Rejim Güvenliği ve Tunus Dış Politikası

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 2, 103 - 135, 29.12.2017

Selim Dursun

https://doi.org/10.26513/tocd.339290

Cited By: 1

Öz

Bu çalışma rejim
güvenliği ve Tunus dış politikası arasındaki ilişki hakkındadır. Devletlerin
dış politika davranışlarının açıklanmasında devlet düzeyindeki yaklaşımlar, dış
politika davranışlarını iç değişkenlerle açıklama iddiasındadır. Devlet
düzeyindeki yaklaşımlardan birisi de rejim güvenliğinin dış politikaya etkisi
üzerinedir. Bu yaklaşıma göre devletler, rejim güvenliğine yönelik tehditleri
birincil tehdit olarak algılar ve dış politika enstrümanlarını kullanarak bu
tehditleri dengelemeye çalışır. Çalışma bu argümanı sınamak için Tunus dış
politikası örnek olayını kullanır. Örnek olayda Tunus rejiminin yapısı ve
işleyişi, rejim güvenliğine tehdit olarak algılanan Tunus İslami hareketinin
gelişimi ve dış politika davranışları mevcut verilerle incelenir. Çalışma,
örnek olayın Tunus dış politikası yapımı üzerinde rejim güvenliğinin etkili
olduğu öngörüsünü doğruladığı sonucuna ulaşır.

Anahtar Kelimeler

Rejim Güvenliği, İç Tehditler, Dış Politika, Tunus İslami Hareketi, Tunus Dış Politikası

Regime Security and Tunisian Foreign Policy

Öz

This study is
about the relationship between regime security and Tunisian foreign policy.
State-level approaches to explaining foreign policy behavior of states claim to
explain foreign policy behavior with internal variables. One of the approaches
at the state level is about the effect of regime security on foreign policy.
According to this approach, states perceive the threats to regime security as
the primary threat and try to balance these threats with foreign policy
instruments. The study uses Tunisian foreign policy case study to test this
argument. In case study, the structure and operation of the Tunisian regime,
the development of the Tunisian Islamic movement, perceived as a threat to
regime security, and foreign policy behaviours are examined. The study
concludes that the case confirms that regime security is effective on Tunisia's
foreign policy making.

Anahtar Kelimeler

Regime Security, Internal Threats, Foreign Policy, Tunisian Islamic Movement, Tunisian Foreign Policy.

