This study examines the relationship between stress -coping styles and the life satisfaction of sports sciences faculty students. In this study, the relational survey model, a quantitative research method, was preferred. The population of the study group consists of university students studying at Gazi University School of Physical Education and Sports, and the sample consists of a total of 396 students, 236 female, and 224 male, who were randomly selected and voluntarily participated in the research. ““The Styles of Coping with Stress Scale (S.C.S.S.)” adapted by Şahin ve Durak (1995) and “Life Satisfaction Scale (L.S.S.)" adapted by Baysal ve Dağlı (2016) were used to collect data. The research data showed a homogeneous distribution, the t-test and ANOVA test from parametric analyses were used. The significance level was determined as 0.05 in the study. Pearson Correlation Analysis evaluated the relationship between students' life satisfaction and stress-coping strategies. As a result, it was found that women preferred an optimistic approach to coping with stress, age did not affect coping strategies and life satisfaction, coaching students adopted self-confident coping strategies, while recreation students preferred dysfunctional submissive and helpless approaches. The results also found that 4th graders chose a self-confident path, 3rd graders had high life satisfaction, and high income level affected the adoption of functional coping strategies. It positively affected life satisfaction, and low-income groups influenced the adoption of non-functional systems.
Bu çalışmanın amacı spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin stresle baş etme tarzları ile yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmada nicel bir araştırma yöntemi olan ilişkisel tarama modeli kullanımı tercih edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunun evrenini, Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda öğrenim gören üniversite öğrencileri, örmeklemini ise tasadüfi olarak seçilen ve araştırmaya gönüllü katılan 236 kadın, 224 erkek toplam 460 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Şahin ve Durak (1995) tarafından uyarlanan “Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ)” ve Dağlı ve Baysal (2016) tarafından uyarlanan “Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ)” kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin homojen dağılım sergiledikleri tespit edildikten sonra parametrik analizlerden t-Testi ve Anova testi kullanılmıştır. Analizlerde anlamlılık düzeyi 0.05 olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin yaşam doyumları ve Stresle baş etme tarzları arasındaki ilişki ise Pearson Korelasyon Analizi ile değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, kadınların stresle baş etmede iyimser yaklaşım tercih ettikleri, yaşın stresle başa çıkma tarzlarına ve yaşam doyumuna etkisinin olmadığı, antrenörlük bölümü öğrencinin kendine güvenli baş etme tarzlarını benimsediği, rekreasyon öğrencilerinin ise işlevsel olmayan boyun eğici ve çaresiz yaklaşımı tercih ettiği bulunmuştur. Sonuçlarda ayrıca, 4. Sınıfların kendine güvenli yaklaşım tercih ettiği, 3. Sınıfların ise yaşam doyumlarının yüksek olduğu, gelir seviyesinin yüksekliği işlevsel baş etme tarzlarını benimsemeyi etkilediği ve yaşam doyumunu olumlu etkilediği, düşüklüğünde ise işlevsel olmayan tarzlar benimsemeyi etkilediği tespit edilmiştir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Exercise and Sports Psychology |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | January 25, 2024 |
Publication Date | January 25, 2024 |
Submission Date | November 30, 2023 |
Acceptance Date | January 25, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 13 Issue: 1 |