BİR REKREASYON BİÇİMİ OLARAK ÇİZİM VE PERFORMANS BİRLİKTELİĞİ

Year 2021, Volume: 10 Issue: 2, 37 - 54, 24.04.2021

İlke İlter Güven

Abstract

Günlük rutinlerden kaçış ve yenilenme arzusuyla sadece izleyici olarak değil sanatsal eyleme dahil olarak rekreaktif bir alan açma güncel sanat pratikleriyle mümkün hale gelmektedir. Özellikle sanatsal rekreasyon gündeme geldiğinde bireyleri içsel güdülerin tetiklediği buna bağlı olarak sanatı bir aracı olarak kullandıkları söylenebilir. İçsel gereksinimlerle güdülenerek eser yaratmaya koyulan birey, sonuç olarak keyif ve duygusal rahatlamanın yanında entelektüel ve sosyal olarak da doyum sağlamaktadır. Bu bağlamda çalışma kapsamında 1960’ların sanat hareketlerinin etkisiyle, eser izleyici sanatçı arasındaki klasik kurgunun belirgin şekilde ortadan kalktığı disiplinlerarası eylemlerin etkisinden referans alan sanatsal eylemlere odaklanılmıştır. Bu süreçte çeşitli disiplinlerin biraraya gelerek deneysel algılanan eylemler içine girdikleri görülmektedir. Hazır-nesne kullanımını izleyen süreçle birlikte performansın dolaylı olarak da bedenin esere dahil edilmesi gündeme gelmiş ve artık hiçbir sanatsal ürünü kendi sınırları içinde değerlendiremeyeceğimiz bir süreç başlamıştır. Sanatın biçim ve içeriksel dilinde melezleşmelerle birlikte resim, heykel, fotoğraf gibi alanlar birbirlerinin içine geçmiştir. Bu noktada daha da ileri gidilerek performansın resim ve çizim dilinin sorunlarıyla birleşmeye başladığı görülmektedir. Özellikle Pollock ve Klein gibi ikon sanatçıların açtığı yolun uzantısı olarak değerlendirebileceğimiz Trisha Brown ve sırasıyla onu izleyen kuşak sanatçılar çizim dili ve dansı birleştirdikleri bir yola girmişlerdir. Günümüze geldiğimizde Draw to Perfom, Fabric, Segni Mossi, Portraits of Hope gibi sanatçı kökenli oluşumlar yürüttükleri yaratıcı terapi projelerinin temellerini bu isimlerden almakla birlikte bir toplum mühendisliği rolüne de bürünmüş görünmektedirler. Öyle ki; sadece bahsi geçen sanatçıları temsil eden ya da onlara sergileme fırsatları yaratan kurumlar olmanın ötesine geçerek, çocuk, genç, yaşlı, engelli bireyler gibi farklı kurgudaki yapılar ile toplumun her kesimine rekreaktif bir alan yaratmaktadırlar. Çalışma kapsamında performans ve çizim sanatının melezlenmesinin tarihçesi ele alınırken, güncel sanat pratikleri içinde sanatsal ürün veren güncel sanatçılar ve biçim dilleri ele alınacak ve bahsi geçen toplulukların rekreasyon projeleri katılımcıların yaptıkları geri bildirimler ile bu tür oluşumların toplumların refah ve mutluluk seviyesine yaptıkları olumlu katkılara değinilecektir.

Keywords

performans, rekreasyon, sanatta rekreaktif alan, disiplinlerarası sanat

THE UNION OF DRAWING AND PERFORMANCE AS A FORM OF RECREATION

Abstract

With the desire to escape from daily routines and renewal, creating a recreational space not only as an audience but also in artistic action becomes possible with contemporary art practices. Especially when artistic recreation comes to the fore, it can be said that individuals use art as a tool, triggered by internal motives. As a result, the individual who sets out to create a work by being motivated by inner needs provides intellectual and social satisfaction as well as pleasure and emotional relaxation. In this context, within the scope of the study, with the effect of the art movements of the 1960s, the artistic actions that take reference from the impact of interdisciplinary actions between the artist and the viewer of the work have clearly disappeared. In this process, it is seen that various disciplines come together and take actions perceived as experimental. Along with the process following the use of ready-made objects, the inclusion of the body in the work indirectly came to the agenda and a process in which we can no longer evaluate any artistic product within its borders. With the hybridization of the formal and contextual language of art, fields such as painting, sculpture and photography have intertwined with each other. At this point, it is seen that by going further, the performance has begun to combine with the problems of painting and drawing language. Trisha Brown, which can be regarded as an extension of the path opened by iconic artists such as Pollock and Klein, and the generations following her, respectively, have embarked on a path where they combine drawing language and dance. Today, artistic entities such as Draw to Perfom, Fabric, Segni Mossi, Portraits of Hope seem to have assumed the role of social engineering, as well as taking the foundations of their creative therapy projects from these names. Such that; They go beyond being institutions that represent only the aforementioned artists or create opportunities for them to exhibit, and they create a reactive space for all segments of the society with structures in different fiction such as children, young people, elderly and disabled individuals. While the history of the hybridization of performance and drawing art will be discussed within the scope of the study, contemporary artists and their formal languages that produce artistic products in contemporary art practices will be discussed, and the feedback of the participants in the recreation projects of the mentioned communities and the positive contributions of such formations to the welfare and happiness level of the societies will be discussed.

Keywords

performance, Artistic Recreation, Recreative Area in Art, interdisciplinary art

References

• Kodaman, M. (2013).Türk Geleneğinde Bir Rekreasyon Biçimi Olarak Sanat ve Eğitimi, 2.Rekreasyon Araştırmaları Kongresi 31 Ekim- 3 Kasım 2013, Dokuz Eylül Üniversitesi ve Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi , s.359-370 (Ekim 2013), https://personel.trakya.edu.tr/mehtapkodaman/#.YFzVfq8zaM8, erişim tarihi:25.03.2021
• Çubukçu, M. Ş. (2020). Sanatsal Rekreasyon Alanında Dramatik Oyunların Önemi Ve Dramatik Oyun İçerikli Ders Önerisi Geliştirilmesine Yönelik Nitel Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Aralık. s:9-17
• Antmen, A. (2010). 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar, (3. Baskı). İstanbul: Sel Yayıncılık
• Balseçen, H . (2018). Yves Klein’ın Antropometrilerindeki Bedenler . Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi , 8 (2/1) , 12-20 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/buyasambid/issue/41540/484585