Purpose: To explain the importance of paradigms in the philosophy of nursing science.
Materials and Methods: In this review, studies in national and international databases were used.
Results: Paradigms are mechanisms that bridge the knowledge requirements of a discipline and the systems for producing that knowledge. The metaparadigms of nursing theorists are based on shared values and assumptions about key concepts of people, environment, health/illness, and nursing. The various paradigms are characterized by ontological, epistemological, and methodological differences in their approach. Such differences shape the conceptualization, methodology and the contributions made in the construction of disciplinary knowledge. This discipline-specific knowledge reflects philosophical perspectives embedded in ontological, epistemological, and methodological processes that frame the ethical approach of nursing to the human-universe-health/disease process. However, it is unreasonable to guide contemporary nursing research and practice on an outdated knowledge base. Therefore, it is necessary to keep paradigms within philosophy of nursing sciences up to date, which will help guide research on contemporary nursing phenomena in certain nursing research and practice areas.
Conclusion: The paradigms used in various studies in the literature, nursing science, philosophy and the evolution of paradigms on disciplinary development, contemporary nursing paradigms, and the integrative strategies of theorists and theorists that need this disciplinary development are emphasized. As a result, it is suggested that nurse scientists reconstruct old nursing paradigms and use contemporary paradigms in nurses' education, care and practices.
Amaç: Hemşirelik bilim felsefesinde paradigmaların önemini açıklamaktır.
Gereç ve Yöntem: Bu derlemede, ulusal ve uluslararası veri tabanlarındaki araştırmalardan yararlanılmıştır.
Bulgular: Paradigmaları, bir disiplinin bilgi gereksinimleri ve bu bilgiyi üretme sistemleri arasında köprü kuran mekanizmalar olarak anlıyoruz. Hemşire teorisyenlerinin metaparadigmaları, kişi, hemşire, sağlık/hastalık, çevre anahtar kavramlarıyla ilgili paylaşılan değerlere ve varsayımlara dayanır. Çeşitli paradigmalar, araştırmayı kavramsallaştırma ve yürütme yaklaşımlarında ve disipliner bilgi inşasına katkılarında ontolojik, epistemolojik ve metodolojik farklılıklar ile karakterize edilir. Bu disipline özgü bilgi, hemşireliğin insan-çevre-sağlık/hastalık sürecine etik yaklaşımını çerçeveleyen ontolojik, epistemolojik ve metodolojik süreçlere gömülü felsefi görüşleri ortaya çıkartır. Bununla birlikte, güncel olmayan bilgi tabanı üzerinde çağdaş hemşirelik bakımına, araştırmalarına ve uygulamalarına rehberlik etmek mantıksızdır. Bu nedenle, bazı hemşirelik araştırma ve uygulama alanlarının, çağdaş hemşirelik fenomenlerine yönelik araştırmalara rehberlik etmek için hemşire bilim felsefesinde paradigmaları sürekli güncel tutmak gereklidir.
Sonuç: Literatürde çeşitli araştırmalarda kullanılan paradigmaların hemşirelik bilimi, felsefe ve paradigmaların disipliner gelişim üzerindeki evrimini, çağdaş hemşirelik paradigmalarını ve bu disipliner gelişime ihtiyaç duyulan kuram ve kuramcıların teorik perspektifi netleştiren bütünleştirici stratejileri vurgulandı. Sonuç olarak, hemşire bilim insanlarının, eski hemşirelik paradigmalarını yeniden yapılandırarak, hemşirelerin eğitim, bakım ve uygulamalarında çağdaş paradigmaları kullanması önerilmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Derlemeler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2024 |
Gönderilme Tarihi | 21 Ağustos 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |