Adlerian Encouragement In Counseling Relationship

Year 2011, Volume: 4 Issue: 35, 92 - 99, 27.05.2011

Bircan Ergün-başak , Esra Ceyhan

Abstract

Encouragement in therapeutic relationship is a process for clients to construct hope and expectations related to realizing their goals. The main purpose of this literature review was to present Adlerian encouragement model and reveal the use of Adlerian encouragement, which can be used as a source in counseling applications. The literature was searched by using keywords such as “encouragement”, “counseling”, “positive psychology”, “social interest”, “counseling relationship” and “Adlerian approach”. Then, the information obtained was grouped under the titles of “Encouragement in Therapeutic Relationship”, “Fundamentals of Encouragement in Therapeutic Relationship”, “Properties of Counseling Process Involving Encouragement” and “Potential Problems that can be Encountered in the Encouragement Process in Counseling”. The findings of the study pointed out that encouragement increased the quality of therapeutic relationship. Additionally, the findings indicated that encouragement is quite functional source for counseling applications carried out with the clients who are desperate and helpless and who lose their faith in their power or whose self-confidence is not developed. Furthermore, the obtained findings emphasized that encouragement cannot be considered as independent from cultural components.

Keywords

-

Psikolojik Danışma İlişkisinde Adler Yaklaşımına Göre Cesaretlendirme

Abstract

Terapötik ilişkide cesaretlendirme, danışanların amaçlarını gerçekleştirmeye yönelik başarı beklentisini ve umudunu inşa etme sürecidir. Bu tarama çalışmasında Adler yaklaşımına göre cesaretlendirme ve Adleryen cesaretlendirmenin psikolojik danışma ilişkisinde kullanımı hakkında bilgi vermek amaçlanmaktadır. Bu amaçla çeşitli veri tabanlarında “cesaretlendirme”, “psikolojik danışma”, “pozitif psikoloji”, “sosyal ilgi”, “psikolojik danışma ilişkisi”, “Adleryen yaklaşım” anahtar sözcükleri kullanılarak ulaşılan çalışmalar gözden geçirilmiştir. Ulaşılan bilgiler “Terapötik İlişkide Cesaretlendirme”, “Terapötik İlişkide Cesaretlendirmenin Temelleri”, “Cesaretlendirmeyi İçeren Psikolojik Danışma Sürecinin Özellikleri” ve “Psikolojik Danışmada Cesaretlendirme Sürecinde Karşılaşılabilecek Sorunlar” başlıkları altında sınıflandırılmıştır. Çalışmada elde edilen bilgiler cesaretlendirmenin terapötik ilişkinin niteliğini arttırdığına işaret etmektedir. Ayrıca bu bilgiler cesaretlendirmenin sosyal ilgiden yoksun olmaları nedeniyle umutsuzluk, çaresizlik gibi duygular geliştirmiş, kendi gücüne inancını yitirmiş ya da özgüveni gelişmemiş olan danışanlarla gerçekleştirilen psikolojik danışma uygulamaları için oldukça işlevsel bir kaynak olduğunu göstermektedir. Bunun yanı sıra bu çalışmada ulaşılan bilgiler cesaretlendirmenin kültürel öğelerden bağımsız olarak düşünülemeyeceğine dikkat çekmektedir.

