OTHERNESS IN EMIN ALPER'S CINEMA: AN ANALYSIS OF TEPENİN ARDI AND KURAK GÜNLER IN THE CONTEXT OF OTHERNESS

Year 2025, Volume: 15 Issue: 3, 803 - 815, 01.07.2025

Emrah Doğan

https://doi.org/10.7456/tojdac.1674067

Abstract

Cinema has an important place in cultural and sociological analyses with its power to reflect and reconstruct social reality. This art form, which reveals the forms of exclusion and marginalization of different individuals or groups, also allows us to trace ideologies and social norms by bringing the individual-society relationship, how identity is shaped, and the dynamics of social structure to the screen. In this context, Emin Alper's films Tepenin Ardı (2012) and Kurak Günler (2022) are remarkable in examining how he approaches the phenomenon of otherness. Alper, who stands out with his social realist narrative in New Turkish Cinema, deeply explores the conflicts of individuals with the government and the established norms of society and processes the processes of othering in a layered manner. Tepenin Ardı reveals how the collective paranoia and the drive to create enemies that develop in a rural environment shape the perception of the other; Kurak Günler tells how the provincial society excludes the individual within the framework of law, morality, and gender identity. Both films reveal the psychological, sociological and political aspects of othering, while also opening up the individual's position within society to discussion. This study analyzes how otherness is represented in Alper's films, with what mechanisms these representations are constructed, and how these approaches can be evaluated within the framework of New Turkish Cinema. For this purpose, content analysis, one of the qualitative research methods, was preferred; the films were analyzed in detail through various cinematic elements, from characters to the use of space, from cinematography to narrative structure.

Keywords

Otherness , Othering , Cinema , New Turkish Cinema , Emin Alper

EMİN ALPER SİNEMASINDA ÖTEKİLİK: TEPENİN ARDI VE KURAK GÜNLER FİLMİNİN ÖTEKİLİK BAĞLAMINDA İNCELENMESİ

Abstract

Sinema, toplumsal gerçekliği yansıtma ve yeniden inşa etme gücüyle kültürel ve sosyolojik analizlerde önemli bir yer tutar. Farklı bireylerin ya da grupların dışlanma ve marjinalleşme biçimlerini gözler önüne seren bu sanat dalı, aynı zamanda birey-toplum ilişkisini, kimliğin nasıl şekillendiğini ve sosyal yapının dinamiklerini perdeye taşıyarak ideolojilerin ve toplumsal normların izini sürmemize olanak tanır. Bu bağlamda, Emin Alper’in Tepenin Ardı (2012) ve Kurak Günler (2022) filmleri, ötekilik olgusuna nasıl yaklaşım getirdiğini incelemek açısından dikkat çekicidir. Yeni Türkiye Sineması’nda toplumsal gerçekçi anlatımıyla öne çıkan Alper, bireylerin iktidarla ve toplumun yerleşik normlarıyla olan çatışmalarını derinlemesine ele alarak ötekileştirme süreçlerini katmanlı bir biçimde işler. Tepenin Ardı, kırsal bir çevrede gelişen kolektif paranoyanın ve düşman yaratma güdüsünün, öteki algısını nasıl şekillendirdiğini gözler önüne sererken; Kurak Günler ise taşra toplumunun bireyi hukuk, ahlak ve cinsiyet kimliği çerçevesinde nasıl dışladığını anlatır. Her iki film de, ötekileştirmenin psikolojik, sosyolojik ve politik yönlerini ortaya koyarken, bireyin toplum içindeki konumunu da tartışmaya açar. Bu inceleme, Alper’in söz konusu filmlerinde ötekiliğin ne şekilde temsil edildiğini, bu temsillerin hangi mekanizmalarla inşa edildiğini ve bu yaklaşımların Yeni Türkiye Sineması çerçevesinde nasıl değerlendirilebileceğini analiz etmektedir. Bu amaçla, nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi tercih edilmiş; karakterlerden mekân kullanımına, sinematografiden anlatı yapısına kadar çeşitli sinemasal unsurlar üzerinden filmler detaylı biçimde çözümlenmiştir.

Keywords

Ötekilik , Ötekileştirme , Sinema , Yeni Türkiye Sineması , Emin Alper.

