Adaptation of the Short Form of the Oxford Happiness Questionnaire into Turkish: A Validity and Reliability Study

Year 2011, Volume: 4 Issue: 36, 165 - 170, 27.05.2011

Tayfun Doğan Nesrin Akıncı Çötok

Abstract

The Oxford Happiness Questionnaire short form-OHQ-SF (Hills & Argyle, 2002) is a recently developed eight-item measure of happiness. In the present study, the OHQ-SF was translated into Turkish and psychometric properties of the questionnaire were assessed. The OHQ-SF was completed by a sample of 532 Turkish university students from Sakarya University. In the research, as data collection tools, the Satisfaction with Life Scale, Life Orientation Test and the Zung Depression Scale were used as well as the OHQ-SF. The psychometric properties of the OHQ-SF were analyzed by means of item analysis, exploratory and confirmatory factor analysis, criterion related validity, internal consistency and test-retest methods. The exploratory and confirmatory factor analysis results demonstrated that the questionnaire had a unidimensional structure. Within the scope of the criterion related validity, positively significant correlations were found between the OHQ-SF and the Satisfaction with Life Scale and the Life Orientation Test. And negatively significant correlation was found between OHQ-SF and the Zung Depression Scale. The OHQ-SF’s internal consistency coefficient and test-retest reliability coefficient were determined to be .74 and .85, respectively. In conclusion, OHQ-SF can be recommended as a reliable and valid measure for happiness in Turkish university students.

Keywords

-

Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formunun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Abstract

Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu-OMÖ-K (Hills ve Argyle, 2002) mutluluk düzeyini değerlendirebilmek amacıyla geliştirilmiş 8 maddelik bir ölçektir. Bu çalışmada OMÖ-K Türkçe’ye çevrilmiş ve psikometrik özellikleri incelenmiştir. Çalışma, Sakarya Üniversitesi’nde öğrenimlerine devam etmekte olan 532 üniversite öğrencisi ile yürütülmüştür. Veri toplama araçları olarak OMÖ-K ile birlikte Yaşam Doyumu Ölçeği, Yaşam Yönelim Testi ve Zung Depresyon Ölçeği kullanılmıştır. OMÖ-K’nun psikometrik özellikleri madde analizi, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi, benzer ölçek geçerliği, iç tutarlık ve test tekrar test yöntemleriyle incelenmiştir. Faktör analizi sonuçları ölçeğin tek faktörlü bir yapıya sahip olduğunu ortaya koymuştur. Benzer ölçek geçerliği kapsamında OMÖ-K ile Yaşam Doyumu Ölçeği ve Yaşam Yönelimi Testi arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. OMÖ-K ile Zung Depresyon Ölçeği arasında ise negatif yönde manidar ilişki bulunmuştur. Ölçeğin iç tutarlık ve test tekrar test güvenirlik katsayıları sırasıyla .74 ve .85 olarak saptanmıştır. Sonuç olarak OMÖ-K’ nun Türk üniversite öğrencilerinin mutluluğunu ölçmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Keywords

Oxford Mutluluk Ölçeği, mutluluk, geçerlik, güvenirlik

References

• Byrne, B. M. ve Campbell T. L. (1999). “Cross-cultural comparisons and the presumption of equivalent measurement and theoretical structure: a look beneath the surface”. Journal of Cross Cultural Psychology 30, 555-574.
• Callaway, R. J. (2009). Confırmatory factor analyses of two social desirability scales and the investigation of their contribution to measures of well-being. Unpublished Master Thesis. The University of British Columbia. Okanagan.
• Cruise, S. M., Guckin, C. M. ve Lewis, C. A.(2006). Internal consistency, reliability, and temporal stability of the oxford happiness ouestıonnaire short-form: test-retest data over two weeks. Social Behavior and Personality, 34(2), 123-126
• Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J. ve Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71–75.
• Francis, L. J. ve Katz, Y. (2000). The internal consistency reliability and validity of the Hebrew translation of the Oxford Happiness Inventory. Psychological Reports, 87, 193-196.
• Furnham, A. ve Berwin, C. R. (1990). Personality and happiness. Personality and Individual Differences. 11, 1093-1096.
• Furnham, A. ve Cheng, H. (1999). Personality as predictors of mental healt and happiness in the East and West. Personality and Individual Differences, 27, 395-403.
• Gençdoğan, B. (2001). Zung Depresyon Ölçeğinin Üniversite Öğrencileri İçin Geçerlik Güvenirliği ile Faktör Yapısı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Hills, P. ve Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences 33, 1073–1082.
• Karasar, Niyazi (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemi, 7. Basım, Ankara: Sim Matbaası.
• Kline, Rex B. (2005). Principles and practice of Structural Equations Modeling. New York: Guilford Press.
• Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
• Lewis, C. A., Francis, L. J. ve Ziebertz, H. G. (2002). The internal consistency, reliability and construct validity of the German translation of the Oxford Happiness Inventory. North American Journal of Psychology, 4, 211-220.
• Liaghatdar, M. J., Jafari, E., Abedi, M. R. ve Samiee, F. (2008). Reliability and validity of the Oxford happiness inventory among university students in Iran. The Spanish Journal of Psychology, 11(1), 310-313.
• Lu, L. ve Shih, J. B. (1997). Personality and happiness: is mental health a mediator? Personality and İndividual Differences, 22, 249-256.
• Lyubomirsky, S. ve Lepper, H. S. (1999). A measure of subjectıve happiness: preliminary reliability and construct validation. Social Indicators Research, 46: 137–155.
• McGreal, R., ve Joseph, S. (1993). The Depression- Happiness Scale. Psychological Reports, 73, 1279- 1282.
• Marsh, H. W., Hau, K.T., Artelt, C., Baumert, J. ve Peschar, J. L. (2006). OECD’s brief self-report measure of educational psychology’s most useful affective constructs: cross-cultural, psychometric comparisons across 25 Countrie. International Journal of Testing, 6 (4), 311–360.
• Meyers, L. S., Gamst, G. ve Guarino, A.J. (2006). Applied Multivariate Research. Design and Interpretation. California: Sage Publication.
• Myers, D. G. ve Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6 (1), l0-17.
• Neto, F. (2001). Personality predictors of happiness. Psychological Reports, 88, 817-824.
• Peterson, C., Park, N. ve Seligman, M. E. P. (2005). Orientations to happiness and life satisfaction: the full life versus the empty life. Journal of Happiness Studies, 6, 25–41.
• Schevier, M. F. ve Carver, C. S. (1985). Optimism, coping and health: assesment and implications of generalized outcome expectancies. Health Psychology, 4, 219-247.
• Seligman, M. E. P. ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: an introduction. American Psychologist, 55, 5-14.
• Şeker, H. ve Gençdoğan, B. (2006). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Zung, W.W. K. (1965). A Self-rating Depression Scale. Archive General Psychiatry, 12