Kaynakça

• Amy Aisen Kallander, “‘Friends of Tunisia’: French Economic and Diplomatic Support of Tunisian Authoritarianism”, The Making of the Tunisian Revolution: Contexts, Architects, Prospects, Nouri Gana (ed.), Edinburgh: Edinburgh University Press 2013, s. 103-124.
• Christopher Alexander, Tunisia: Stability and Reform in the Modern Maghreb, London: Routledge 2016.
• Curtis R. Ryan, Regime Security and Jordanian Foreign Policy, Gainesville: University Press of Florida 2009.
• Emma C. Murphy, Economic and Political Change in Tunisia: From Bourguiba to Ben Ali, London: Macmillan 1999.
• Eric A. Miller ve Arkady Toritsyn, “Bringing the Leader Back In: Internal Threats and Alignment Theory in the Commonwealth of Independent States”, Security Studies, 2005, Cilt 14, No 2, s. 325–363.
• Eric Reidy, “Tunisia’s new government shifts foreign policy”, 24.04.2015, http://www.al-monitor.com/pulse...
• Fatih Okumuş, “Nahda tecrübesi ve İslami hareketin geleceği”, Anadolu Ajansı, 17.06.2016.
• H. Rumeysa Dursun, “Tunus’ta Otoriter Yönetim ve İslamcı Hareketin Doğuşu: Burgiba Dönemi Üzerine Bir Değerlendirme (1956-1987)”, Türkiye Ortadoğu Çalışmaları Dergisi, 2017, Cilt 4, Sayı 1, s. 132-157.
• John L. Esposito, Tamara Sonn ve John O. Voll, Islam and Democracy after the Arab Spring, Oxford: Oxford University Press 2016.
• Kenneth Perkins, “Playing the Islamic Card: The Use and Abuse of Religion in Tunisian Politics”, The Making of the Tunisian Revolution: Contexts, Architects, Prospects, Nouri Gana (ed.), Edinburgh: Edinburgh University Press 2013, s. 58-80.
• Levent Baştürk, “1992 Cezayir Darbesi: Rekabetçi Otoriter Rejimin Doğuşu”, Ortadoğu Analiz, 2016, Cilt 8, Sayı 76, s. 58-60.
• Lotfi Ben Rejeb, “United States Policy towards Tunisia: What New Engagement after an Expendable ‘Friendship’?”, The Making of the Tunisian Revolution: Contexts, Architects, Prospects, Nouri Gana (ed.), Edinburgh: Edinburgh University Press 2013, s. 81-102.
• M. Şükrü Hanioğlu, “Tunus’tan alınacak ders”, Sabah, 09.02.2014.
• Marion Boulby, “The Islamic Challenge: Tunisia since Independence”, Third World Quarterly, 1988, Cilt 10, No 2, s. 590-614.
• Michael N. Barnett ve Jack S. Levy, “Domestic Sources of Alliances and Alignments: The Case of Egypt, 1962-73” International Organization, 1991, Cilt 45, No 3, s. 369-395. Pia Christina Wood, “French Foreign Policy and Tunisia: Do Human Rights Matter?”, Middle East Policy, 2002, Cilt 9, No 2, s. 92-110.
• Randall L. Schweller, “Unanswered Threats: A Neoclassical Realist Theory of Underbalancing”, International Security, 2004, Cilt 29, No 2, s. 159-201.
• Raşid Gannuşi, “From Political Islam to Muslim Democracy: The Ennahda Party and the Future of Tunisia” Foreign Affairs, September/October 2016, s. 58-67.
• Raşid Gannuşi, Laiklik ve Sivil Toplum, İstanbul: Mana Yayınları 2015.
• Richard J. Harknett ve Jeffrey A. Vandenberg, “Alingment Theory and Interrelated Therats: Jordan and the Persian Gulf Crisis”, Security Studies, 1997, Cilt 6, No 3, s. 112-153.
• Richard Jackson, “Violent Internal Conflict and the African State: Towards a Framework of Analysis”, Journal of Contemporary African Studies, 2002, Cilt 20, No.1, s. 29-52.
• Rory McCarthy, “Re-thinking secularism in post-independence Tunisia” Journal of North African Studies, 2014, Cilt 9, No 5, s. 733-750.
• Sami Brahem, “Let Tunisia Build a Democracy, Free from French Interference”, 17.02.2013, https://www.theguardian.com/commentisfree...
• Sarah Souli, “After Obama, what comes next for US-Tunisia ties?”, 28.09.2016, http://www.al-monitor.com/pulse...
• Stefan Simons, “Dumping Old Friends: France Makes Awkward U-Turn on Tunisia Policy”, 20.01.2011, http://www.spiegel.de/international...
• Steven R. David, “Explaining Third World Alignment,” World Politics, 1991, Cilt 43, No 2, s. 233-256.
• “Şükrü Belayid suikastı Tunus sokaklarını karıştırdı”, BBC Türkçe, 06.02.2013.
• “Tunus: iki suikast, tek silah”, BBC Türkçe, 26.07.2013.
• “Tunus’ta cumhurbaşkanlığı yarışı”, Aljazeera Türk, 21.12.2014.
• “Tunus’un yeni cumhurbaşkanı laik aday Es Sebsi”, BBC Türkçe, 22.12.2014.
• “Tunus’ta koalisyon anlaşması”, Aljazeera Türk, 22.11.2011.
• “Tunus’ta laik Nida Partisi resmen galip”, BBC Türkçe, 30.10.2014.
• “Tunus’ta nihai sonuçlar açıklandı”, Anadolu Ajansı, 27.10.2011.
• “Tunus’ta yeni anayasa yürürlüğe girdi”, Aljazeera Türk, 27.01.2014.
• Veysel Ayhan, “Tunus İsyanı: Arapların Devrim Ateşini Yakması”, Ortadoğu Etütleri, 2012, Cilt 3, No 2, s. 59-93. Vish Sakthivel, “Taking Stock of U.S. Policy Options in Algeria, Morocco, and Tunisia”, 09.09.2016, https://www.fpri.org/article...