A Qualitative Study on Spirituality in Marriage in the Context of Spiritual Counseling and Care

Year 2024, Issue: 10, 155 - 196, 30.12.2024

Halil İbrahim Özasma

https://doi.org/10.56432/tmdrd.1475219

Abstract

Spirituality plays a vital role in preserving core values such as love, respect, and loyalty within marital relationships. Recognized as a powerful therapeutic element, spirituality positively influences both marital and general interpersonal dynamics. Marital challenges not only disrupt spousal relationships but can also negatively affect broader social interactions and overall quality of life. When unresolved, such challenges may lead to severe and irreversible consequences. At this critical juncture, enhancing the effectiveness of spiritual counseling and care services and identifying the functional roles of spirituality in addressing marital issues can contribute significantly to problem-solving processes. Within the context of spiritual counseling and care, the importance of spirituality in marriage becomes increasingly evident. These services aim to fortify individuals' spiritual dimensions, fostering balance and a heightened sense of responsibility in marital relationships. The spiritual support offered through counseling and care strengthens spousal bonds, facilitates problem resolution, and empowers individuals to cope more effectively with adversities. This article aims to examine the functionality of spirituality in marriage to contribute to the field of spiritual counseling and care. Using a snow-ball sampling method (n=60), interviews were conducted with men (n=30) and women (n=30) who had been married for at least five years. Participants were asked how they define spirituality, how it contributes to their marriage, and its effectiveness in managing challenges. Data from these interviews were analyzed using content analysis. The findings revealed that participants defined spirituality under three primary themes: "religion," "value," and "religion/value." Furthermore, qualitative themes such as "preventing excess," "instilling trust and a sense of responsibility toward one’s spouse," "supporting marital continuity," and "providing resilience against adversities" emerged as key functions of spirituality in marriage. From the perspective of spiritual counseling and care, these findings underscore spirituality's role in strengthening spousal relationships and resolving marital challenges. Additionally, the results highlight how spiritual counseling and care services enhance spouses’ sense of responsibility and help individuals avoid negative behaviors in their marriages. These insights demonstrate the con-structive impact of spirituality in fostering healthier and more enduring marital relationships.

Keywords

Spiritual counseling and care, Marriage, Spirituality, Religion, Values

Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Bağlamında Evlilikte Maneviyat Üzerine Nitel Bir Araştırma

Abstract

Evlilikte maneviyat, eşler arasındaki sevgi, saygı ve sadakat gibi temel değerlerin korunmasında önemli bir rol oynamaktadır. Maneviyat, bireylerin hem evliliklerinde hem de genel ilişkilerinde pozitif etkisi olabilecek güçlü bir terapötik faktör olarak kabul edilmektedir. Evlilikte yaşanan sorunlar, bireylerin yalnızca eşleriyle olan ilişkilerini değil, diğer sosyal ilişkilerini ve genel yaşam kalitelerini de olumsuz etkileyebilir. Özellikle sorunlarla başa çıkılamadığında, evliliklerde ciddi ve geri dönüşü olmayan sonuçlar ortaya çıkabilmektedir. Bu noktada, manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerinin işlevselliğini artırmak ve evlilik sorunlarında maneviyatın işlevsel rollerini belirlemek, sorun çözme süreçlerine olumlu terapötik katkılar sağlayabilir. Manevi danışmanlık ve rehberlik bağlamında, maneviyatın evlilikteki önemi daha da belirginleşmektedir. Manevi danışmanlık ve rehberlik, bireylerin manevi boyutlarını güçlendirerek, onların evlilik ilişkilerindeki denge ve sorumluluk bilincini artırmayı amaçlamaktadır. Manevi danışmanlık ve rehberliğin sağladığı manevi destek, eşler arasındaki bağları kuvvetlendirerek olası sorunların çözümünü kolaylaştırmakta ve bireylerin olumsuzluklarla daha sağlıklı başa çıkmalarını sağlamaktadır. Bu bağlamda, manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerinin evliliklerde maneviyatın olumlu etkilerini artırıcı bir işlev üstlendiği görülmektedir. Bu makalenin amacı, manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerine katkı sağlaması açısından maneviyatın evlilikteki terapötik işlevselliğini incelemektir. Kartopu örnekleme (n=60) yöntemi kullanılarak en az beş yıldır evli olan er-kek (n=30) ve kadınlarla (n=30) görüşmeler yapılmıştır. Katılımcılara, maneviyatı nasıl tanımladıkları, maneviyatın evliliklerine hangi konularda katkı sağladığı ve karşılaştıkları problemlerle başa çıkmada ne ölçüde etkili olduğu sorulmuştur. Görüşmelerden elde edilen nitel veriler, içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmiştir. Sonuçlar, katılımcıların maneviyatı “din”, “değer” ve “din/değer” temaları al-tında tanımladığını ortaya koymuştur. Ayrıca, maneviyatın evlilikteki işlevleri arasında “aşırıya kaçmayı engelleme”, “eşin emanet olduğu bilincini verme”, “evliliğin devamına katkı sağlama” ve “olumsuzluklara karşı destek olma” gibi nitel temalar öne çıkmıştır. Manevi danışmanlık ve rehberlik alanı açısından değerlendirildiğinde ise bu nitel bulgular, maneviyatın eşler arasındaki ilişkiyi güçlendirdiği ve evlilik sorunlarının çözümüne pozitif katkı sağladığını göstermektedir. Elde edilen bu nitel sonuçlar, manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerinin evliliklerde sorumluluk bilincini artırdığı ve evli bireylerin olumsuz davranışlardan kaçınmalarına yardımcı olduğunu ortaya koymuştur.

