in social crises, disasters, and emergency situations.
Important Notes:
The deadline for submitting articles to the special issue is March 15, 2026.
The article's citation information, footnote system, and bibliography format will be prepared according to the article writing template available on our website.