Research Article
BibTex RIS Cite

Spiritual Counseling and Care Services for Youth: A Qualitative Study from the Perspective of Spiritual Counselors

Year 2024, Issue: 10, 131 - 154, 30.12.2024
https://doi.org/10.56432/tmdrd.1489429

Abstract

Spiritual counseling are care for youth is a service area aimed at supporting the religious and spiritual development of young people. In Turkey, spiritual counseling efforts for youth are conducted through structures established by the Presidency of Religious Affairs and through protocols with various institutions. Since 2015, spiritual counseling services have also been provided in dormitories under the Credit Dormitories Institution through a protocol with the Ministry of Youth and Sports. This study examines the spiritual counseling activities conducted in GSB-affiliated dormitories. Structured survey forms were distributed to 80 spiritual counselors—60 men and 20 women—to investi-gate the implementation of these activities and identify key problem areas. Accordingly, the study aims to explore the quality and challenges of spiritual counseling services conducted in KYK dormitories. The study adopts a qualitative case study design, utilizing structured survey techniques as the data collection tool. The data were analyzed descriptively. According to the findings, spiritual counseling activities in KYK dormitories generally include individual counseling, group activities, events, and various religious practices. Notable examples of such activities include discussions with religious, social, and cultural content, book-reading workshops, conferences, youth camps and excursions, breaking the fast and breakfast gatherings, mosque meetups, writing workshops, Qur’an readings, and sports activities. Although the majority of these activities occur within student dormitories, other locations, such as mosques and youth centers, are also utilized. The data indicate that, while in-service training is provided to spiritual counselors at the beginning of each academic term by DIB, this training is neither regular nor systematic. Based on the data obtained, the problems in spiritual counseling and care activities were identified as follows: (i) challenges faced by spiritual counselors in obtaining sufficient funding for their work with youth, as adequate financial resources are not provided by the two institutions; (ii) lack of a sense of institutional belonging among spiritual counselors, and the differences in institutional operations and procedures between the two organizations, which complicate the delivery of services; (iii) inadequate specialized training and lack of sufficient knowledge and skills in the field among spiritual counselors; (iv) deficiencies in communication with youth.

References

  • Aune, K., Guest, M., & Law, J. (2019). Chaplains on campus: Chaplains on campus understanding chaplaincy understanding chaplaincy in uk univer-sities. UK: Research Centre.
  • Ayhan, H. (2014). Türkiye’de din eğitimi. Dem Yayınları.
  • Ayten, A., & Düzgüner, S. (2020). Manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri temel bilgiler kılavuzu. Diyanet İşleri Başkanlığı.
  • Baygeldi, M. R. (2018). Türkiye’de modern sorunlara dini bir çözüm olarak manevi danışmanlık uygulaması. Seta Raporu, 234, 1-36.
  • Bozkaya, T. (2023). Pozitif psikolojinin manevi danışmanlıkta kullanımı açısından affedicilik erdemi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 10(2), 768-796.
  • Düzgüner, S. & Soykök, M. (2020). Gençlere yönelik manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri. Diyanet İşleri Başkanlığı.
  • Ekici, K. (2022). Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından uygulanan gençliğe değer projesinin din eğitimi kapsamında değerlendirilmesi. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi, 17, 38-66.
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri. Anı Yayıncılık.
  • Faix, T. (2014). Semantics of faith. Methodology and results regarding young people’s ability to speak about their beliefs. Journal of Empirical Theology, 27, 36-56.
  • James, W. (1996). The varieties of religious experience: A study in human nature. Karbon Kitaplar. Jung, C. G. (2018). Kişiliğin gelişimi (çev. D. Olgaç). Pinhan Yayıncılık.
  • Kinnaman, D. (2016). The state of youth ministry: How churches reach today’s teens - and what parents thinks about it. Barna Group.
  • Koç, M. (2021). Diyanet İşleri Başkanlığı’nın öğrenci yurtları ve gençlik merkezlerindeki manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri (2013-2021): Sınırlılıklar ve bir eğitim programı önerisi. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 3, 135-201.
  • Köylü, M. & Oruç, C. (2023). Gençlik dönemi din eğitimi. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Kutsal Kitap (Tevrat-Zebur-İncil). (2016). Kitabı Mukaddes.
  • Memiş, H. (2018). Manevi danışmanlık uygulamalarının ergenlerin ergenlik sorunlarıyla başa çıkma düzeylerine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sabahattin Zaim Üniversitesi.
  • Nouwen, H. J. M. (1969). Training for the campus ministry. Pastoral Psychology, 20(3), 27-38.
  • Ok, Ü. & Gören, A. B. (2023). Kampüste manevi bakım: İngiltere örneği ve Türkiye için çıkarımlar. İbn Haldun Çalışmaları Dergisi, 8(1), 1-40.
  • Ok, Ü. (2012). Dini danışmanlık: Tanım ve tarihi. [içinde] Dini danışmanlık ve din hizmetleri. (ss. 37-58). Gündüz Yayınları.
  • Orgino, A. A. (2021). Youth counseling as pastoral care. Catholic Faculty of Theology Leopold-Franzens University, Innsbruck.
  • Özmen-Yaylak, M. (2021). Almanya’da manevi danışmanlık ve rehberlik modelleri üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Santrock, J. (2015). Adolescence. McGraw Hill.
  • Siddiqui, A. (2007). Islam at universities in England: Meeting the needs and investing in the future. Islamic Studies, 46(4), 559-570.
  • Söylev, Ö. F. (2014). Türkiye’de dini danışma ve rehberlik: Alanları, imkânları ve yöntemleri (Diyanet İşleri Başkanlığı Örneği). (Yayınlanmış Dok-tora Tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Su, M. (2023). Yaygın din eğitimi bağlamında kilise gençlik çalışmaları: Katolik Kilisesi örneği. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergi-si, 28(2), 153-166.
  • Şirin, T. (2015). Dini danışma ve rehberlik: İhsan modeli manevi danışmanlık. MİM Danışmanlık, Eğitim ve Yayıncılık.
  • Vinding, N. V. (2021). An American example of Islamic chaplaincy education for the European context. Religions 12, 969.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.