Keywords

Manevi danışmanlık ve rehberlik, • Evlilik, Maneviyat, Din, Değerler

References

• Akarsu, Ş. K. (2018). Üniversite öğrencilerinin ilişki istikrarı ile sosyal ilgi, ilişkisel benlik saygısı ve maneviyatları arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Armstrong, T. D. (1995). Exploring spirituality: The development of the Armstrong Measure of Spirituality. In R. L. Jones (Ed.), Handbook of Tests and Measurements for Black Populations-2. (pp. 105-115). Cobb and Henry.
• Balbuena, L., Baetz, M., Bowen, R. (2013). Religious attendan-ce, spirituality, and major depression in Canada: A 14-year follow-up study. The Canadian Journal of Psychiatry, 58(4), 225-232.
• Benner, D. G. (1989). Toward a psychology of spirituality: Implications for personality and psychotherapy. Journal of Psychology and Christianity, 5, 19–30.
• Blot P. (2011). Religion and spiritualit. In Bouckaert L., Zsol-nai L. (eds) Handbook of Spirituality and Business. Palgrave Macmillan.
• Bohecker, L., Schellenberg, R., Silvey, J. (2017). Spirituality and religion: The ninth cacrep core curriculum area. Counseling and Values, 62(2), 128-143.
• Borges, M. S., Santos, M. B. C., Pinheiro, T. G. (2015). Social representations about religion and spirituality. Revista Brasileira de Enfermagem, 68(4), 524-31.
• Boztilki, M., & Ardıç, E. (2017). Maneviyat ve sağlık. Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 3, 39–45.
• Chee, K. (2002). The heart of leaders: Spirituality in educational administration. Paper presented at the Linking Research to Educational Practice II Symposium at the University of Calgary.
• Chida Y., Steptoe A., Powell L. H. (2009). Religio-sity/spirituality and mortality: A systematic quantitative review. Psychother Psychosom, 78(2), 81–90.
• Dağcı, A. (2020), Huzurevi yaşlılarının manevi gereksinimlerinin belirlenmesi ve değer odaklı manevi bakım programının umut, psikolojik iyi oluş ve Tanrı algısı düzeyleri üzerindeki etkililiğinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Delgado, C. (2005). A discussion of the concept of spirituality. Sage Journals, 18(2), 157-162.
• Doyle, D. (1992). Have we looked beyond the physical and psychosocial? Journal of Pain Symptom Management, 7(5), 302–311.
• Düzgüner, S. (2013). Maneviyat algısı ve diğerkâmlıkla ilişkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dyson, J., Cobb, M., Forman, D. (1997). The meaning of spiri-tuality: A literature review. Journal of Advanced Nursing, 26 (6), 1183-1188.
• Elkins, D. N., Hedstrom, L. J., Hughes, L. L., Leaf, J. A., & Saunders, C. (1988). Toward a humanistic-phenomenological spirituality: Definition, description, and measurement. Journal of Humanis-tic Psychology, 28(4), 5-18.
• Erşahin, Z., Boz, N. (2018). Urban spirituality: Need for con-nectedness and communication. İdeal Kent, 9(25), 762 –781.
• Fahlberg, L. (1991). Exploring spirituality and consciousness with an expanded science: Beyond the ego with empiricism, pheno-menology, and contemplation. American Journal of Health Promo-tion, 5(4), 273-281.
• Fallot, R. D. (2007). Spirituality and religion in recovery: Some current issues. Psychiatric Rehabilitation Journal, 30(4), 261–270.
• Fisher, J. (2011). The four domains model: Connecting spirituality, health and well-being. Religions, 2, 17-28.
• Göcen, G. (2016). Qualitatively exploring the relationship among gratitude, spirituality and life satisfaction in Turkish-Muslim children. Spiritual Psychology and Counseling, 1(2),189–208.
• Hall, C. R., Dixon, W. A., Mauzey, E. D. (2011). Spirituality and religion: Implications for counselors. Journal of Counseling & Development, 82(4), 504-507.
