EXAMINATION OF SOCIAL STUDIES TEACHERS' VIEWS ON FIELD TRIPS WITH FAMILY PARTICİPATION

Yıl 2023, Cilt: 13 Sayı: 1, 188 - 208, 26.01.2023

Yılmaz Demir

https://doi.org/10.24315/tred.1019968

Öz

In this research, it was aimed to examine the views of Social Studies teachers about family-participated field trips. In this context, the views of 42 Social Studies teachers working in private and state secondary schools in the central district of Kilis in the fall semester of the 2019 academic year regarding the field trips with family participation were obtained. The research was carried out according to the case study, which is one of the qualitative research methods. The data obtained within the scope of the research were analyzed using the Maxqda 12 program. The data consisting of open-ended questions were subjected to content analysis and coded one by one. Then, “Cross-Tables” were created from the “Mixed Methods” tab in the Maxqda 12 program and the introductory/closed-ended questions of the research were analyzed by associating them with the open-ended questions. As a result of the research, it was concluded that most of the Social Studies teachers (85.7%) thought that parents could conduct family-participated field trips for educational purposes; few of them (14.3%) stated that the parents could not carry out such trips and more than half of the teachers (57.1%) preferred the parent as the conductor of the field trips. Moreover, in the study, it was concluded that gender, age, undergraduate program graduated, professional experience were effective on the teachers' carrying out of the field trips, and in addition, the educational status of the field trips and the perception of efficacy to carry out the field trips had a small effect on the views of the Social Studies teachers.

Anahtar Kelimeler

Family Participation, Field Trips, Social Studies, Teacher

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMENLERİNİN AİLE KATILIMLI İNCELEME GEZİLERİNE YÖNELİK GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmada Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin aile katılımlı inceleme gezilerine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda 2019 eğitim öğretim yılı güz döneminde Kilis il merkez ilçede bulunan özel ve devlet ortaokullarında çalışan 42 Sosyal Bilgiler öğretmeninden aile katılımlı inceleme gezilerine ilişkin görüşleri alınmıştır. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışmasına göre yürütülmüştür. Araştırma kapsamında elde edilen veriler Maxqda 12 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Açık uçlu sorulardan oluşan veriler içerik analizine tabi tutulmuş ve tek tek kodlanmıştır. Ardından Maxqda 12 programında “Karma Metotlar” sekmesinden “Çapraz Tablolar” oluşturularak araştırmanın tanıtıcı/kapalı uçlu soruları açık uçlu sorularıyla ilişkilendirilerek analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin büyük bir bölümünün (%85,7) velilerin eğitim öğretim amaçlı aile katılımlı inceleme gezilerini gerçekleştirebileceğini; azının (%14,3) ise bu tür gezileri velilerin gerçekleştiremeyeceğini ifade ettikleri ve yine öğretmenlerin yarısından fazlasının (%57,1) inceleme gezilerinin yürütücüsü olarak veliyi tercih ettikleri sonuçlarına varılmıştır. Dahası araştırmada cinsiyetin, yaşın, mezun olunan lisans programının, mesleki deneyimin öğretmenlerin inceleme gezilerini gerçekleştirmeleri üzerinde etkili olduğu buna ek olarak inceleme gezilerine yönelik eğitim alma durumu ile inceleme gezilerini gerçekleştirmeye dönük yeterlik algısının az da olsa Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin görüşleri üzerinde etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Aile Katılımı, İnceleme Gezileri, Sosyal Bilgiler, Öğretmen

