Bu çalışma, Ortadoğu’da
meydana gelen sistemik değişimden yola çıkarak Suriye krizi bağlamında 2011-2015
yılları arasında kurulan ittifakları kuramsal bir bakış açısıyla incelemektedir.
Bu sistemik değişimin miladı, Obama yönetiminin seleflerinden farklılaşan dış
politika yaklaşımına dayanmaktadır. Obama doktrini olarak isimlendirilen yeni
dış politika, kriz alanlarına yönelik sorumluluk üstlenmekten kaçınma ve bu
sorumluluğu daha çok bölgesel aktörlere yükleme anlayışı üzerine inşa
edilmiştir. Sistemik değişimle birlikte bölgesel güç dağılımının devlet
davranışlarında belirleyici olması, bu davranışlardan biri olan ittifakların
yeni sistemik özellikler ışığında tanımlanmasını zaruri kılmaktadır. Bu bağlamdan
hareketle çalışma, Suriye örneği üzerinden yeni sistemik sınırlar içerisinde
kurulan ittifakların ardında yatan kaygının güvenlik merkezli olduğu iddia
etmektedir.
İttifaklar Suriye Krizi Obama Doktrini Çok Kutuplu Sistem Tehdit Dengesi
This study examines the alliances established between 2011-2015 in the
context of the Syrian crisis from the theoretical perspective of considering
the systemic change that took place in the Middle East. The milestone of this
systemic change is based on a foreign policy approach that differs from the
predecessors of the Obama administration. The new foreign policy, called as the
Obama doctrine, is built on an understanding of avoidance of responsibility for
crisis areas and a sense of putting the responsibility on regional actors. The
fact that regional power distribution with systemic change is determinative of
state behavior makes it necessary to identify alliances which are one of these behaviors, in the light of new systemic
features. Starting from this context the study asserts that the concern lies
behind the alliances established within the new systemic borders over the
Syrian example is security oriented.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
Kabul Tarihi | 12 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 1 |
TOÇD'nde yayınlanan makaleler Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.