• Hardt J. (2017). Spirituality as a mediator between adult depression and anxiety and childhood experiences: A model based on ordered sequences of regressions. Scientific Journal of Depression and Anxiety, 1(1), 14-19.
• Harrison, M. O., Koenig, H. G., Hays, J. C., Eme-Akwar, A. G., Pargament, K. L. (2001). The epidemiology of religious coping: A review of recent literatüre. International Review of Psychiatry, 13(2), 86-93.
• Hart, T. (1994). Hidden spring: The spiritual dimension of therapy. Paulist Press.
• Horozcu, Ü. (2010). Tecrübî araştırmalar ışığında dindarlık ve maneviyat ile ruhsal ve bedensel sağlık arasındaki ilişki. Milel ve Ni-hal, 7(1), 209-240.
• Huitt, W. & Robbins, J. (2003). An introduction to spiritual development. Paper presented at the 11th Annual Conference: Applied Psychology in Education, Mental Health, and Business, Valdosta, GA.
• Karlık, Z., & Kula, N. (2022). Manevi danışmanlık ve rehberlikte krize müdahale yaklaşımları. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 5, 99-128.
• King, U. (1992). Spirituality, society and culture. Way Supple-ment, 73, 14-23.
• Koç, M. (2012). Manevi-[psikolojik]-danışmanlık ile ilgili Batı’da yapılan bilimsel çalışmaların tarihi ve literatürü (1902-2010) üzerine bir araştırma-I. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12(2), 201-237.
• Koenig, H. G. (2012). Religion, spirituality, and health: The research and clinical implications. International Scholarly Research Noti-ces, 1, 278730.
• Lepherd, L. (2015). Spirituality: Everyone has it, but what is it? International Journal of Nursing Practice, 21, 566–574
• Lynch, C. P., Tejada, M. A. H., Strom, J. (2012). Association between spirituality and depression in adults with type 2 Diabetes. Sage Journals, 38 (3), 427-435.
• Miller, W. R. (2003). Spirituality, religion and health. American Psychologist, 58(1), 24-25.
• Müftüler, H. G. (2016). Modernleşme sürecinde yaşlılık açısından kurumsallaşma ve maneviyat. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Niekerk, B. (2018). Religion and spirituality: What are the fundamental differences? Teologiese Studies, 74(3), 1-11.
• Özdoğan, Ö. (2000). İnsan-kutsal kitap ilişkisi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 41(1), 293-308.
• Özdoğan, Ö. (2006a). İnsanı anlamaya yönelik bir yaklaşım: Pastoral psikoloji. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 47(2), 127-141.
• Özdoğan, Ö. (2006b). Mutluluğu seçiyorum. Özdenöze Yayınları.
• Özdoğan, Ö. (2008). İnsana manevi-psikolojik yaklaşım. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 49(2), 77-102.
• Özdoğan, Ö. (2009). Aşkın yanımız maneviyat. Özdenöze Yayınları.
• Pargament, K. L. (1996). Religious methods of coping: Reso-urces for the conservation and transformation of significance. In E. P. Shafranske (Ed.), Religion and the Clinical Practice of Psychology (pp. 215–239). American Psychological Association.
• Pargament, K. L. (1999). The psychology of religion and spiri-tuality? Yes and no. International Journal for the Psychology of Religion, 9, 3-16.
• Penha, R. M. Silva, M. J. P. (2012). Meaning of spirituality for critical carenursing. Texto e Contexto Enfermagem, 21(2), 260-278.
• Pesut, B., Fowler, M., Taylor, E. J., Reimer-Kirkham, S., Sawatzky, R. (2008). Conceptualising spirituality and religion for healthcare. Journal of Clinical Nursing, 17(21), 2803-2810.
• Peteet, J. R., Balboni, M. J. (2013). Spirituality and religion in oncology. A Cancer Journal for Clinician, 63, 280–289.
• Puchalski C. M., Lunsford, B., Harris M. H., Miller, R. T. (2006). Interdisciplinary spiritual care for seriously ill and dying patients: A collaborative model. Cancer J. Sep-Oct, 12(5), 398-416.
• Puchalski, C. M. (2012). Spirituality in the cancer trajectory. Annals of Oncology, 23(3), 49–55.