References

• Alper, E. (Yönetmen). (2012). Tepenin Ardı [Film]. Tiglon.
• Alper, E. (Yönetmen. (2015). Abluka [Film]. Bir Film.
• Alper, E. (Yönetmen). (2019). Kız Kardeşler [Film]. UIP.
• Alper, E. (Yönetmen). (2022). Kurak Günler [Film]. Bir Film.
• Anderson, B. (1995). Hayali Cemaatler: Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması (İ. Savaşır, Çev.; 2. Baskı). Metis Yayınları.
• Arslan, S. (2011). Cinema in Turkey: A New Critical History (1. Baskı). Oxford University Press.
• Aziz, A. (2020). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri (13. Baskı). Nobel Akademik Yayınları.
• Bauman, Z. (2017). Kimlik (M. Hazır, Çev.; 1. Baskı). Heretik Yayınları.
• Bhabha, H. K. (1994). The Location of Culture (1. Baskı). Routledge.
• Bourdieu, P. (2015). Ayrım: Beğeni Yargısının Toplumsal Eleştirisi (1. Baskı). Heretik Yayınları.
• Ceylan, N. B. (Yönetmen). (2002). Uzak [Film]. NBC Film.
• Ceylan, N. B. (Yönetmen). (2011). Bir Zamanlar Anadolu’da [Film]. Tiglon.
• Ceylan, N. B. (Yönetmen). (2014). Kış Uykusu [Film]. NBC Film, Zeynofilm, Memento Films Production, Bredok Film Production.
• Ceylan, N. B. (Yönetmen). (2018). Ahlat Ağacı [Film]. Zeynofilm, Memento Films Production, Arte France Cinema.
• Demirkubuz, Z. (Yönetmen). (1997). Masumiyet [Film]. Mavi Filmcilik.
• Demirkubuz, Z. (Yönetmen). (2006). Kader [Film]. Mavi Film.
• Douglas, M. (2001). Purity and Danger: An Analysis of The Concepts of Pollution and Taboo (1. Baskı). Routledge.
• Dönmez-Colin, G. (2008). Turkish Cinema: Identity, Distance and Belonging. Reaktion Books.
• Dyer, R. (2017). White (12. Baskı). Routledge.
• Elsaesser, T. (2005). European Cinema: Face to Face with Hollywood (1. Baskı). Amsterdam University Press.
• Eskiköy, O., & Doğan, Ö. (Yönetmenler). (2008). İki Dil Bir Bavul [Film]. Tiglon.
• Esmer, P. (Yönetmen). (2005). Oyun [Film]. Sinefilm.
• Foucault, M. (2012). İktidarın Gözü (I. Ergüden, Çev.; 3. Baskı). Ayrıntı Yayınları.
• Foucault, M. (2015). Biyopolitikanın Doğuşu (A. Tayla, Çev.; 1. Baskı). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Geertz, C. (2010). Kültürlerin Yorumlanması (H. Gür, Çev.; 1. Baskı). Dost Kitabevi Yayınları.
• Geray, H. (2017). İletişim Alanında Örneklerle Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş (1. Baskı). Ütopya Yayınları.
• Hegel, G. W. F. (1986). Tinin Görüngübilimi (A. Yardımlı, Çev.; 1. Baskı). İdea Yayınları.
• Hooks, B. (1992). Black Looks: Race and Representation. South End Press.
• Irmak, Ç. (Yönetmen). (2005). Babam ve Oğlum [Film]. Avşar Film.
• Kamal, M. (2009). Kürt Sinemasında Kürtler Kimlik Arayışında. İçinde M. Arslan (Ed.), Kürt Sineması: Yurtsuzluk, Ölüm ve Sınır (1. Baskı). Agora Yayınları.
• Kracauer, S. (1997). Theory of Film: The Redemption of Physical Reality (1. Baskı). Princeton University Press.
• Mulvey, L. (1975). Visual Pleasure and Narrative Cinema. Screen, 16(3), 6-18.
• Said, E. W. (1998). Oryantalizm (Doğubilim): Sömürgeciliğin Keşif Yolu (N. Uzel, Çev.; 4. Baskı). İrfan Yayıncılık.
• Sartre, J. P. (2010). Varlık ve Hiçlik: Fenomenolojik Ontoloji Denemesi (T. Ilgaz & G. Çankaya Eksen, Çev.; 3. Baskı). İthaki Yayınları.
• Scognamillo, G. (2003). Türk Sinema Tarihi (1. Baskı). Kabalcı Yayınevi.
• Sobchack, V. (1992). The Address of the Eye: A Phenomenology of Film Experience (1. Baskı). Princeton University Press.
• Spivak, G. C. (2010). Can the Subaltern Speak? İçinde R. C. Morris (Ed.), Can the subaltern speak? Reflections on The History of an Idea (1. Baskı). Columbia University Press.
• Suner, A. (2006). Hayalet Ev: Yeni Türk Sinemasında Aidiyet, Kimlik ve Bellek. Metis Yayınları.
• Uğur, Ö. (Yönetmen). (2006). Eve Dönüş [Film]. Limon Yapım.
• Ustaoğlu, Y. (Yönetmen. (1999). Güneşe Yolculuk [Film]. Medias Res, The Film Company, İstinai Filmler ve Reklemas Ltd.
• Ustaoğlu, Y. (Yönetmen). (2008). Pandora’nın Kutusu [Film]. The Match Factory.
• Ustaoğlu, Y. (Yönetmen). (2016). Terddüt [Film]. Bir Film.
• Van Dijk, T. A. (1993). Elite Discourse and Racism (1. Baskı). SAGE Publications.
• Yıldırım, B. (2015). İçerik Çözümlemesi Yönteminin Tarihsel Gelişimi Uygulama Alanları. İçinde B. Yıldırım (Ed.), İletişim Araştırmalarında Yöntemler (1. Baskı). Literatürk Yayınları.