Keywords

psikolojik danışma, cesaretlendirme, sosyal ilgi

References

• Adler, A. (1956). The individual psychology of Adler: A systematic presentation in selections from his writings. (Ed: H. L. Ansbacher ve R. R. Ansbacher), 126-154. New York: Harper Torchbooks.
• Adler, A. (2003). Yaşama sanatı. (Çev. K. Şipal). İstanbul: Say Yayınları.
• Ansbacher, H. L. (1991). The concept of social interest. Individual Psychology, 47(1), 28-44.
• Azoulay, D. (1999). Encouragement and logical consequences versus rewards and punishment: A re- examination. Individual Psychology, 55(1), 91-99.
• Beck, R. J. (1994). Encouragement as a vehicle to empowerment in counseling: An existential perspective. Journal of Rehabilitation, 60(3), 6-11.
• Bergin, A. E. ve Garfield, S. (1994). Handbook of psychotherapy and behaviour change. New York: John Wiley and Sons.
• Beutler, L. E. (2000). Prescriptive psychotherapy: A practical guide to systematic treatment selection. Oxford: Oxford University Press.
• Britzman, M. J. ve Henkin, A. L. (1992). Wellness and personality priorities: The utilization of Adlerian encouragement strategies. Individual Psychology, 48(2), 194-202.
• Carich, P. A. (1990). Ego strengthening: Encouragement via hypnosis. Individual Psychology, 40(4), 498-502.
• Chen, X., Rubin, K. H., Cen, G., Hastings, P. D., Chen, H. ve Stewart, S. L. (1998). Child-rearing attituteds and behavioral inhibition in Chinese and Canadian toddlers: A cross-cultural study. Development Psychology, 34(4), 677-686.
• Cheston, S. E. (2000). Spirituality of encouragement. Individual Psychology, 6(3), 296-304.
• Clifford, J. ve Baumer, G. (2000). Adlerian counseling and psychotherapy. (Ed.: P. Stephen). Introduction to Counselling and Psychotherapy: The Essential Guide, 19-30. London: Sage Publications.
• Corey, G. (1996). Theory and practice of counseling approach. New Jersey: Merill Prentice Hall.
• Çabuk, C. (2008). Endüstri meslek lisesi ve genel lise öğrencilerinin sürekli öfkelerinin ve öfke ifade tarzlarının umutsuzluk düzeylerine ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Daniel, K. (2009). What is the good life? A place for positive psychology. Unpublished Distinguished Majors Thesis, University of Virginia, The College and Graduate School of Arts and Sciences, Virginia.
• Day, S. X. (2004). Theory and design in counseling and psychotherapy. Boston: Lahaska Pres.
• Diggs, T. R. (2008). Counseling to empower: A philosophical shift in the way we serve our children and students. Unpublished Doctoral Thesis, North Carolina University, The Faculty of the Graduate School, Greensboro.
• Dreikurs, R. (1967). Psychodynamics, psychotherapy, and counseling. Chicago: Alfred Adler Institute.
• Elliott, R., Greenberg, L.S., ve Lieter, G. (2004). Research on experiential psychotherapies. (Ed.: M.J. Lambert), Bergin and GarŞeld’s Handbook of Psychotherapy and Behaviour Change (493-539). New York: Wiley.
• Ercan, Ö. (2002). İlköğretim okulu öğrencilerinin aile özellikleri, öğrenilmiş çaresizlik düzeyleri ve stresle başa çıkma yolları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Fırıncıoğlu, H. (2005). Adlerian odaklı grupla psikolojik danışmanın öğrencilerin sosyal yetkinlik beklenti düzeyleri üzerindeki etkisine yönelik deneysel bir çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Gibson, L. R. ve Mitchell, H. M. (1995). Introduction to counseling and guidance. New Jersey: Merill Prentice Hall.
• Halstead, R. W., Wagner, L. D., Vivero, M., ve Ferkol, W. (2002). Counselors’ conceptualizations of caring in the counseling relationship. Counseling and Values, 47, 34-47.
• Karaırmak, Ö. ve Siviş, R. (2008). Modernizmden postmodernizme geçiş ve pozitif psikoloji. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 30(3), 102-115.
• Kolton, D. J. C. (2002). Active encouragement: percieved coercion into correctional treatment. Unpublished doctoral thesis, Simon Fraser University, Canada.
• Kula, E. (2008). Endüstri meslek lisesi öğrencilerinin umutsuzluk düzeyleri ve saldırganlık durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Lau, P. S. Y. (1994). My counseling position: An Adlerian approach. Asian Journal of Counseling, 3(1), 57-71.
• Manaster, G. J. ve Corsini, R. J. (1982). Individual psychology: Theory and practice. Chicago: Adler School of Professional Psychology.
• McClain, M. P. (2005). Assessing the relationship between encouragement and social interest: An Adlerian perspective. Unpublished Doctoral Thesis, Iowa State University, Human Development and Family Studies, Iowa.
• Mearns, D. (2003). Developing person-centered counseling. London: Sage Publications.
• Meredith, C. W. ve Evans, T. D. (1990). Encouragement in the family. Individual Psychology, 46(2), 187-192.
• Merey, B. (2010). Yetişkinlerde özgüven duygusu ile anksiyete düzeyi arasındaki ilişkinin karşılaştırılması ve kültürlerarası bir yaklaşım. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Millar, A. (2008). Encouragement and the essential elements of Adlerian practice. (Ed.: P. Prina, K. John, A. Millar ve C. Shelley). Adlerian Yearbook 2008. Londra: Adlerian Society (UK) and Institute for Individual Psychology.
• Nelson, P. P. (1985). Management through encouragement: Exploring the Adlerian encouragement model and its ramiŞcations in the synagogue environment. Unpublished Fellow in Temple Administration Thesis, Oakland, Canada.
• Özdikmenli-Demir, G. ve Sayıl, M. (2009). Individualism- collectivisim and concepualizations of interpersonel relationships among Turkish children and their mothers. Journal of Social and Personel Relationships, 26(4), 371-387.
• Patterson, C. H. (1992). Values in counseling and psychotherapy, (Ed.: M. T. Burke and J.G. Miranti), Ethical and Spiritual Values in Counseling, 107-109. Alexandria, VA: AACD Press.
• Patterson, E. L. ve Welfel, R. E. (2005). The counseling process: A multi theoretical integrative apprach. USA: Brooks/Cole.
• Phelps, R. E., Tranakos-Hows, S., Dagley, J. C. ve Lyn, M. K. (2001). Encouragement and ethnicity in african american college students. Journal of Counseling and Developments, 79(1), 90-97.
• Pitsounis, N. D. ve Dixon, P. N. (1988). Encouragement versus praise: Improving productivity of the mentally retarted. Individual Psychology, 44(4), 507-512.
• Seligman, M. E. P., ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive Psychology: An introduction. American Psychologist, 55(1), 5-14.
• Sherman, R. ve Dinkmeyer, D. (1987). Systems of family therapy: An Adlerian integration. Philadelphia: Brunner/Mazel.
• Sinclair, S. L. ve Monk, G. (2005). Discursive empathy: A new foundation for therapeutic practice. British Journal of Guidance and Counselling, 33(3), 333-349.
• Sweeney, J. T. (1998). Adlerian counseling: A practitioner’s approach. New York: Tylor and Francis.
• Tan, H. (1989). Psikolojik yardım ilişkileri: Danışma ve psikoterapi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Watts, E. R. ve Pietrzak, D. (2000). Adlerian “encouragement” and the therapeutic process of solution-focused brief therapy. Journal of Counseling and Development, 78(4), 442-447.
• Watts, E. R. (2003). Adlerian therapy as a relational constructivist approach. The Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Families, 11(2), 139-147.
• Weiner, I. B. (1998). Principles of psychotherapy. New York : John Wiley.
• Wells, R., ve Giannetti, V. (1990). Handbook of brief psychotherapies. New York: Plenum Press.
• Wood, A. (2003). Alfred Adler’s treatment as a form of brief therapy. Journal of Contemporary Psychotherapy, 33(4), 287-301.
• Young, E. M. (1992). Counseling methods and techniques. USA: McMillan Publishing Company.