Kaynakça

• Ahioğlu Lindberg, E. N. (2014). Eğitim fakültesi son sınıf öğrencilerinin aile katılımı ile ilgili görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(4), 1339-1361.
• Akkaya, M. (2007). Öğretmenlerin ve velilerin okulöncesi eğitim kurumlarında uygulanan aile katılımı çalışmalarına ilişkin görüşleri (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Aksoy, P. (2017). Okul öncesi eğitimde ailenin önemi-okul aile işbirliği. Z. Seçer-Şahin (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş içinde (ss. 225-249). Eğiten kitap.
• Alkış, S. (2008). Coğrafya öğretiminde inceleme gezileri ve arazi çalışmaları. R. Özey & A. Demirci (Ed.), Coğrafya öğretiminde yöntem ve yaklaşımlar içinde (ss. 77-106). Aktif Yayınevi.
• Argon, T. & Kıyıcı, C. (2012). İlköğretim kurumlarında ailelerin eğitim sürecine katılımlarına yönelik öğretmen görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 80-95. Aslanargun, E. (2007). Okul-aile işbirliği ve öğrenci başarısı üzerine bir tarama çalışması. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(18), 119-135.
• Ata, B. (2002). Müzelerle ve tarihi mekanlarla tarih öğretimi: Tarih öğretmenlerinin “müze eğitimi’ne” ilişkin görüşleri (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Atayeter, Y. & Tozkoparan, U. (2014). Sosyal bilgiler öğretmenleri ve 6. sınıf öğrencilerinin sosyal bilgiler dersinde gezi gözlem yönteminin uygulanmasına yönelik görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(5), 1-21.
• Atayeter, Y. & Tozkoparan, U. (2016). Sosyal bilgiler derslerinde gezi gözlem yöntemini planlama uygulama ve sonuçlandırma açısından bir değerlendirme. H. Babacan & S. Özer (Ed.), Sosyal ve liberal bilimlerde yeni yönelimler içinde (ss. 171- 188). Gece Kitaplığı.
• Atbaşı, C. (2007). İlköğretim II. kademe (6. ve 7. sınıfta) sosyal bilgiler dersinin öğretimi ve öğretiminde yaşanan güçlükler (Aksaray örneği) (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Aykaç, N. (2007). İlköğretim sosyal bilgiler dersi eğitim-öğretim programına öğretmen görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(22), 46-73.
• Aytaç, A. (2014). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimlerinde gezi-gözlem metodunun yeri ve önemi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), (21), 55-69.
• Ballantyne, R. & Packer, J. (2009). Introducing a fifth pedagogy: Experience-based strategies for facilitating learning in natural environments. Environmental Education Research, 15(2), 243-262.
• Başaran, S. T. & Koç, F. (2001). Ailenin çocuğun okuldaki eğitimine katılım sorunları ve katılımın sağlanması için alternatif bir model. Milli Eğitim Basımevi.
• Berberoğlu, E., Güder, Y., Sezer, B. & Yalçın Özdilek, Ş. (2013). Sınıf dışı hidrobiyoloji etkinliğinin öğrencilerin duyuşsal bakış açıları üzerine etkisi örnek olay incelemesi: Çanakkale bilim kampı. Kastamonu Eğitim Dergis, 21(3), 1177-1198.
• Bozdoğan, A. E. (2007). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Bunting, C. J. (2006). Interdisciplinary teaching through outdoor education. Human Kinetics.
• Carrier, S. J. (2009). The effects of outdoor science lessons with elementary school students on preservice teachers’ self-efficacy. Journal of Elementary Science Education, 21(2),35-48.
• Chin, C. (2004). Museum experience: A resource for science teacher education. International Journal of Science and Mathematics Education, 2, 63–90.
• Christenson, S. L. (2004). The family-school partnership: An opportunity to promote the learning competence of all students. School Psychology Review, 33(1), 83-104.
• Conteh, J. & Kawashima, Y. (2008). Diversity in family involvement in children’s learning in English primary schools: Culture. language and identity. English Teaching: Practice and Critique, 7(2), 113-125.
• Coulombe, G. (1995). Parental involvement: A key to successful schools. National Association of Secondary School Principals (NASSP) Bulletin. 79, 71-75.
• Çelikkaya, T. & Kuş, Z. (2009). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kullandıkları yöntem ve teknikler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 741-758.
• Çengelci, T. (2013). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sınıf dışı öğrenmeye ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 13(3), 1823-1841.
• Çetin, T., Kuş, Z. & Karatekin, K. (2010). Sınıf ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin gezi-gözlem yöntemine ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 158-180.