Gençlere Yönelik Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Hizmetleri: Manevi Danışmanlar Perspektifinden Nitel Bir Araştırma

Year 2024, Issue: 10, 131 - 154, 30.12.2024
https://doi.org/10.56432/tmdrd.1489429

Abstract

Gençlere yönelik manevi danışmanlık ve rehberlik, gençlerin dini ve manevi gelişimlerini desteklemeyi amaçlayan bir hizmet alanıdır. Türkiye’de gençlere yönelik manevi danışmanlık ve rehberlik çalışmaları, Diyanet İşleri Başkanlığının koordinasyonunda ve çeşitli kurumlarla yaptığı iş birliği protokolleri aracılığıyla sürdürülmektedir. Gençlik ve Spor Bakanlığı ile yapılan protokolle de 2015 yılından itibaren Kredi Yurtlar Kurumu öğrenci yurtlarında manevi danışmanlık ve rehberlik çalışmalarına başlamıştır. Bu makalede, KYK yurtlarında manevi danışmanlık ve rehberlik biriminde yapılan çalışmalar ele alınmıştır. 60 erkek, 20 kadın olmak üzere 80 manevi danışmana yapılandırılmış anket formu kullanılarak, alandaki çalışmaların nasıl yürütüldüğü ve problem alanları tespit edilmeye çalışılmıştır. Buna bağlı olarak araştırma, KYK yurtlarında gerçekleştirilen manevi danışmanlık ve rehberlik çalışmalarının niteliğini ve problemlerini incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma nitel desende bir durum çalışması olarak hazırlanmış, veri toplama aracı olarak ise yapılandırılmış anket tekniği kullanılmıştır. Araştırma verileri, betimsel olarak temalara göre analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen verilere göre; KYK yurtlarında yürütülen manevi danışmanlık ve rehberlik çalışmaları genellikle bireysel danışmanlık, grup çalışmaları, etkinlikler ve çeşitli dini faaliyetler olarak gerçekleştirilmektedir. Örnek olarak dini, sosyal ve kültürel içerikli sohbetler, kitap okuma atölyeleri, konferanslar, gençlik kamp ve gezileri, iftar ve kahvaltı programları, cami buluşmaları, yazarlık atölyeleri, Kur’an okumaları ve sportif faaliyetler gibi çalışmalar, bu bağlamda yapılan önemli etkinliklerdir. Çalışmalar, büyük oranda öğrenci yurtlarında yapılmakla birlikte cami ve gençlik merkezleri gibi farklı mekânlar da kullanılmaktadır. Araştırma verilerine göre DİB tarafından, manevi danışmanlara yönelik her eğitim-öğretim dönemi başında hizmet içi eğitim verilmekle birlikte bu eğitimler, düzenli ve sistematik değildir. Elde edilen veriler doğrultusunda manevi danışmanlık ve rehberlik faaliyetlerindeki problemler ise ‘(i) manevi danışmanların gençlere yönelik yürütmüş oldukları çalışmalarda ödenek konusunda sıkıntı yaşamaları ve iki kurum tarafından yeterli maddi imkânın sağlana-maması; (ii) manevi danışmanların kuruma karşı aidiyet bilincinin oluşmaması ve iki kurum arasındaki kurumsal işleyiş farklılığının ve prosedürlerin hizmetleri zorlaştırması; (iii) manevi danışmanların özel alan formasyonunun yetersiz olması ve uzmanlık konusunda yeterli bilgi ve beceriye sahip olmaması; (iv) gençlerle iletişim eksiklerinin olması’ şeklinde bulgulanmıştır.

