Fiziksel Egzersiz Yapan ve Yapmayan Lise Öğrencilerinin Özgüvenleri ile Ahlaki Olgunluk Düzeyleri Arasindaki İlişkilerin İncelenmesi1

Year 2024, , 77 - 85, 25.01.2024

Seval Çalık , Tuncay Öktem

https://doi.org/10.22282/tojras.1392462

Abstract

Bu araştırmada fiziksel egzersiz yapan ve yapmayan lise öğrencilerinin özgüvenleri ile ahlaki olgunluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada lise öğrencilerinin özgüvenleri ve ahlaki olgunluk düzeylerinin onların cinsiyetine, akademik başarı durumlarına, düzenli fiziksel egzersiz yapmaya, annenin düzenli fiziksel egzersiz yapmasına ve babanın düzenli fiziksel egzersiz yapmasına göre farklılaşıp farklılaşmadığı, öz güven ile ahlaki olgunluk arasındaki ilişki ile ahlaki olgunluğun özgüven üzerine etkisi araştırılmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemleri ve ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın verileri Erzincan ilinde milli eğitim bakanlığına bağlı liselerde eğitim gören 435 lise öğrencisinden anket tekniğiyle toplanmıştır. Anket formunda kişisel bilgi formu, özgüven ölçeği ve ahlaki olgunluk ölçeği yer almıştır. Araştırmanın bulguları lise öğrencilerinin hem iç özgüven ve hem de dış özgüven düzeyleriyle ahlaki olgunluk düzeyleri arasında pozitif yönlü ve anlamlı ilişkiler olduğunu göstermiştir. Bulgular cinsiyete, akademik başarı durumuna, fiziksel egzersiz yapma durumuna, annenin fiziksel egzersiz yapma durumuna ve babanın fiziksel egzersiz yapma durumuna göre anlamlı biçimde farklılaştığını göstermiştir. Araştırma neticesinde lise öğrencilerinin özgüvenleri ile ahlaki olgunlukları arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu ve özgüvenin ahlaki olgunluğu yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. Fiziksel egzersiz yapan lise öğrencilerinin hem özgüvenlerinin hem de ahlaki olgunluklarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

Keywords

Ahlaki olgunluk, fiziksel egzersiz yapma, lise öğrencileri, özgüven

Examination of the Relationship Between the Self-Confidence and the Levels of Material Maturity of High School Students with and Without Sports

Abstract

This study aimed to examine the relationship between the self-confidence and moral maturity levels of high school students who do and do not do physical exercise. In the study, whether the self-confidence and moral maturity levels of high school students differ according to their gender, academic success, regular physical exercise, mother's regular physical exercise and father's regular physical exercise, the relationship between self-confidence and moral maturity and the effect of moral maturity on self-confidence were investigated. It was also examined whether they differed or not. Quantitative research methods and relational screening model were used in the research. The data of the research were collected by survey technique from 435 high school students studying in high schools affiliated with the Ministry of National Education in Erzincan province. The survey form included a personal information form, self-confidence scale and moral maturity scale. The findings of the research showed that there are positive and significant relationships between high school students' internal self-confidence and external self-confidence levels and their moral maturity levels. The findings showed that there were significant differences according to gender, academic success, physical exercise status, mother's physical exercise status and father's physical exercise status. As a result of the research, it was concluded that there is a positive significant relationship between high school students' self-confidence and moral maturity and that self-confidence predicts moral maturity. It has been determined that high school students who do physical exercise have higher self-confidence and moral maturity.

Keywords

High school students, moral maturity, physical exercise, self-confidence

References

• Türk Dil Kurumu (TDK). Öz güven Kavramı 2023. https://sozluk.gov.tr/
• Mutluer S. Özgüven Oluşmasında Manevi Değerlerin Rolü. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara; 2006.
• Bilgin O. Ergenlerde Özgüven Düzeyinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü; 2011.
• Turan Başoğlu S. Sınav Kaygısı ile Özgüven Arasındaki Ilişkinin Erinlik Döneminde Incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2007.
• Tekin İ. Ahlaki Olgunluk Kavramı Üzerine Kuramsal Bir Çözümleme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 2017;6(5):2275-98.
• Şengün M, Mevlüt K. Ahlaki olgunluk ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 2007;24(24-25):51-64.
• Aktürk E. Ahlak-Benlik Bütünlüğü: Ahlaki Kimlik. Şarkiyat. 2021;13(3):1126-43.
• Freese J, Klement RJ, Ruiz-Núñez B, Schwarz S, Lötzerich H. The Sedentary (R)evolution: Have We Lost Our Metabolic Flexibility? F1000Research. 2017;6, 1787.
• Malm C, Jakobsson J, Isaksson A. Physical Activity and Sports—Real Health Benefits: A Review With Insight Into The Public Health of Sweden. Sports. 2019;7(5):127.
• World Health Organization (WHO). International Statistical Classification of Diseases and related Health Problems: Alphabetical Index: World Health Organization; 2004.
• Tekkurşun Demir G, Cicioğlu H. Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyonu Ölçeği (FAKMÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. International Journal of Human Sciences. 2018;15(4).
• Kaya Sarıdede Ş. Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine Ilişkin Tutumlarının Incelenmesi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2018.
• Bozdağ B, Özbek S. Lise Öğrencilerinin Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyonlarının İncelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi. 2020;3(2):395-406.
• Karasar N. Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık. 2004.
• Israel GD. Determining Sample Size. University of Florida Cooperative Extension Service, Institute of Food and Agriculture Sciences, EDIS, Florida. 1992.
• Akın A. Öz-Güven Ölçeği'nin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özellikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2007; 7,(2): 165-175
• Nakip M, Yaraş E. SPSS Uygulamalı Pazarlamada Araştırma Teknikleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. 2017.
• George D. SPSS for Windows Step by Step. A simple Study Guide and Reference (10.e). GEN, Boston, MA: Pearson Education, Inc. India; 2011.
• Kutlu EB. İzcilik Etkinliklerine Katılan ve Katılmayan Öğrencilerin Özgüven Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü; 2001.
• Dirik K. Ergenlerde Akıllı Telefon Bağımlılığı Ile Öz-Güven Arasındaki Ilişkilerin Çeşitli Değişkenler Açısından Incelenmesi: Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2016.
• Esati A. Ergenlerin Özgüven Oluşturmalarında Dindarlığın Rolü (Sancak Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2017.
• Ateş A. Öğrencilerin Özgüven ve Sorumluluk Duygusunun Akademik Başarı Üzerindeki Rolü. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2020.
• Uzun M., Yilmaz B. Spor eğitimi Alan Öğrencilerin Ahlaki Tutum Davranışlarının Bazı Değişkenler Açısından Incelenmesi. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi. 2020;4(2):187-94.
• Düzce HA. Eğitim fakültesi Öğrencilerinin Demokratik Algı ve Tutumları Ile Ahlaki Olgunlukları Arasındaki Ilişkinin Incelenmesi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2020.
• Efe M. 14-16 Yaş Grubu Bireylerde Spor Çalışmalarının Sosyal Yetkinlik Beklentisi ve Atılganlık Üzerine Etkisi. Doktora Tezi. Uludağ Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2007.
• Aydoğan M. Koruma ve Bakım Altında Bulunan Çocukların Spora Yönelik Tutumlarının Özgüven ve Sosyal Uyum Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Yozgat Bozok Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2019.
• Gündoğdu H. Okul spor takımlarında olan ve olmayan 12-14 yaş arası kız çocuklarının özgüven ve benlik saygısı değerlerinin incelenmesi: Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2019.