• Çulha, B. (2006). Tarihsel mekanlarda keşfederek öğrenme yoluyla sosyal bilgiler öğretimine yönelik öğrenci görüşleri (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Demir, Y. (2021). Sosyal bilgiler dersinde veli eşliğinde gerçekleştirilen inceleme gezilerinin etkililiği (Doktora tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Demirbaş, M. (2005). Fen bilgisi öğretiminde sosyal öğrenme teorisinin öğrenme ürünlerine etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi
• DeWitt, J. & Storksdieck, M. (2008). A short review of school field trips: key findings from the past and implications for the future. Visitor Studies, 11(2), 181-197.
• Diken, H. İ. (2009). Okul-aile iş birliğinin tanımı, kapsamı ve önemi. E. A. Küçükyılmaz (Ed.), Okul aile ve çevre iş birliği içinde (ss. 3-13). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
• Dillon, J., Rickinson, M., Teamey, K., Morris, M., Choi, M. Y., Sanders, D. & Benefield, P. (2006). The value of outdoor learning: Evidence from research in the UK and elsewhere. School Science Review, 87(320), 107-111.
• Dinç, B. (2015). Okul öncesi eğitimde aile ve toplum işbirliği. N. Avcı & M. Toran (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş içinde (ss. 267-288). Eğiten kitap.
• Doğan, Y. (2013). Fiziğin konaklamalı kamp deneyimiyle zenginleştirilmiş sınıf içi ve sınıf dışı ortamlar aracılığıyla bağlamsallaştırılma sürecinin değerlendirilmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Doğanay, H. (1993). Coğrafyada metodoloji genel metodlar ve özel öğretim metodları. Milli Eğitim Basımevi.
• Dor, A. & Rucker-Naidu, T. B. (2012). Teachers' attitudes toward parents' involvement in school: Comparing teachers in the USA and Israel. Issues in Educational Research, 22(3), 246-262.
• Ekinci-Vural, D. (2006). Okul öncesi eğitim programındaki duyuşsal ve sosyal becerilere yönelik hedeflere uygun olarak hazırlanan aile katılımlı sosyal beceri eğitimi programının çocuklarda sosyal becerilerin gelişimine etkisi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Erdoğan, Ç. & Demirkasımoğlu, N. (2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(3), 399-431.
• Ertaş, H. (2012). Okul dışı etkinliklerle desteklenen eleştirel düşünme öğretiminin, eleştirel düşünme eğilimine ve fizik dersine yönelik tutuma etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Fan, X. & Chen, M. (2001). Parental involvement and students' academic achievement: A meta-analysis. Educational Psychology Review, 13(1), 1-22.
• Flynn, G. V. (2007). Increasing parental involvement in our schools: The need to overcome obstacles. promote critical behaviors and provide teacher training. Journal of College Teaching & Learning, 4(2), 23-30.
• Gonzalez DeHass, A. R. (2005). Facilitating parent involvement: reflecting on effective teacher education. Teaching & Learning, 19(2), 57-76.
• Gonzalez DeHass, A. R., Willems, P. P. & Holbein, M. F. D. (2005). Examining the relationship between parental involvement and student motivation. Educational Psychology Review, 17, 99-123.
• Göğebakan, Y. (2008). Sanat Tarihi öğretiminde gösteri yöntemi ile gezi-gözlem yönteminin bilginin kalıcılığı açısından karşılaştırılması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 197-220.
• Gönenç, S. & Açıkalın M. (2017). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sosyal bilgiler öğretiminde karşılaştıkları sorunlar ve bunlara getirdikleri çözüm önerileri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,7(1), 26-41.
• Griffin, J. (2004). Research on students and museums: Looking more closely at the students in school groups. Science Education, 88(1), 59-70.
• Güleç, S. & Alkış, S. (2003). Sosyal bilgiler öğretiminde müze gezilerinin iletişimsel boyutu. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 63-78.
• Güler, A. (2009). Programlı ve etkili bir müze gezisi için geliştirilen müze eğitim paketinin etkinliğinin ölçülmesi (ankara ili ilköğretim 1. kademe 3. sınıf sanat etkinlikleri dersi örneği) (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Güler, A. (2011). Planlı bir müze gezisinin ilköğretim öğrencilerinin tutumuna etkisi. İlköğretim Online, 10(1), 169-179.
• Güven, A., Gazel, A. A. & Sever, R. (2004). Tarih öğretmenlerinin gezi-gözlem uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 225-235.
• Güven, G. (2011). Farklı eğitim modelleri kullanılarak uygulanan aile eğitim ve aile katılım programlarının okul öncesi öğretmenlerinin uygulamalarına ve ebeveynlerin görüşlerine etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Hanaylı, G., Öztürk, A.A., Baysan, S. ve Akar Vural, R. (2020). Sosyal bilgilerin doğası, anlamı ve nasıl öğretildiği üzerine bir durum çalışması: Öğretmen görüşleri. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 210-238.
