ASOPOS TEPESİ ORTA VE GEÇ TUNÇ ÇAĞI SERAMİKLERİNİN ARKEOMERİK İNCELEMESİ VE ÜRETİM TEKNOLOJİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 15, 56 - 74, 10.01.2018

Barış Semiz , Erim Konakçı

Öz

Asopos Tepesi, Denizli İli’nin 6 km kuzeydoğusunda, kent merkezine bağlı Eskihisar, Bozburun, Goncalı mahallelerindeki Laodikeia Antik Kentinin sınırları içerisinde yer alır. Yerleşim, Lykos Vadisi üzerinde yaklaşık 270 m yüksekliğindeki doğal bir tepe üzerine konumlanmıştır. Çalışmada Laodikeia Asopos Tepesinde yürütülen kazılarda bulunan Orta ve Geç Tunç Çağlarına tarihlenen seramiklerin arkeometrik analizleri yapılmıştır. Gerçekleştirilen minerolojik ve kimyasal çalışmalar her iki dönemde de belirgin bir biçimde ayırt edilebilen iki ana grubun var olduğunu ortaya koymuştur. Belirlenen iki ana grubun gözleme dayalı belirlenen mal gruplarıyla da ilişkilendirmek mümkündür. Orta ve Geç Tunç Çağına ait seramiklerin tipolojisi her iki dönem arasında bir takım farklılıkları ortaya koysa da önemli derecede benzerliklerin ve sürekliliğin olduğu açıktır. Yapılan arkeometrik analizler de gerek seramiklerin üretim teknolojisinde gerekse üretim aşamalarında her iki dönem arasında önemli derece benzerliklerin olduğunu ve aynı kil yataklarının kullanım görmeye devam ettiğini ortaya koymaktadır. Denizli vadisinde bilinen kil kaynaklarıyla Asopos Tepesinde bulunan seramiklerin hamurları karşılaştırılmış ve büyük oranda Pamukkale bölgesi kil yataklarıyla benzerlikler belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Laodikeia, Asopos Tepesi, Arkeometri, Orta Tunç Çağı, Geç Tunç Çağı

Kaynakça

• Konakçı, Erim. (2014a). “Laodikeia’nın ilk Yerleşimi Asopos Tepesi”, 10. Yılında Laodikeia, Laodikeia Çalışmaları 3, Ed: C. Şimşek, 1. Baskı, Ege Yayınları, İstanbul, s. 87-122.
• Konakçı, Erim. (2014b). “Laodikeia Asopos Tepesi Orta Tunç Çağ Seramiği”, 29. Arkeometri Sonuçları Toplantısı, s. 63-76.
• Konakçı, Erim. (2015). “Laodikeia Asopos Tepesi Geç Tunç Çağı Seramiği”, 30. Arkeometri Sonuçları Toplantısı, 223-235.
• Scardozzi, Giuseppe. (2007). “Ricerche topografiche e telerilevamento”. Hierapolis di Frigia, Le attivita delle campagne di scavo e restauro 2000-2003, (Ed. F. D’Andria-M. Piera Caggia) 1. Baskı, Ege Yayınları, İstanbul.
• Semiz, Barış. (2017a). “Characteristics of clay-rich raw materials for ceramic applications in Denizli region (Western Anatolia)”, Applied Clay Science, 137, s. 83-93.
• Semiz, Barış. (2017b). “Pamukkale (Denizli) Bölgesi Killerinin Karakteristik Özellikleri ve Seramik Sektöründe Kullanılabilirlikleri”, Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, doi: 10.5505/pajes.2017.77853.
• Semiz, Barış., Abay, Eşref., Dedeoğlu, Fulya., Konakçı, Erim. ve Ozan, Ali. (2018). “Archaeometric investigation of Early and Middle Bronze Age Pottery from the Upper Meander Basin (Denizli-southwestern Anatolia)”, Journal of field Archeology (In review).
• Semiz, Barış., Şimşek, Celal. ve Konakçı, Erim. (2018). “Asopos Tepesi (Laodikeia) Orta Tunç Çağı Seramiklerinin Arkeometrik İncelemesi”, 39. Arkeometri Sonuçları Toplantı bildiriler kitabı. (Baskıda).
• Şimşek, Celal. ve Konakçı, Erim. (2013). “Güneybatı Anadolu’da Yeni Bir Prehistorik Yerleşim: Asopos Tepesi”, Arkeoloji Dergisi, XVIII, 1-37.