• Puchalski, C. M., Blatt B., Kogan M., Butler, A. (2014). Spirituality and health: The development of a field. Academic Medicine, 89(1), 10-16.
• Puchalski, C., Virani, R., Baird, P., Handzo, G., Prince-Paul, M., Pugliese, K. (2009). Improving the quality of spiritual care as a dimension of palliative care: The report of the consensus conferen-ce. Journal of Palliative Medicine, 12(10), 885-904.
• Schlehofer, M. M., Omoto, A. M., Adelman, J. R. (2008). How do religion and spirituality differ? Lay definitions among older adults. Journal for the Scientific Study of Religion, 47(3), 411-425.
• Schweitzer, F. (2006). Differences between religion and spirituality in children and adolescents. In Dowling, E. M and Scarlett, W. G (Eds.) Encyclopedia of Religious and Spiritual Development. Sage Publications.
• Shafranske, E. P., Gorsuch, R. L. (1984). Factors associated with the perception of spirituality in psychotherapy. Journal of Trans-personal Psychology, 16(2), 231–241.
• Siddall, P. J., Lovell, M., MacLeod, R. (2015). Spirituality: What is its role in pain medicine? Pain Medicine, 16(1), 51–60.
• Spilka, B., McIntosh, D.N. (1996). Religion and spirituality: The known and the unknown. American Psychological Association Annual Conference, Toronto, Canada.
• Steiger N., Lipson, J. (1985) Self care nursing: Theory and practice. Brady Communications.
• Streib, H., Hood, R. (2011). Spirituality as privatized experience-oriented religion: Empirical and conceptual perspectives. Implicit Religion, 14 (4), 433–453.
• Tart, C. (1975). Introduction. In Tart C. T. (Ed), Transpersonal Psychologies (pp. 3-7). Harper & Row.
• Thoresen C. E., Harris A. H. S. (2002). Spirituality and health: What’s the evidence and what’s needed?. Annals of Behavioral Medicine, 24, 3–13.
• Thoresen, C. E. (1998). Spirituality, health and science. In S. Roth Roemer, S. R. Kurpius, & C. Carmin (Eds.), The Emerging Role of Counseling Psychology in Health Care. (pp. 409–431). Norton.
• Toprak, Y. (2017). Maneviyat, yaşam amaçları ve iyi oluş arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Uçar, M. (2017). Yaşlılarda yaşam kalitesi ile spiritüalite (maneviyat) arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Vahon, M., Fillion, L., Achille, M. (2009). A Conceptual analysis of spirituality at the end of life. Journal of Palliative Medicine, 12(1), 53-59.
• Vaughan, F. (1991). Spiritual issues in psychotherapy. Journal of Transpersonal Psychology, 23(2), 105-119.
• Weaver, I, R., Cotrell, H. (1992). A nonreligious spirituality that causes students to clarity their values and to respond with pas-sion, Education, 112(3), 426.
• Weber, S. R., Pargament, K. L. (2014). The role of religion and spirituality in mental health. Current Opinion in Psychiatry, 27, 358–363.
• Westgate, C. E. (1996). Spiritual wellness and depression. Journal of Counseling and Development, 75, 26-35.
• Yapıcı, A. (2018). Eşlerin dinsel algı ve yaşayışına göre evlilik-te dindarlık ve maneviyat: Huzur mu, kusur mu? Turkish Studies, 13(2), 79-106.
• Yazgan, E. Ö. (2014). Kemoterapi alan kanser hastalarında dini inanç ve maneviyatın depresyon düzeyi ve yaşam kalitesine etkisinin belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Zinnbauer, B. J., Pargament, K. L., Cole, B., Rye, M. S., But-ter, E. M., Belavich, T. G., Hipp, K. M., Scott, A. B., Kadar, J. L. (1997). Religion and spirituality: Unfuzzying the fuzzy. Journal for the Scientific Study of Religion, 36(4), 549-564.
• Zinnbauer, Brian, J., Pargament, Kenneth. L. (2002). Captu-ring the meanings of religiousness and spirituality: One way down from a definitional tower of babel. Research in the Social Scientific Study of Religion, 13, 23-54.