• Haynes, N. M., Comer, J. & Hamilton-Lee, M. (1989). School climate enhancement through parental involvement. Journal of School Psychology, 27(1), 87-90.
• Hill, N. E. & Tyson, D. F. (2009). Parental involvement in middle school: A meta- analytic assessment of the strategies that promote achievement. Developmental Psychology, 45(3), 740-763.
• Huntsinger, C. S. & Jose, P. E. (2009). Parental involvement in children’s schooling: different meanings in different cultures. Early Childhood Research Quarterly, 24(4), 398-410.
• Jeynes, W. H. (2005). A meta-analysis of the relation of parental involvement to urban elementary school student academic achievement. Urban Education, 40(3), 237-269.
• Jeynes, W. H. (2007). The relationship between parental involvement and urban secondary school student academic achievement: A meta-analysis. Urban Education, 42(1), 82-110.
• Kabapınar, Y. (2015). Sosyal bilgiler öğretim programlarında okul dışı öğrenmeye bakmak: bize her yer sınıf bize her yer öğrenme ortamı. A. Şimşek ve S. Kaymakçı (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (ss. 43-74). Pegem Akademi.
• Kamber, T. (2007). 2005-2006 yeni öğretim programında sosyal bilgiler dersi etkinliklerinin uygulanabilirliğinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
• Karakaş Özür, N. (2010). Sosyal bilgiler dersinde sınıf dışı etkinliklerin öğrenci başarısına etkisi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kaya, Ö. M. (2002). Okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanan programlara ailelerin ilgi ve katılımları ile okulöncesi eğitim kurumlarının aile eğitimine katkısı konusunda anne-baba görüşleri (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Kılıç, A., Attila, R. & Baykan, Ö. (2002). Sosyal bilgiler dersinin öğretiminde yaşanan güçlükler. Çağdaş Eğitim Dergisi, 293(27), 27-36.
• Kızıltaş, E. & Sak, R. (2018) Anne-babaların perspektifinden alan gezisi etkinlikleri. Trakya Eğitim Dergisi, 8(3), 468-480.
• Knapp, D. & Barrie, E. (2001). Content evaluation of an environmental science field trip. Journal of Science Education and Technology, 10(4), 351-357. Koca, M. K. (2014). Arazi çalışması temelli öğretim etkinliklerinin sosyal bilgiler dersine uygulanabilirliği (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kolay, Y. (2004). Okul-aile-çevre işbirliğinin eğitim sistemindeki yeri ve önemi. Milli Eğitim Dergisi, 164, 94-104.
• Kotaman, H. (2008). Türk ana babalarının çocuklarının eğitim öğretimlerine katılım düzeyleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 135-149.
• Köksal Eğmez, C. F. (2008). Okul öncesi eğitim kurumlarında ailenin eğitime katılımı (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of Biological Education, 40(2), 88-90.
• Lawson, M. A. (2003). School-family relations in context: parent and teacher perceptions of parent involvement. Urban Education, 38(1), 77-133.
• Markowitz, D. G. (2004). Evaluation of the long-term impact of a university high school summer science program on students’ interest and perceived abilities in science. Journal of Science Education and Technology, 13(3), 395-407.
• Mazman, F. (2007). Sosyal bilgiler eğitiminde gezi-gözlem metodunun uygulanmasına ilişkin bir araştırma (tokat örneği) (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. Selahattin Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Miles, M., B. & Huberman, A.M. (2019). Nitel veri analizi: Genişletilmiş bir kaynak kitap (Çev. S. Akbaba Altun & A. Ersoy). Pegem Akademi. (Orijinal çalışma 2015 yılında yayımlandı.)
• Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (2018). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 4. 5. 6 ve 7. sınıflar). https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/201812103847686-SOSYAL%20B%C4%B0LG%C4%B0LER%20%C3%96%C4%9ERET%C4%B0M%20PROGRAMI%20.pdf
• Moseley, C., Reinke, K. & Bookout, V. (2002). The effect of teaching outdoor environmental education on preservice teachers’ attitudes toward self-eff icacy and outcome expectancy. The Journal of Environmental Education, 34(1), 9-15.
• Oktay, A., Gürkan, T., Zembat, R. & Polat-Unutkan, Ö. (2006). Okul öncesi programı uygulama rehberi (ne yapıyorum? neden yapıyorum? nasıl yapmalıyım?). Ya-Pa Yayıncılık.
• Okur Berberoğlu, E. & Uygun, S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 32-42.
• Orion, N. & Hofstein, A. (1994). Factors that influence learning during a scientific field trip in a natural environment. Journal of Research in Science Teaching, 31(10), 1097-1119.
• Orion, N., Hofstein, A., Tamir, P. & Giddings, G. J. (1997) Devolopment and validation of an instrument for assesing the learning environment of outdoor science activities. Science Education, 81, 161-171.