References

  • Aune, K., Guest, M., & Law, J. (2019). Chaplains on campus: Chaplains on campus understanding chaplaincy understanding chaplaincy in uk univer-sities. UK: Research Centre.
  • Ayhan, H. (2014). Türkiye’de din eğitimi. Dem Yayınları.
  • Ayten, A., & Düzgüner, S. (2020). Manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri temel bilgiler kılavuzu. Diyanet İşleri Başkanlığı.
  • Baygeldi, M. R. (2018). Türkiye’de modern sorunlara dini bir çözüm olarak manevi danışmanlık uygulaması. Seta Raporu, 234, 1-36.
  • Bozkaya, T. (2023). Pozitif psikolojinin manevi danışmanlıkta kullanımı açısından affedicilik erdemi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 10(2), 768-796.
  • Düzgüner, S. & Soykök, M. (2020). Gençlere yönelik manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri. Diyanet İşleri Başkanlığı.
  • Ekici, K. (2022). Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından uygulanan gençliğe değer projesinin din eğitimi kapsamında değerlendirilmesi. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi, 17, 38-66.
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri. Anı Yayıncılık.
  • Faix, T. (2014). Semantics of faith. Methodology and results regarding young people’s ability to speak about their beliefs. Journal of Empirical Theology, 27, 36-56.
  • James, W. (1996). The varieties of religious experience: A study in human nature. Karbon Kitaplar. Jung, C. G. (2018). Kişiliğin gelişimi (çev. D. Olgaç). Pinhan Yayıncılık.
  • Kinnaman, D. (2016). The state of youth ministry: How churches reach today’s teens - and what parents thinks about it. Barna Group.
  • Koç, M. (2021). Diyanet İşleri Başkanlığı’nın öğrenci yurtları ve gençlik merkezlerindeki manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri (2013-2021): Sınırlılıklar ve bir eğitim programı önerisi. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 3, 135-201.
  • Köylü, M. & Oruç, C. (2023). Gençlik dönemi din eğitimi. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Kutsal Kitap (Tevrat-Zebur-İncil). (2016). Kitabı Mukaddes.
  • Memiş, H. (2018). Manevi danışmanlık uygulamalarının ergenlerin ergenlik sorunlarıyla başa çıkma düzeylerine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sabahattin Zaim Üniversitesi.
  • Nouwen, H. J. M. (1969). Training for the campus ministry. Pastoral Psychology, 20(3), 27-38.
  • Ok, Ü. & Gören, A. B. (2023). Kampüste manevi bakım: İngiltere örneği ve Türkiye için çıkarımlar. İbn Haldun Çalışmaları Dergisi, 8(1), 1-40.
  • Ok, Ü. (2012). Dini danışmanlık: Tanım ve tarihi. [içinde] Dini danışmanlık ve din hizmetleri. (ss. 37-58). Gündüz Yayınları.
  • Orgino, A. A. (2021). Youth counseling as pastoral care. Catholic Faculty of Theology Leopold-Franzens University, Innsbruck.
  • Özmen-Yaylak, M. (2021). Almanya’da manevi danışmanlık ve rehberlik modelleri üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Santrock, J. (2015). Adolescence. McGraw Hill.
  • Siddiqui, A. (2007). Islam at universities in England: Meeting the needs and investing in the future. Islamic Studies, 46(4), 559-570.
  • Söylev, Ö. F. (2014). Türkiye’de dini danışma ve rehberlik: Alanları, imkânları ve yöntemleri (Diyanet İşleri Başkanlığı Örneği). (Yayınlanmış Dok-tora Tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Su, M. (2023). Yaygın din eğitimi bağlamında kilise gençlik çalışmaları: Katolik Kilisesi örneği. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergi-si, 28(2), 153-166.
  • Şirin, T. (2015). Dini danışma ve rehberlik: İhsan modeli manevi danışmanlık. MİM Danışmanlık, Eğitim ve Yayıncılık.
  • Vinding, N. V. (2021). An American example of Islamic chaplaincy education for the European context. Religions 12, 969.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
There are 27 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Psychology of Religion
Journal Section Research Articles
Authors

Mehmet Su 0000-0001-9037-8901

Publication Date December 30, 2024
Submission Date May 24, 2024
Acceptance Date October 19, 2024
Published in Issue Year 2024 Issue: 10

Cite

APA Su, M. (2024). Gençlere Yönelik Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Hizmetleri: Manevi Danışmanlar Perspektifinden Nitel Bir Araştırma. Türk Manevi Danışmanlık Ve Rehberlik Dergisi(10), 131-154. https://doi.org/10.56432/tmdrd.1489429

Turkish Journal for the Spiritual Counselling and Care (TJSCC) is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).