ÖĞRETİM ELEMANLARININ EĞİTİMDE ÇOKKÜLTÜRLÜLÜK TUTUMLARI
Yıl 2022,
, 1163 - 1174, 28.09.2022
Ayşegül Zeynep Ergin
,
Yeşim Fazlıoğlu
,
Demirali Yaşar Ergin
Öz
Çalışmanın amacı Eğitim Fakültesi akademisyenlerinin eğitimde çokkültürlülük hakkındaki tutumlarını saptamaktır. Bu genel amaç çerçevesinde bağımsız değişkenler olarak Eğitim Fakültesi akademisyenlerinin tutumlarının bazı demografik özelliklere göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir.
Çalışma, 2016-2017 bahar yarıyılında Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesinde kadrolu olarak görev yapmakta olan 94 akademisyen ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak, Yazıcı, Başol, Toprak (2009) tarafından hazırlanan “Öğretmenlerin Çokkültürlü Eğitim Tutumları Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek 5'li derecelemeli 20 maddeden oluşmaktadır. Bu araştırmada verilerin istatistiksel çözümlenmesinde t testi, varyans analizi ve farkın kaynağını saptamak amacıyla Post hoc analiz için LSD teknikleri kullanılmıştır.
Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının araştırmada sorgulanan tüm bağımsız değişkenlerdeki durumları ne olursa olsun, hepsinin eğitimde çokkültürlülük hakkında yüksek düzeyde olumlu tutuma sahip oldukları görülmektedir. Öğretmenleri yetiştirecek olan öğretmenlerin olumlu tutuma sahip olmaları sevindiricidir.
Kaynakça
- American Psychological Association. (2003). Guidelines on multicultural education, training, research, practice, and organizational change for Psychologists. American Psychologist, 58 (5), 377–402. https://doi.org/10.1037/0003-066X.58.5.377
- Banks, J. A., Cookson, P., Gay, G., Hawley, W. D., Irvine, J. J., Nieto, S., … Stephan, W. G. (2001). Diversity within unity: Essential principles for teaching and learning in a multicultural society. Phi Delta Kappan, 83(3), 196–203. https://doi.org/10.1177/003172170108300309
- Banks, J. A. (1993). Approaches to multicultural curriculum reform. İçinde J. Banks ve C. Banks (Ed.). Multicultural education: Issues and perspectives. Boston: Allyn & Bacon.
- Başbay, A., Bektaş, Y. (2009). “Çokkültürlülük bağlamında öğretim ortamı ve öğretmen yeterlikleri”. Eğitim ve Bilim. Cilt 34, Sayı 152.
- Bulut, M., Sarıçam, H. (2016) Okul öncesi öğretmen ve öğretmen adaylarında çokkültürlü kişiliğin çokkültürlü eğitim tutumlari üzerindeki etkisinin incelenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(1): 295 - 322
- Cırık, İ., (2008). “Çokkültürlü eğitim ve yansımaları” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 34: 27-40
- Demir, S., (2012). Çokkültürlü eğitimin Erciyes Üniversitesi öğretim elemanları için önem derecesi. Turkish Studies. Volume 7/4: 1453-1475
- Demircioğlu, E., Özdemir, M. (2014). Pedagojik formasyon öğrencilerinin çokkültürlü eğitime yönelik tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi 2014 (15) 1: 211-232
- Duverger, M. (2004). Siyaset sosyolojisi. (Ş. Tekeli, Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları.
- Eğitim-Sen (2004). “Çok dilli, çokkültürlü toplumlarda eğitim”. Dördüncü Demokratik Eğitim kurultayı. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.
- Ergin, D.Y., Ermeğan, B. (2011). “Çokkültürlülük ve sosyal uyum”. Uluslararası ICONTE 2011, 27-29 Nisan 2011 Antalya- Türkiye
- Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan.
- Garcia, E. K. (2009). Multicultural Education In Your Classroom https://issuu.com/baddome7459/docs/140304349353a0bea502b9e (Erişim Tarihi:28/8/ 2020)
- Gay, G. (1994). “A synthesis of scholarship in multicultural education”. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED378287.pdf (Erişim Tarihi:11/8/2020)
- Gay, G. (1995). Curriculum Theory and Multicultural Education. In J.A. Banks and C.A. McGee Banks (Eds.). Handbook of Research on Multicultural Education. (p. 25-43). NY: Simon and Schuster Macmillan.
- Gezi, K. (1981). Issues in Multicultural Education. Educational Research Quarterly, 6 (3): 5-14.
- Gül, V., Kolb, S. (2009). “Almanya'da yaşayan genç Türk hastalarda kültürel uyum, iki kültürlülük ve psikiyatrik bozukluklar”, Türk Psikiyatri Dergisi, 20(2):138-143.
- Güvenç, B. (1994). İnsan ve kültür (Altıncı Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Habermas, J. (1993). Kamusallığın yapısal dönüşümü (çev. Tanıl Bora, Mithat Sancar). İstanbul: İletişim Yayınları
- Kaya, Y. (2002), “Kültür değişmeleri; milli kültüre karşı takınılan tavrın değişmelere tesiri” Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, S., 6, C., 6.
- Kostova, S. Ç. (2000). Çokkültürlü eğitim: Bulgaristan örneği. Kaygı Dergisi, 12, 217-219.
- Mdoytcheva, I. (2013). Çokkültürlülük. İletişim Yayınevi.
- Özben, Ş. (1991). Yurt dışından dönen işçi çocuklarının uyum problemlerinin okul başarılarına etkisi ve Türkiye’de yetişen öğrencilerle karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Özdemir, M., Dil, K. (2013). Öğretmenlerin çokkültürlü eğitime yönelik tutumları: Çankırı ili örneği. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46 (2), 215-232
- Özhan, İ. (2006). Farklılaşmanın özel görünümleri olarak çokkültürlülük ve çokkültürcülük. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Parekh, B. (2002). Çokkültürlülüğü yeniden düşünmek (İkinci Baskı). Ankara: Phonix Yayınevi.
- Polat, S. (2009) Öğretmen adaylarının çokkültürlü eğitime yönelik kişilik özellikleri. International Online Journal of Educational Sciences. 1 (1), 154-164
- Smith E. B. (2009). Approaches to multicultural education in preservice teacher education: Philosophical frameworks and models for teaching. Multicultural Education. 16(3), 45-50.
- Sue, D. W., Arrendondo, P., McDavis, R. J. (1992). Multicultural counseling competencies and standards: A call to professionals.
- Yazıcı, S., Başol, G., Toprak, G. (2009). “Öğretmenlerin çokkültürlü eğitim tutumları: bir güvenirlik ve geçerlik çalışması” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 37: 229-242