• Özgen, N. (2011). Fiziki coğrafya dersi öğretim metoduna farklı bir yaklaşım: gezi-gözlem destekli öğretim. Marmara Coğrafya Dergisi, 23, 373-388. Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury Park, CA: Sage.
• Rudman, C. L. (1994). A review of the use and implementation of science field trips. School Science and Mathematics, 94, 138-141.
• Sabırlı Özışıklı, I. (2008). A study of parent involvement in the boğaziçi university preschool center (Yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
• Sarpkaya, P. (2005). Resmi liselerde disiplin sorunları ve ilgili grupların (öğretmen, öğrenci, yönetici, veli) yaklaşımları: Aydın merkez ilçe örneği (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Shannon, S. M. (1996). Minority parental involvement: a mexican mother's experience and a teacher's interpretation. Education and Urban Society, 29(1), 71-84.
• Sheldon, S. B. & Epstein, J. L. (2002). Improving student behavior and school discipline with family and community involvement. Education and Urban Society, 35(1), 4-26.
• Sheldon, S. B. & Epstein, J. L. (2005). Involvement counts: Family and community partnerships and mathematics achievement. The Journal of Educational Research, 98(4), 196-207.
• Sheldon, S. B. (2003). Linking school-family-community partnerships in urban elementary schools to student achievement on state tests. The Urban Review, 35(2), 149-165.
• Sheldon, S. B. (2007). Improving student attendance with school, family and community partnerships. The Journal of Educational Research, 100(5), 267-275.
• Simmons, D. (1998) Using natural settings for environmental education: perceived benefits and barriers. Journal of Environmental Education, 29(3), 23-31.
• Singh, L. K. & Banerjee, S. (2019). An analysis of the barriers to parental involvement in their children’s education. Internatıonal Journal Of Hıgher Educatıon And Research (IJHER), 9(1), 314-313.
• Şaban, C. (2011). İlköğretim okullarında velilerin eğitime katılım düzeyleri ve tercih ettikleri katılım türleri (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Şad, S. N. & Gürbüztürk, O. (2013). İlköğretim birinci kademe öğrenci velilerinin çocuklarının eğitimine katılım düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(2), 993-1011.
• Şad, S. N. (2012). Investigation of parental involvement tasks as predictors of primary students’ turkish, math and science & technology achievement. Eğitim Araştırmaları, 49, 173-196.
• Tal, T. & Morag, O. (2009). Reflective practice as a means for preparing to teach outdoors in an ecological garden. Journal of Science Teacher Education, 20, 245-262.
• Taşkaya, M., & Bal, T. (2009). Sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler öğretim yöntemlerine ilişkin görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 173-185.
• Tatar, N. & Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.
• Tavşancıl, E., & Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınları.
• Topçu, E. (2017). Sosyal bilgiler öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları: öğretmen adayları ile fenomenolojik bir çalışma. International Education Studies, 10(7), 1-27.
• Tortop, H. S. & Özek, N. (2013). Proje tabanlı öğrenmede anlamlı alan gezisi: Güneş enerjisi ve kullanım alanları konusu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 300-307.
• Türe, H. (2018). Sosyal bilgiler dersinde aile katılımına dayalı etkinliklerden yararlanma: bir eylem araştırması (Doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Uludağ, Ö. (2003). İlköğretim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde araştırma inceleme yoluyla öğretim ve geleneksel öğretimin akademik başarıya etkisi (Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Wheeler, P. (1992). Promoting parental involvement in secondary schools. National Association of Secondary School Principals (NASSP) Bulletin, 76, 28-35.
• Wilder, S. (2014). Effects of parental involvement on academic achievement: A meta- synthesis. Educational Review, 66(3), 377-397.
• Yener, Ş. (2015). Sosyal bilgiler öğretiminde karşılaşılan öğretmen ve öğrenci kaynaklı sorunlar: muş il örneği. Muş Alparlan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 105-120.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, K. (2010). Sosyal bilgiler eğitimindeki sorunlar ve çözüm önerileri: öğretim elemanlarının görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 839-867.
• Yolcu, H. (2011). Türkiye’de eğitimde yerelleşme ve ailelerin okul yönetimine katılımının güçlendirilmesi: değişen ne?. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(3), 1229- 1251